Nawet nie masz odwagi mi się pokazać?

Oddaj to co ukradłeś i miejmy to z głowy :mlotek:

Słucham?

Aż mnie ściska z ciekawości - co takiego Ci ukradłam?

W sumie ważniejszym pytaniem jest - z kim właściwie mam wątpliwą przyjemność pisać i czemu tak agresywnie?

Nie ściemniaj!

Wiesz doskonale co... Przecież nie jestem...

Wait...

Chyba nie jesteś tym grubasem z ostatniej ławki z transmutacji

Z transmutacji - możliwe

Grubasem? Hmm, lubię jeść, ale chyba jeszcze nie jest ze mną aż tak źle, chociaż z drugiej strony -nie mnie to oceniać    

Mam nadzieje, że jednak nie chodzi Ci o mnie.

Zasiadasz w ostatniej ławce?

Słuchaj, gdybym tylko mógł skojarzyć twarz z całą resztą, byłoby o wiele łatwiej...

Czyli jednak jestem idiotą... Jedna literka i zjebałem nie tę osobę.

A już chciałem rozpocząć poszukiwania i cały potrzebny do tego arsenał

Nie zasiadam, co więcej - nie kradnę! A przynajmniej świadomie tego nie robię 

Rozumiem...musisz w takim razie mi uwierzyć na słowo, skontaktowałeś się ze złą osobą.

Nic nie stoi na przeszkodzie, abyś nadal ciągnął swoje poszukiwania. Pomyliłeś moje imię z imieniem kogoś innego, więc zakładam, że wiesz kogo szukasz.

Słuchaj wystarczyło raz się uśmiechnąć i już myślą, że szydzisz! Przecież nie daję takiego wrażenia... Cóż, nie umyślnie  

Wybacz...

Szczerze? To kojarzę tylko jego twarz, a imię zasłyszałem i skojarzyłem kilka faktów.

Nie jestem stąd, więc pewnie nie ogarnąłem za dobrze...

Zachowałem się jak prostak, ale za to dobry jestem w wynagradzaniu mojej głupoty. Co Ty na to?

Cóż, mam nadzieje, że go dopadniesz i odzyskasz to coś, o co mnie oskarżyłeś. Pozostaje mi tylko życzyć Ci powodzenia  

Oj uwierz mi, wiem co o byciu nie stąd. Nie do mnie takie usprawiedliwienia!

Co proponujesz?

Powinnaś życzyć szczęścia temu, którego złapię. Prędko się chłopak nie pozbiera...

O! Opowiesz mi o tym, kiedy zaproszę Cię na niezobowiązujące, przeprosinowe spotkanie. Ktoś musi mnie oprowadzić po zamczysku, a wydajesz się kimś odpowiednim. Nieważne, czy sama potrzebujesz przewodnika.

Dowiesz się, jak się zgodzisz.

Nie brzmi to dobrze, ale pewnie sobie na to zasłużył.

Mogę oprowadzić, czemu nie. Chociaż uprzedzam, że nie znam jeszcze tych wszystkich ukrytych zakamarków. Zadziwiające jest to, jak ta szkoła wciąż mnie zaskakuje.

A więc dobrze. Zgadzam się.

W innych czasach straciłby rękę... W sumie gdzieś jeszcze to praktykują.

Cudownie! We dwójkę podobno raźniej, a ja zawsze lubiłem dobre towarzystwo.

Wszystko co zdarzy sie od tej poryz bierzesz na własną odpowiedzialność.

Dobrze, że nie w Wielkiej Brytanii. W takim przypadku na pewno życzyłabym mu powodzenia.

Hmm, skąd to przekonanie, że jestem dobrym towarzyszem?

Powinnam się bać? Czy może twoim hobby jest straszenie dopiero co poznanych ludzi?

Zawsze można szybko przenieść go tam, gdzie kary jeszcze stosują

Nie ma żadnego przekonania. Odwołuje się do swojej zasady, że dopóki nie spróbuje, nie zobaczę... To miała być jedynie zachęta.

Jestem uroczym człowiekiem! Nie wiem czemu ostatnio wszyscy mają o mnie takie zdanie. Aż mi się serce kraje

Najpierw go znajdź! Potem pomyślimy co z tym fantem zrobić ;)

Ahh, rozumiem. W takim razie musisz spróbować i zobaczyć.

Haha, nie przeczę! Ale zabrzmiało to tak, że po prostu musiałam zadać to pytanie!

Z pewnością jesteś uroczym człowiekiem - jak tak mówisz, to musi być to prawda  

My? Czyżbyś chciała przejść na tę złą stronę mocy?

Jestem dobry w te klocki, czuję, że wcale się nie pomyliłem... No chyba, że specjalnie będziesz sabotowała to spotkanie

A może coś w tym jest, a to ja żyje w błędzie

Hahaha, szybko się ze mną zgadzasz. Ciekawe na co jeszcze pójdziesz

Jeszcze nie wiem, ale wydaje się to całkiem interesujące. Ostatnio się trochę nudzę.

Nie mówię nie i nie mówię tak  

Może - w końcu pisałeś, że nie jestem pierwszą osobą, która tak o Tobie napisała. Niemniej jednak wierzę w Twoje dobre intencje!

Wiesz...wiele rzeczy można napisać, zwłaszcza na wizbooku. Nie zawsze muszą się one pokrywać z prawdą ;)

Nawet nie wiesz o czym mówisz! Gdybyś tylko zdawała sobie sprawę, do kogo o tym mówisz... Ah.

Ewidentnie mnie prowokujesz i podjudzasz. Podoba mi się to.

To o której i gdzie mam po Ciebie być?

