Wysoka wieża połączona mostem z głównym budynkiem stała najbliżej Ciebie, a wejście do niej od strony dworu nie wydawało się być w żaden sposób zablokowane. Dziwne to co prawda, ale lepiej zaryzykować wejściem do środka niż śmiercią poprzez hipotermię. Wspinając się na jej szczyt po krętych schodach, w końcu docierasz do starej komnaty, która wyglądała na dobrze zadbaną. Łóżko było pościelone idealnie, nigdzie nie było nawet śladu kurzu. Co prawda szafa była otwarta i było w niej widać masę identycznych i nieco zniszczonych strojów łudząco przypominających ten, który nosi Święty Mikołaj. Nad sufitem lewitowała za to bardzo długa wstęga pergaminu z wypisanymi na niej imionami. Po dokładnym przypatrzeniu się widzisz jej tytuł. Była to “Lista Niegrzecznych”. Jednak bardziej twoją uwagę zwraca rama obrazu wisząca nad kominkiem. Widać w niej było pulchną kobietę w czerwonym stroju, która chyba piekła pierniki. W jej pobliżu latała masa elfów oraz biegało mnóstwo ubranych skrzatów. Całe tamto miejsce wyglądało jakby gwiazdka panowała tam zawsze. Jednak to wszystko wyglądało na zbyt realistyczne by było obrazem, a z drugiej strony nie było to też możliwe by było to okno. Uśmiechnięta kobieta zwróciła na Ciebie uwagę.

• Jeśli w tym roku byłeś grzeczny: Oczywistym było że kobieta którą widziałeś, to Pani Mikołajowa. Żona Świętego Mikołaja. Wydawała się być twoją obecnością w tamtym miejscu wyjątkowo zaskoczona. - Na Pierniczki nieupieczone… Myślałam że ten stary zgorzkniały kozioł nie przyjmuje żadnych gości w swoim warsztacie od wieków. - Ciężko było stwierdzić czy była tym faktem ucieszona czy też zmartwiona. Po chwili namysłu, szperania po szufladach i pytania o coś skrzatów, podeszła do szafki i wyjęła z niej złoty kluczyk. Podeszła do ramy obrazu od swojej strony, wetknęła go i przekręciła. Na twoich oczach, barwy w ramie stały się znacznie żywsze i zaczęły do ciebie dobiegać zapachy wypieków - Chodź szybko. Nawet jeśli znowu zaczął przyjmować gości, to wątpię żeby był zadowolony z tego że ktoś przebywa w jego gabinecie. - Przed tobą była prawdopodobnie niepowtarzalna okazja wybrania się na autentyczny biegun północny i uniknięcia irytacji przerośniętego kozła spowodowanej wtargnięciem mu do pokoju. Na decyzję nie było dużo czasu, ponieważ już z tą słyszałeś stukot kopyt o schody którymi dopiero co wchodziłeś. Mikołajowa i skrzaty pomagają Ci przejść przez portal, po czym staruszka zamyka go ponownie przekręcając klucz. Zaprasza Cię ochoczo do środka i podaje talerz wypieków wraz z kuflem cydru. Korzystając z okazji zaczęła opowiadać Ci o sobie, Mikołaju, życiu na biegunie i dbanie o białą magię świąt. Nawet o wspólną pracę jej męża z Krampusem Popytała również o ciebie. Po dłuższym czasie rozmowa ponownie zeszła na Krampusa. - …I z roku na rok staje się coraz bardziej smutny i zgorzkniały. Nie żebym mu się dziwiła. Na całym świecie kochają Mikołaja, a go nienawidzą przez prace jakie wykonują. - Mikołajowa bez wątpienia posmutniała kiedy o tym mówiła. - No i na dodatek musi się użerać z Erklingami i dziećmi najniegrzeczniejszymi z niegrzecznych. Gdyby nie to że przychodzi co jakiś czas porozmawiać albo coś wspólnie zjeść ze mną i Mikusiem, to już dawno do reszty by zwariował. - Mikołajowa nieustannie wałkowała ciasto mówiąc to, a elfy i skrzaty przynosiły Ci coraz więcej jedzenia. Nagle kobieta dostała oświecenia i poszła po coś do innego pomieszczenia. Miałeś więc czas by podziwiać piękne zorze polarne za oknem oraz pasące się w stajni renifery. No i wsłuchać się w chrapanie śpiącego piętro nad tobą Mikołaja. Kobieta wróciła do Ciebie trzymając w dłoniach nie mały obraz, który przedstawiał identycznie taki sam widok co portal przez który przeszedłeś na biegun. Na obydwu obecnie Krampus usiadł smutny na łóżku i zaczął czytać Baśnie Andersena. - Jeśli mógłbyś… Przyjąłbyś ten obraz? Prawda że z Krampusa jest wredny, stary, zrzędliwy i mało przyjemny typ, ale nawet on potrzebuje czasem z kimś porozmawiać. Poza tym jest dość oczytany więc tematów nie zabraknie na pewno. Poza tym… - Tu mikołajowa ściszyła głos i zerknęła w kierunku obrazu. - Może po nim nie widać i za nic nie będzie chciał się do tego przyznać, ale potrafi być miłym typem i się odwdzięczyć. Krampus w tym momencie kichnął przez co zarówno z obrazu który otrzymałeś oraz z tego na ścianie było słychać gardłowy głos Krampusa, który zaczął narzekać na pogodę.
Po tej rozmowie spędzasz na biegunie jeszcze kilka wspaniałych chwil dopóki Mikołajowa się już z tobą nie pożegnała i podała Ci ciasteczko po którego zażyciu cały świat się rozmazuje, a ty budzisz się w swoim łóżku. Nie sam. Obok niego stoi obraz który Ci podarowano. A na nim widniał Krampus nerwowo poruszający brwią i stukający kopytkiem o podłogę. Chyba nie był zachwycony że Mikołajowa postanowiła pomóc mu budować relacje międzyludzkie. Otrzymujesz Obraz Krampusa. Poza tym że możesz z nim przeprowadzić konwersację jeśli akurat przebywa w swoim pokoju, a pod twoją nieobecność może wyjść z obrazu by zająć się domem. Zazwyczaj coś sprzątając bądź gotując. Kiedy zaś ktoś się do ciebie włamie mając przy tym niegodziwe intencje, Krampus wyjdzie z obrazu aby go przepędzić. Na swój sposób, co może się źle dla włamywacza skończyć. UWAGA: W okresie Bożego Narodzenia Krampus może wyjść z obrazu nawet kiedy jesteś w domu. Na przykład by dołączyć do kolacji wigilijnej.

