Maska: Księżyc

Księżyc:

- Niezręczny Troll (brak empatii).


Od początku miała powody, aby narzekać. I nie, nie miała choroby morskiej. Podróż statkiem wydawała się całkowicie nudna, usypiająca, jednak najgorsze było, kiedy zaczęto śpiewać jakieś durne piosenki; błagam niech, ktoś otworzy butelkę rumu. O to w duchu wszystkie modły składała Caroline do bóstw morskich, nikt jednak nie wysłuchał jej próśb, może to i lepiej. Banda pijanych nastolatków na statku to nie mogłoby skończyć się dobrze.
Krzyk mew i śpiew delfinów wydawał się zapowiadać zbawienie w postaci dobicia do portu. Dear nigdy nie była wielką fanką budowli nie tylko Venetii, ale i w ogóle... Jednak w oddali dostrzegając potężny plac, nad którym górował wspaniały Pałac Dożów, niemal westchnęła z ulgą. Marzyła tylko o jednym, a właściwie dwóch rzeczach, no dobra trzech; doczołgać się do pokoju, wykąpać się i pójść spać.
Niestety męki za szybko nie mogły się skończyć, gdy niejaka Della Abbeneta przywitała ich w porcie, obraźliwie zniekształcając słowa. Najciekawszy fragment był o opuszczonej wyspie, gdzie zostało to zabronione przez mówczynie, przypominającą Dear jedną z jej babci.
Bambini! Bambini, bambini! Obecnie te słowa odbijały się echem w głowie ślizgonki niczym okrutna klątwa na powitanie. Marzyła o tym, żeby się napić, ale nie rumu. Zapowiadało się cudownie, a najlepsze czekało ją, gdy pojawiła się w pokoju numer dwa. Już na wstępie zadeklarowała mieszkanie z Amelią Fairwyn i co do tego się nie zawiodła, reszty dwóch typów nie znała, jakiś krukon, jakiś puchon. Nie ważnie nie było tak źle. Koszmar miał miejsce, kiedy dowiedziała się, że pokoje nie posiadają prywatnych łazienek i wszyscy są zmuszeni do korzystania z łaźni podziemnych.
- Na łysiejącego Merlina, ktoś tu ochujał. - Powiedziała to z takim spokojem, że aż ciarki przechodziły po plecach, usiadła na łóżku, zadowolona, że to dopasowuje się do jej preferencji. Zaczęła układać swoje rzeczy w kufrze. Chciała już mieć z głowy rozpakowywanie się, a w międzyczasie nie uszły jej uwadze maski, które spoczywały na parapecie.
- No ciekawe. - Nie była głupia, ale zamierzała wypróbować jedną z masek przeznaczoną dla niej, tak więc założyła ją na twarz. Jak to mówią, kto nie ryzykuje ten... - Dziwne.- Powiedziała sama do siebie, zastanawiając się, czy to w ogóle działa, niestety nie mogła już tego zdjąć z twarzy, więc zostawiła i zabrała się to układania rzeczy w kufrze.


@Amelia Fairwyn, @Felix I. Berkeley,  @Wiktor Krawczyk, liczę, że napiszecie i odegramy wątek, sami rzucie na maski jeśli chcecie, możecie założyć, że już byliście, gdy Caroline była tylko nie zwróciła na was uwagi, ostrzegam, że wylosowałam efekt, który zwiększa jej wadę brak empatii czyli może być z niej straszna nieempatyczna osoba XD

głupiec

Głupiec:

 
★ ONMS - 25+6
★ Zielarstwo - 22+1


Krawczyk wszedł do dormitorium albo inaczej - wpadł, bo potknął się o próg.
Zaklął cicho pod nosem. Podszedł do swojego łóżka, zamiatając smętnie nogami.
Czy będą jego współlokatorzy mieli mu za złe? No pewnie, że nie! Jest jeszcze pytanie czy ktoś będzie w środku.
Na szczęście była ślizgonka i chyba z jego roku. Mógł dziewczynie zaproponować jakąś wspólną wycieczkę po VENETII. Opadł na łózko a pufek grzecznie siedział na Rudzielca szafce.
chyba wypadałoby przebrać się  coś luźniejszego westchnął ciężko i wyjął spodnie, których nogawki najpierw starał się założyć na ręce. W końcu każda część trafiła tam gdzie powinna się znajdować. -Cześć jakieś plany masz ?-zapytał z lekkim uśmieszkiem.

@Caroline O. L. Dear @Amelia Fairwyn @Felix I. Berkeley

Nawet się nie odwróciła, kiedy usłyszała, jak ktoś wpada do pokoju i przeklina, słychać było, jak potyka się o próg. Pewnie to któryś ze współlokatorów, nie licząc jej i Meli, dwa pozostałe łózka powinni zająć chłopcy — beznadzieja; ogólnie ludzie beznadzieja; nie żeby miała coś do płci przeciwnej.
Spokojnie układała rzeczy w swoim kufrze, kiedy nagle osoba siedzącą na jednym z łóżek postanowiła się do niej odezwać. Odwróciła się w stronę puchona, nie zamierzając nawet odpowiedzieć na jego przywitanie. Zresztą nie rozumiała, co go obchodziły jej plany na venetiańskie wakacje.
- A co cię to interesuje?- Zmrużyła oczy, zaraz to wypatrując puffka na jego szafce. - Merlinie to coś jest Twoje? - Wskazała na zwierzaka, kiwnięciem głowy. - Nie mam zamiaru spać z tym czymś w jednym pokoju. Masz na noc go stąd wyjebać. - Stwierdziła kategorycznie, nie przyjmując odmowy, po pierwsze brzydziła się puffków, jadły gile z nosa — jedne z najgorszych zwierząt żyjących w magicznym świecie zaraz po szczuroszczetach.

@Wiktor Krawczyk