Haha, przekonać się mogę tylko wtedy, gdy spróbuję. Najwyżej będę żałowała. I unikała Cię na korytarzach! ;)

Hmm, to ty zaproponowałeś to przeprosinowe spotkanie, więc czekam na jakiś krok z Twojej strony.

W sumie teraz nic nie robię i mam troche czasu

KURWA...

Myślałem, że mnie olałaś... A to ja wyszedłem na dupka roku.

Czy otworzysz mi, jak Ci powiem, że czekam pod dormitorium z kwiatami?

Ups, czuje się jak NAJGORSZY CZŁOWIEK ŚWIATA

Wybacz, właśnie wróciłam z dalekiej podróży na którą wpadłam w grudniu całkiem nagle (w sensie na pomysł jej odbycia) i odcięłam się całkiem od wszystkich i wszystkiego. Dopiero teraz wracam do żywych i tak no...

Poza tym Ty w grudniu też nie pisałeś długo, więc ta rozmowa całkiem wypadła mi z głowy.

Normalnie pewnie odpuściłbym temat...

Ale czy mogę się gniewać na tak piękną dziewczynę?

Możesz mi o tym opowiedzieć, zdecydowanie chętnie posłucham!

Nie wiem czy możesz się gniewać czy nie, ale odpisałeś. To chyba dobry znak, prawda?

To zdecydowanie opowieść na dłuższe posiedzenie. Musiałabym opowiedzieć Ci całe moje życie! A mam parę powodów, dla których nie powinnam tego robić - jakby nie było, wcale się nie znamy.

Na pewno podtrzymujesz moją uwagę, a wierz mi, trudno mnie przy sobie przytrzymać

To Twój największy powód?

W takim razie, może ja zacznę.
Nazywam się Dickens Vigen Vardana. Pochodzę z Armenii, w swojej starej szkole byłem Obrońcą i powiedzmy, że to mnie tutaj przywiodło. Matka uwielbia powieści Dickensa i nie uwierzysz, ale nazwała mnie po tym gościu. Umiem zacytować kilka fragmentów z pamięci, bo katowała mnie tym na dobranoc. Z takich oczywistości? Jestem nieziemsko przystojny, chociaż możesz niemal dostrzec moją czaszkę, gdyż nie utrzymuje fryzury dłużej niż kilka milimetrów. Skrycie robię sam farbę, której później używam... Chociaż zawsze przymierzałem się do gliny. Nie uważasz, że kiedyś trzeba będzie tego spróbować?

Powinnam się cieszyć, czy raczej płakać i uciekać?

Mam parę powodów. Nigdy nie napisałam, że ten jest największy.

Wow, wydawać by się mogło, że w Hogwarcie będę spotykała samych Anglików, ale powoli przyzwyczajam się do mieszkanki kulturowej jaka tu panuje. Nie poznałam jednak jeszcze nikogo z Armenii! Musisz mi kiedyś opowiedzieć trochę więcej o tym kraju.
Charles Dickens był dobrym ziomkiem, chociaż muszę przyznać, że mama wywinęła Ci niezłego psikusa.
Już ją lubię!
Zapomniałeś dodać, że jesteś również wybitnie skromny i pokorny, pewnie prawie równie mocno, co nieziemsko przystojny ;)

A więc mam przyjemność pisania z artystą?

Tego pewna nigdy nie możesz być

A jaki jest największy? Jaki najmniejszy? Jaki nie ma znaczenia? Z pewnością znajdę odpowiedzi na wszystkie Twoje wątpliwości. Jestem bardzo kreatywny.

Dzięki swojej multikulturowości jestem przystosowany do niemal każdych warunków pogodowych. Uważam to za całkiem przydatną umiejętność. Chętnie coś opowiem, a nawet dam Ci posmakować.

Armeńskie wina są zajebiste!

Moira potrafi zaskakiwać, szczególnie kiedy chciała uciec z biednym aktorzyną. Nawet sobie nie wyobrażasz, jak wielkie zamieszanie wprowadziła! Czasem myślę, że zrobiła to, bo może. To zapewne nas łączy.

Przejrzałaś mnie. Czuję jakbyś znała mnie lepiej, niżeli ja Ciebie a przecież jedziemy na tym samym wózku.

To tylko forma ekspresji mojej wewnętrznej frustracji. W końcu wyżywanie się na biednych uczniach potrafi nudzić.

Nie wątpię w Twoją kreatywność. Z całą pewnością odziedziczyłeś ją po mamie, która swoje dzieci nazywa imionami ulubionych autorów.

Jaki jest największy pytasz? Cóż...moje życie nie jest usłane różami. W gruncie rzeczy, sporo już przeszłam i po prostu nie rozpowiadam o nim pierwszej lepszej napotkanej osobie. Skąd mam wiedzieć, że w jakiś sposób nie wykorzystasz tego później przeciw mnie?

W takim razie czekam na zaproszenie! Jak już tak reklamujesz te wina, to aż żal nie spróbować  

Aktorzyną? Czekam z niecierpliwością na dalsze wyjaśnienia kto i dlaczego.

No dobra, rozumiem, że teraz moja kolej.
Ehh, nie lubię o sobie opowiadać, dlatego napiszę to w największym skrócie, w jakim dam radę.
A więc...nazywam się Frea Ragnarsdóttir i pochodzę z Islandii. Do Hogwartu przyjechałam rok temu ze starszym bratem, a obecnie razem z ojcem mieszkamy w Dolinie Godryka (w sumie całkiem przyjemne miejsce). Również jestem w stanie przetrwać naprawdę trudne warunki, jednak wciąż nie potrafię przyzwyczaić się do letnich upałów. Zdecydowanie wole zimę.
Parę dni temu zakończyłam 4 miesięczną podróż do korzeni.