• Jeśli w tym roku byłeś niegrzeczny: Zanim kobieta zdążyła powiedzieć cokolwiek, w pokoju zapanował mrok. Lista nad twoją głową zaczęła wydawać naprawdę niepokojące dźwięki przypominające szepty. A jedno z imion zaczęło świecić się na wyjątkowo jasny, czerwony kolor. Było to twoje imię. Usłyszałeś w oddali mrożący krew w żyłach ryk, a następnie uderzenia o dachówki które były coraz głośniejsze. Kobieta za obrazem wydawała się być zaniepokojona i zdecydowanie o ciebie zmartwiona. - Nie zdążę Cię stamtąd wyciągnąć. Szybko, musisz się schować.- Wskazała Ci szafę, która wydawała się być jedną z niewielu sensownych kryjówek. - Poszukaj w jego płaszczu czarnych patyczków. Złam jeden i pomyśl o bezpiecznym miejscu. - Poradziła kobieta zanim zamknąłeś drzwi szafy. Dorzuć K6.
Nieparzysta liczba oznacza że Krampus natychmiast Cię wywęszył i wściekły uderzył Cię pięścią w twarz. Budzisz się pod swoim domem z ogromnym siniakiem na twarzy oraz trwającą miesiąc klątwą nieszczęścia. W każdym wątku rzuć tarotem. Jeśli wypadnie diabeł, a w danym wątku będziesz rzucać jakimikolwiek kostkami, rzuć nimi jeszcze raz i wybierz najgorsze dla ciebie wyniki. Wylosowanie karty gwiazd bądź popełnienie dobrego uczynku skraca czas trwania klątwy o jeden dzień. Poza tym lepiej znajdź kogoś kto wyleczy twojego siniaka po Krampusowej pięści.
Parzysta oznacza że udało ci się zniknąć kiedy Krampus akurat otwierał szafę. Jeśli mieszkasz w domu, pojawiasz sie w nim. Ale musisz napisać jednopostówkę na 3k znaków bądź wątek, w którym bronisz swojego domostwa przed wdarciem się Krampusa do środka. O dziwo pomóc przyszedł do Ciebie elf z bieguna północnego dając Ci wskazówkę że najważniejsze jest utrzymanie ognia w kominku oraz unikanie wszelkich zabawek i figurek w środku. Jeśli mieszkasz w Hogwarcie, pojawiasz się zamiast tego w zakazanym lesie, a twoja jednopostówka/wątek będą musiały skupiać się na ucieczce w kierunku zamku. Po wejściu na błonie Krampus Ci odpuści, jednak przez miesiąc przebywając poza terenem zamku będziesz miał nieodparte wrażenie że ten na ciebie czycha.

