Po raz kolejny Mulan rozłożyła się wygodnie z książką poświęconą magicznym stworzeniom. Tym razem zaczytywała się uważnie w pozycję poświęconą zwierzętom, które można było spotkać na Bliskim Wschodzie. Skoro znajdowała się już w tej Arabii to warto było się z nimi zaznajomić i dowiedzieć czegoś na ich temat. Huang śledziła wzrokiem w pełnym skupieniu każde zdanie zdobiące strony bogato ilustrowanego podręcznika, który pomagał jej zaznajomić się z tym, co mogło się kryć zarówno na pustyniach jak i w nielicznych oazach, które znajdowały się w pewnych odległościach od miasta, w którym raczej trudno było o uraczenie dzikiej przyrody.
W głowie co jakiś czas robiła mentalne notatki, aby zapamiętać na przyszłość, by sprawdzić w jakiś bardziej szczegółowych publikacjach akurat to, co ją najbardziej ciekawiło i pozostawiało niedosyt po wnikliwej analizie dedykowanych danemu zagadnieniu fragmentów książki. Zapewne i tak większość tego, co chciała sprawdzić popadnie w niepamięć, ale może jednak przypomni sobie o tym za jakiś czas.
Niespiesznie przerzuciła kartkę, doczytawszy do końca akapit znajdujący się na dole poprzedniej strony, by przejść do kolejnego rozdziału. Kto by się spodziewał, że tak wyrywna Gryfonka będzie w stanie spokojnie siedzieć w jednym miejscu i przeglądać naukowe książki? A jednak było to możliwe.
Jednym z omawianych w książce stworzeń był hafis, który podobno zamieszkiwał pobliskie tereny. Być może właśnie z tego względu opis stworzenia i jego zachowań zaintrygował ją szczególnie i przyciągnął na dłużej. W zasadzie nie różnił się on tak szczególnie od mugolskiego lwa. Poza faktem, że posiadał skrzydła. I zamieszkiwał pustynie, a nie sawannę, co musiało mieć zdecydowany wpływ na jego dietę oraz wytrzymałość jeśli chodziło o spędzanie czasu bez godziwego pokarmu, o który mogło być w takich warunkach trudno.
Porównywała między sobą zachowania zarówno lwów jak i hafisów, starając się odnaleźć wszelkie możliwe podobieństwa i różnice między tymi dwoma gatunkami, zamieszkującymi różne nisze geograficzne i wywodziły się najwidoczniej z jednego gatunku, który stanowił dla nich wspólnego przodka.
Dieta skrzydlatych wielkich kotów okazała się dosyć zaskakująca chociaż biorąc pod uwagę to, co miały do dyspozycji w warunkach pustynnych to jednak Mulan nie powinna jej się aż tak bardzo dziwić. Z zainteresowaniem czytała kolejne akapity, by zapoznać się z tymi nadzwyczajnymi zwierzętami. Następnie szybko przeleciała wzrokiem sekcję związaną z magicznymi drapieżnymi ptakami, na które mogła się natknąć, a które raczej nie stanowiły większego zagrożenia dla czarodziejów, którzy stanowili dla nich zbyt dużą zwierzynę. Całe szczęście, bo było ich niestety dosyć sporo w okolicy jeśli wierzyć temu, co było zapisane w książce. Kolejne strony nie były dla niej już aż tak interesujące. Może dlatego, że nie dotyczyły aż tak niebezpiecznych egzotycznych stworzeń, a raczej takich, które uzyskałyby od brytyjskiego Ministerstwa Magii dosyć… nudne oznaczenia. Skupiała się zatem na naprawdę podstawowych informacjach i ilustracjach, które widniały obok, aby finalnie odłożyć książkę.

z|t