Skąd ta pewność? Może zmuszę Cię do czekania w nieskończoność?

A dziękuję, dziękuję. Bardzo miłe powitanie. Obsługa 10/10. Poleciłbym każdemu *Bierze herbatkę i rozgląda się*

Opcje zawsze są, kotek

Dokładnie tak. Kolejna rzecz, jaką mamy wspólną, poza dziwnie rzadką krwią płynącą w naszych żyłach

Czy nowa to nie wiem

NO SORKA NO

Chuj wie, może się spełni?

No, o ile zadziałają. Amulet z Algiz to bym akurat przygarnął, może by mnie ochronił przed wpierdolem czy czymkolwiek innym.

NO!

Taaaa już wierzę w te wszystkie bzdury....

Teoretycznie powinno zadziałać, ale nie wiem czy powierzyłbym swój los jakiemuś wisiorkowi

NO!

Może się uda? Wiesz, nie ma co sie nastawiać na to, że to są bzdury, bo coś akurat może się spełnić. Może nie samo, może będziesz musiał dorzucić własną cegiełkę, no ale!

Kinda zależy. Trochę robię teraz z magią runiczną i Ci powiem szczerze, że z run da się wydobyć magię. Tylko trzeba posiadać odpowiednie doświadczenie.

Nie no, błagam Cię, nie pierdol, że wierzysz w te wróżbiarskie bzdury...

Nie no tyle to wiem, sam się nieco orientuję mocniej w temacie. Ale wolę chyba zawierzyć sobie niż jakiemuś amuletowi.

To nie tak, że wierzę, że wowowowowo! to się wydarzy i w ogóle.

Pochodzę do tego realistycznie. Zarobić się zapewne uda, jeżeli się do tego przyłożę, sam nie będę, zdrowie pójdzie w lepszym kierunku, no ba już idzie.

Ewentualnie pokombinować z zaklęciami. Parę kroków potrafi nieźle ochronić własne cztery litery.

No tak, to wszystko można powiedzieć. Jak się postarasz, to prędzej czy później zawsze osiągniesz jakieś efekty.

No zaklęcia przydatne niby, to racja.

No pieniądze aż tak nie spadają z nieba. Chyba że znajdziesz kamyk nad strumieniem w Dolinie.

Równie dobrze można siedzieć z założonymi rękoma i dziwić się, czemu coś nie wychodzi.

Gdyby... zresztą, nieważne.

Absorptio na bluzę i Protego pierdyknąć. Zawsze daje ten jeden krok przewagi chociaż.

Chyba, że masz dzianych starych. Ale takie zdrowie np. nie zawsze masz na nie wpływ.

No wiadomo. Ale jak mówię, to nie kwestia tego, że jakaś babcia Ci zobaczyła coś w kuli, czy wyczytała z fusów.

No mów. Gdyby...?

Przy mugolach niezbyt można, jak się nie lubisz tłumaczyć przed MM

To prawda. Ale też, wiele osób, mimo że ma na nie wpływ, nie stara się go poprawić.

Wiesz, nie ma co takiej babci wierzyć. Zabierze galeona, zadowolona nawciska kit i cyk.

Nic.

Zaklęcie trochę trzyma, więc można użyć przed pójściem do niemagicznej dzielnicy. I też, mugole nie widzą magii, więc podczas próby wpierdolenia nie wiedzieliby, o co chodzi z tą bluzą.

A to już inna historia

Każdy chce jakoś zarobić, ale że ludzie się dają nabrać...

Na pewno? Bo jakoś niezbyt wierzę...

Chyba, że w ten sposób. Ale nie będziesz się zbroić za każdym razem jak idziesz na spacer no nie?

Kwestia tego, że naprawdę nie widzą innego wyjścia i próbują ostatecznych metod, z których to by nie skorzystali, gdyby nie zostali przyciśnięci do muru.

Prywatna kwestia...

Ja nie będę? Potrzymaj mi piwo.

No tak, desperacja posuwa ludzi do naprawdę dziwnych zachowań...

Oh... Wybacz... Nie naciskam.

Znaczy możesz, ale po chuj

Yep. Teoretycznie głupie metody wtedy mają jakiś sens. Niby.

Po prostu obarczanie Cię tym, z czym ostatnio mam do czynienia, nie widzi mi się jako coś pozytywnego.

Skad wiesz, że po chuj? Chuja już mam, drugiego bym pewnie przygarnął, ale nie jest to konieczne raczej.

Jak coś jest głupie, ale działa to nie jest głupie

Od razu "obarczanie". Wiesz, możesz się po prostu wygadać i tyle. To czasem pomaga.

Oj dwa chuje to zajebisty potencjał! Chętnie bym się dał skusić na taki eksperyment

Jak coś jest głupie i nie działa, to jest głupie. Amen.

Wiem, że pomaga.

Boję się, że kumulacja dwóch chui w jednym miejscu spowoduje rozpierdolenie obiektu w promieniu kilkudziesięciu kilometrów.

A to jest druga strona tego chujowego medalu

Więc wiesz... Jakbyś chciał kiedyś pogadać, czy coś to śmiało wal. Postaram się coś pomóc.

Well, a czy to musi oznaczać coś złego?

Niestety.

Powiedz mi - jak egoistyczne jest decydowanie za kogoś wbrew jego własnej woli?

Brzmi jak świetna zabawa!

No cóż....

Myślę, że to zależy od sytuacji chyba. Jeżeli osoba ma z tym problem, lub sytuacja jest jakaś podbramkowa, czasem trzeba się posunąć do takich działań.

Z drugiej strony potrafię chyba zrozumieć, dlaczego ludziom może się to nie podobać. Sam chyba gdybym miał możliwość nie chciałbym by ktoś podejmował za mnie jakieś ważne decyzje.

