Hey

Tak się zastanawiam...

Chcemy o TYM pogadać?

Cześć.

Tori wiem o czym chcesz ze mną pogadać. Boję się spojrzeć Ci w oczy, serio. Jest mi z tym bardzo ciężko.

Dlatego piszę tutaj.

Będzie nam obojgu znacznie łatwiej.

Nawet nie wiem jak zacząć. Nie wiem, jak Cię przeprosić.

No mnie to na pewno. Dobrze mnie znasz i wiesz, że nie jestem w stanie spojrzeć Ci teraz w oczy.

Ty mnie? A za co?

Przestań to ja zacząłem...

Wyjątkowo ja chyba też nie jestem w stanie...

Ale ja tego nie przerwałam.

Gdyby nie ten puffek...

Ty nie jesteś w stanie? Serio?

Tori co było to było i tak nie wiesz jednej najważniejszej rzeczy przez którą chyba byś bardziej uwierzyła, że to co się stało między nami to tylko i wyłącznie przypadek.

Na ten moment nie jestem w stanie się z Tobą spotkać, ale jak tylko się ogarnę musimy się spotkać, musisz znać o mnie całą prawdę.

Kto by pomyślał, nie? Zresztą. Na pewno zauważyłeś, że Cię unikam.

Wierzysz w TAKIE przypadki?

Powinnam się bać tego co chciałeś i co nadal chcesz mi powiedzieć?

Ty mnie unikasz i ja Ciebie...

Tori na pewno potrzebujemy czasu, dobrze nam to zrobi.

Znamy się tyle lat, w życiu tak o Tobie nie myślałem jak tego dnia. To coś albo ktoś nad nami manipulował, o zdrowych zmysłach by to nie miało miejsca.

Bać nie, najwyżej mnie znienawidzisz...

Ja wiem... Ale nie znoszę być daleko od Ciebie.

Nie wierzę w teorie spiskowe.

Nikt nami nie manipulował. To jest moja wina...

Nie potrafiła bym Cię znienawidzić

Ja też nie. Jest mi bardzo ciężko bez Ciebie, ale tak będzie lepiej.

Nie pozwolę, żebyś się obwiniała za to. Jeżeli już to była nasza obustronna wina.

Tori nawet nie wiesz co mówisz... Niby mnie znasz, a nie wiesz najważniejszego co może zmienić Twoje nastawienie do mnie.

I nie myśl o mnie źle, że Ci o tym jeszcze nie powiedziałem...

Nie rozumiesz. Po prostu... Ja na prawdę chciałam tego w tamtej chwili.

Adrian. Nic co mi powiedz NIGDY nie zmieni tego, co o Tobie myślę i co do Ciebie czuję.

Choćby to było coś potwornego. Sama nie jestem święta.

Właśnie to jest najgorsze, że ja również...

Tori właśnie, co Ty do mnie czujesz. Nie zrobiliśmy tego, gdybyśmy tego nie chcieli.

Zabić, nikogo nie zabiłem, a chyba gorszej rzeczy nie ma.

Chciałeś... Ale czemu?

Kocham Cię. Doskonale o tym wiesz. Ale nie tak. Przynajmniej zawsze myślałam, że nie tak.

W takim razie podtrzymuję to, co mówiłam. To co mi powiesz niczego nie zmieni.

A czemu Ty chciałaś? Nie potrafię Ci odpowiedzieć na to pytanie.

Myślałaś? To już nie myślisz. Tori ja nie chcę Cię zranić. Naprawdę nie chce żebyś mnie kochała inaczej jak brata, tak będzie lepiej dla Ciebie.

Mam nadzieję, ale nie możesz być tego pewna. Nie zdajesz sobie sprawy co Cię czeka.

Mam ostatnio... Trochę ciężko.

Nigdy o tym nie rozmawialiśmy, ale byłam rok temu z kimś na prawdę dla mnie ważnym. Rozstaliśmy się, ale ja nadal coś do niego czuję... A teraz dowiedziałam się, ze ma dziewczynę.

