piszę do Ciebie, bo mam dużą prośbę. Pomógłbyś mi z eliksirami? Wiem, że jesteś w tym bardzo dobry, a ja chciałabym przygotować się jakoś na przyszłe zajęcia. Boję się, że pan O'Malley weźmie mnie do odpowiedzi, a ja nie będę w stanie mu żadnej udzielić. Rzeczy, o które pytał ostatnio na lekcji, były naprawdę trudne. No i zauważyłam, że lubi dawać innym punkty ujemne, nawet za najdrobniejsze potknięcia. Nie chcę, aby inni puchoni byli na mnie źli z tego powodu. Fern jest bardzo mądra, ale Tobie eliksiry wychodzą znacznie lepiej, no i potrafisz bardzo dobrze tłumaczyć. Swoją drogą, mógłbyś mi polecić jakieś proste ćwiczenia bądź zagadnienia, które mogłabym wykonać sama? Bez ryzyka zatrucia czy wysadzenia kociołka? Nie chcę niczego zniszczyć ani trafić do pielęgniarki.

Dziękuję za Twoje rady. Z chęcią skorzystam też z pomocy. Pan O'Malley wydaje się być trochę straszny. Nie chciałabym mu się czymś narazić. Nie wiem też, kiedy zacznie mnie przepytywać. W poprzedniej szkole miałam taką jedną nauczycielkę, która lubiła brać uczniów do odpowiedzi. Głównie z przerabianego w szkole tematu, ale czasem też z tego, co mieliśmy dopiero przerabiać. Mówiła, że powinniśmy przygotowywać się do lekcji, zaglądając od czasu do czasu do podręcznika w domu. Dlatego wolałabym być cały czas przygotowana, bo nigdy nic nie wiadomo. Chyba, że pan O'Malley jest nieco innym rodzajem nauczyciela. Wydawał się wtedy bardzo surowy. Miał gorszy dzień? A jeśli chodzi o wspólną naukę, kiedy i gdzie mógłbyś się ze mną spotkać?

Czyli profesor O'Malley jest najlepszym nauczycielem, jeśli chodzi o eliksiry? Na pewno bardzo dobrze tłumaczy, pomógł mi wtedy na zajęciach. Gdyby tylko nie dawał tak często ujemnych punktów i nie brał do odpowiedzi, zdecydowanie mniej stresowałabym się na jego zajęciach. Czy inni nauczyciele są równie wymagający, jeśli chodzi o eliksiry? Ten przedmiot wydaje się dość niebezpieczny. Jeden błąd i można się zatruć oparami. Może to stąd takie surowe nastawienie u profesora?
Na pewno chciałabym się dowiedzieć, jak zrobić eliksir tak, aby składniki zachowały jak najwięcej ze swoich właściwości. Czy istnieją na to jakieś specjalne metody, czy może trzeba po prostu pilnować temperatury, aby się nie rozgotowały. Moglibyśmy też porozmawiać na temat mieszania ze sobą składników, bo na ostatnich zajęciach zauważyłam bardzo ciekawą rzecz. W składzie eliksiru wiggenowego znajduje się tojad, który jest trujący, a sam eliksir jest leczniczy. Więc mógłbyś mi wyjaśnić, jak to się dzieje, że trujące rośliny tracą swoje trujące właściwości i może do jakiego stopnia. Albo zrobić jeszcze inaczej i to wszystko połączyć! I wtedy po prostu skupić się na tym, jak zachować interesujące dla eliksiru cechy składnika, a pozbyć się mniej interesujących. Nawet jeśli przykładów byłoby dużo, chciałabym poznać kilka.
Jeśli chodzi o sam eliksir, chciałabym jeszcze raz spróbować swoich sił z Po-Zatruciowym. Trochę boję się robić to sama, nawet jeśli już wcześniej mi się udało. A chciałabym mieć pewność, że już więcej nie rozgotuję składników. Profesor O'Malley bardzo się gniewał, kiedy uczniowie nie radzili sobie akurat z tym, więc chciałabym mieć go opanowanego.