Wiadomo, przy pierdołach to jeden chuj, ale chyba nie chodzi Ci o pierdoły, prawda?

Zakładając, że sytuacja jest podbramkowa, ale dajmy, że wedle własnych przekonań robi dobrze, choć dla osób postronnych wiąże się to z wieloma konsekwencjami i wcale nie jest dobrą decyzją.
Ingerować, nie ingerować? Co świadczy o tym, że należy wziąć sprawy w swoje ręce? Zadziałać wbrew woli?

Poważniejsze sprawy. Pierdołami bym się nie przejmował.

Jeżeli to sytuacja podbramkowa to myślę, że czasem jest to uzasadnione. Jeśli np. istnieje zagrożenie życia bądź zdrowia innej osoby, to raczej nie ma się co zastanawiać. To, czy ta osoba będzie z tego zadowolona to już inna sprawa, ale myślę, że warto to ryzyko ponieść. Raz ktoś Ci będzie wdzięczny, innym razem dostaniesz zjebę, ale to chyba ludzkie rzeczy żeby ingerować w takich sytuacjach.

Wiesz, czasem ludzie robią głupie rzeczy, podejmują decyzję których mogą żałować i jeżeli jesteś w pozycji, gdzie możesz to stwierdzić i jakoś zapobiec, to myślę, że warto jest zrobić cokolwiek niż później pluć sobie w brodę, że nie zrobiłeś nic.

Ja już nie wiem... czuję się tak, jakbym zadziałał egoistycznie. Jestem świadom, że w pewnych kwestiach trzeba podejmować decyzje, ale każdy scenariusz wydaje się być nieprawidłowy. Jakby był wybór między złą opcją a złą opcją, bez poprawnej odpowiedzi.

Jesteśmy tylko ludźmi, co nie? Po prostu mnie to trochę przeraża, ta odpowiedzialność, ta świadomość. To, co dla nas wydaje się głupie, dla innych może być odpowiednie. I na odwrót...

Brzmi jak coś, co naprawdę nie daje Ci spać po nocach.

Czasem tak jest, że bez względu na ścieżkę, jaką wybierzemy, czekają nas przykre konsekwencje, ale mimo wszystko w życiu nie da się nie podejmować decyzji. Zawsze mamy wybór podjąć akcję lub odwrócić się i zignorować sytuację i obydwa scenariusze niosą za sobą kolejne konsekwencje, czy tego chcemy czy nie.

Feli, nie jesteśmy odpowiedzialni za innych. Nie możesz brać na siebie czegoś, co inna osoba postanowiła zrobić. Owszem, bywają sytuacje, kiedy to musimy wyciągnąć pomocną dłoń, czy podjąć jakieś kroki, ale to, co ta osoba z tym uczyni jest poza naszym zasięgiem.

Gdybyśmy przyjmowali na klatę każde działanie ludzi wokół nas, to byśmy nie wytrzymali i wykitowali przed pójściem do szkoły. Ważne, by działać zgodnie ze swoim instynktem i sumieniem.

Spać daje. Gorzej, że łazi i zostawia bałagan dookoła, który raz po raz wymaga sprzątnięcia, inaczej staje się przeszkadzający.

Wiem, że nie jesteśmy odpowiedzialni za cudze czyny. Po prostu jakoś za bardzo się wczuwam, chcę, żeby wszystko szło w porządku, ale często się okazuje, że tak nie jest. Nim się obejrzę, a znowu coś ulega zwątpieniu. Daję rady, ale te kwestie mnie zastanawiają, bo jednak to, czym się kierujemy w życiu, zależy od nas samych. Od naszego doświadczenia, przeszłych wydarzeń.

Jak gwałtowne zmiany muszą nadejść, by człowiek zauważył, że to, jak wcześniej myślał, było nieprawidłowe i wymagało interwencji?

...Nie musisz odpowiadać. Temat jest trudny i rozległy niczym rzeka, męczy i pozostaję tego świadom.

Wiesz, empatia to dobra rzecz, ale trzeba znać granice. Nie jesteś w stanie sam sprawić, że wszystko będzie grało. Po pierwsze jest to zajebiście niemożliwe, a po drugie nie każdy chce by mu pomóc.

Ja chciałbym... Chciałbym wiedzieć, ale no...

Ehh.. Ciężko mi się wypowiedzieć kiedy sam tak jakby tej przeszłości nie mam i nie mogę czerpać z doświadczenia, czy innych podobnych sytuacji.

No ale wciąż myślę, że to zależy od człowieka. Jednym nie potrzeba wiele, podczas gdy inni muszą zobaczyć dno, by zdać sobie sprawę, że wypadałoby się odbić.

O tym wiem. Staram się to kontrolować, ale momentami jest naprawdę ciężko. Jest lepiej, ale nadal.

Masz ją. Co prawda nie w pełnych kawałkach, ale w jakichś częściach masz. A jeżeli nie Ty, to ktoś inny może Ci ją przekazać. Jest rozsiana, ale nadal jesteś Maximilianem.

Ciężko się ogląda dno.

Myślę, że jeśli jesteś taki z natury, ciężko będzie Ci kiedykolwiek po prostu olać podobne sytuacje. Nie możesz jednak pozwolić im nad sobą zapanować. Musisz zaufać innym, że dadzą sobie radę.

No tak, ale te kawałki pozbawione są kontekstu czy logiki. Przynajmniej w większości. A z takiej rozsypki za dużo nie złożysz.

To nigdy nie może być przyjemny widok, ale jeżeli ma dać motywację do wzniesienia się na szczyt..

Oczywiście nie życzę tego nikomu, ale lepiej jest tam wylądować i się odbić widząc ten syf wokół siebie niż całe życie być ślepym i kopać jeszcze głębiej.