Na końcu ulicy Greenhill znajduje się niewielki i dość stary biały dworek. Jego mury okala bujny ogród będący trenem do rośnięcia wielu drzew i krzewów. Dzięki bogatej roślinności, z zewnątrz trudno jest dostrzec co znajduje się po drugiej stronie metalowego płotu. Sam budynek pochodzi sprzed wielu lat, a był przekazywany z pokolenia na pokolenie. Pokonując parę schodów prowadzących do domu mija się dwie wysokie, białe kolumny. Z okien budynku będących na południową stronę, między nieco zasłaniającymi wysokimi drzewami, można dostrzec roztaczający się widok na kalał La Manche. Wnętrze domu przeważnie utrzymane jest w jasnych kolorach i w wysokim porządku o który codziennie dba skrzat domowy. Wszystkie meble są bardzo eleganckie i starannie dobrane. Ściany zdobią delikatne malowidła, na sufitach wiszą pokaźne żyrandole. Wśród wielu pokoi znajdujących się w tym domu, jest także jeden będący na pierwszym piętrze, zupełnie nie pasujący do reszty eleganckiego i wytwornego budynku. Jest pomalowany na ciemno fioletowo, a mimo swojego dużego rozmiaru, poprzez porozstawiane sztalugi, stojące w różnych miejscach płótna, walające się książki, farby i tysiące innych rzeczy jest dość zagracony. Na ścianach wiszą abstrakcyjne obrazy malowane przez właścicielkę owego pokoju - Effie. Pomieszczenie to ewidentnie odróżnia się od pozostały, jednak jako jedyne jest wedle gustu młodej panienki Fontaine.
Zamieszkują go: Charles Cesar Fontaine - lat 45 mąż i ojczym Esther Arielle Fontaine - lat 43 żona i matka Effie Lourdes Fontaine - lat 17 córka
:: 