I jeszcze facet, którego polubiłam naskoczył na mnie, bo uwierzył w plotki, które rozsiewa Kath.

Tak strasznie potrzebowałam czyjejś bliskości... I chyba padło na Ciebie.

Nie wiem Adrian. Nie wiem co myślę. Mam jeszcze większy burdel w głowie niż zwykle.

Nie jesteś złą osobą. Nic złego nie zrobiłeś. Nie wierze, że coś co ukrywasz ma aż takie znaczenie...

Wiem, że masz ciężkie dni.

No tak Tori tylko co ja mam z tym wspólnego. Nie chce być tylko i wyłącznie Twoim pocieszeniem w ten sposób. Jestem w stanie Ci to wybaczyć i na pewno wybaczę tylko potrzebuję trochę czasu.

Wiesz, że zawsze możesz na mnie liczyć, ale nie w taki sposób. Nie chce być aż takim pocieszycielem. Wiem, że i ja jestem tutaj winny ale dlaczego to w ogóle miało miejsce. Przecież tylko się przyjaźnimy. W przyjaźni nie ma takich sytuacji.

Ja też. Muszę sobie to wszystko poukładać. Nie obraź się na mnie, ale naprawdę potrzebuję trochę więcej czasu żeby to wszystko ogarnąć. Nie chce Cię stracić, a to co się stało jest dowodem, że coś między nami jest nie tak.

Jak dla kogo, dla mnie i podejrzewam że dla Ciebie, ogromne!

Nie chciałam Cię traktować jak pocieszenia. Nie planowałam tego, ale jak mnie pocałowałeś... Przestałam myśleć. Nie mam pojęcia co się ze mną stało.

Przepraszam. Tak bardzo nie chcę Cię ranić...

Ja to rozumiem. Na prawdę, rozumiem to. Nie będę na Ciebie naciskać tym bardziej, póki sama sobie tego nie ogarnę.

Mogę Cię tylko o coś spytać odnośnie tego?

W takim razie zostaje mi czekać, aż będziesz gotowy mi powiedzieć

Nigdy nie podejrzewałem, że tak się potoczy nasza przyjaźń, nigdy w ten sposób na Ciebie nie patrzyłem. Jesteś przepiękną dziewczyną i pewnie nie jeden Ci to mówił, ale pocałunek z Tobą był rewelacyjny i tego się najbardziej obawiam.

Spotkamy się jeżeli naprawdę będziemy wiedzieć wszystko na swój temat.

Pytaj.

Powiem Ci, ale cholernie się tego boję, jednakże muszę znaleźć na to odwagę.

Właściwie, to o to chciałam spytać. O to, czy Tobie też się to podobało...

Czyli nigdy. Doskonale wiesz, że ja się nigdy nie ogarnę do końca w swojej głowie. Prędzej piekło zamarznie.

Wiem słońce. Ja wiem. Nie naciskam.

Tori nigdy nie zaznałem tak pięknych chwil jak wtedy z Tobą. Ale wiedz, że nigdy nie będziemy razem. To się wydarzyło, czasu się nie cofnie, ale to nic nie znaczyło.

Postarasz się to dojdziesz do jakiegoś porozumienia.

Obiecuję Ci, że nie zajmie mi to zbyt wiele czasu...

Nie Adaś, broń boże. Ja nie zamierzam Cię wpakować w związek. Po prostu byłam ciekawa. To wszystko. To zdecydowanie nic nie znaczyło.

Dobrze. Przemyślimy sobie wszystko i wtedy pogadamy.

To rozumiem, że każdego tak całujesz...

Odezwę się na pewno!

Boże Adrian nie mów tak...

No co... Przecież tak napisałaś...

Nie mów tak, bo czuję się jak szmata. Jakbym łaziła się i całowała tak z byle kim.

Teraz to Ty nie mów tak... Wiesz dobrze, że nigdy bym tak o Tobie nie pomyślał. Poza tym sam bym Cię postawił do pionu.