Ucieczka przed nadciągającym zimnem zagoniła cię do niewielkiej chatki w której pobliżu rosła pokaźna ilość młodych brzóz, których gałązki w wielu miejscach były poucinane. W środku znalazłeś cały skład tychże gałązek. Na ścianie na haczykach wisiały zawieszone narzędzia ogrodnicze.

• Jeśli w tym roku byłeś grzeczny: Tak pokaźna ilość rózg zapewne były zapasem na cały przyszłe święta. Ze względu na ich ogromną ilość w pomieszczeniu było naprawdę ciasno. Niechcący potrąciłeś jedną z gałązek, która popchnęła inną i w ten oto sposób powstała cała lawina która zasypała drzwi. Władca tego miejsca raczej nie będzie zadowolony z bałaganu jaki tu urządziłeś. Jednakże podczas sprzątania przez przypadek odkrywasz skitaną głęboko pomiędzy gałązkami rodzinkę mysz. Wiadomo że te nie robią zapasów na zimę, a pchnięta magią świąt intuicja podpowiada Ci że tym myszkom potrzebne jest jedzenie. Jeśli trochę pogrzebiesz w kanciapce udaje Ci się znaleźć szczelnie zapakowane nasiona dyni, które możesz podać myszom. Te - ku twojemu zdziwieniu - dziękują Ci ludzkim głosem i pomagają sprzątnąć rozsypane rózgi. Kiedy skończyłeś, mogłeś stwierdzić całe to miejsce wygląda lepiej niż wczeniej. Jednej z zaczarowanych rózg widocznie podobało się to zajście, ponieważ podleciała do ciebie i zaczęła się przytulać. Po paru chwilach usłyszałeś ciężki stukot kopyt na zewnątrz i otworzenie drzwi. Krampus wszedł do środka i rozejrzał się po całym składziku. Na końcu popatrzył na ciebie i rózgę. Westchnął Ciężko i pstryknął palcami. Świat jaki widziałeś zawirował i utonął w ciemności. Obudziłeś się w swoim łóżku, a pod choinką czekała na Ciebie zaczarowana rózga wesoło skacząc na boki kiedy tylko Cię dostrzegła. Otrzymujesz Bohaterską Rózgę. Daje Ci ona +1 do zielarstwa. Poza tym kiedy tylko wykryje że ktoś ma zamiar zrobić Ci coś niegodziwego, leci do tej osoby i bezlitośnie zaczyna okładać ją po tyłku i plecach tak długo, dopóki jej nie odwołasz albo nie wytrzepie z tej osoby wszystkich złych myśli. Oczywiście można ją zatrzymać zaklęciem, ale nadal będzie próbowała kogoś sprać.

• Jeśli w tym roku byłeś niegrzeczny: Pewnie obiło Ci się o uszy że niegrzeczne dzieci dostają pod choinkę od Mikołaja rózgę, prawda? Cóż, to nie do końca prawda. Rózgami i węglem to właśnie Krampus obdarowywał dzieci. Z czego na młodych czarodziei, czekały te zaklęte by biły ich same. Nic dziwnego więc gdy niemalże połowa z leżących w składziku gałązek poderwało się wściekle i rzuciło na ciebie bezlitośnie okładając. Co gorsza nie działały na nie żadne zaklęcia, a przez magiczne tarcze przechodziły jak nóż przez masło które leżało na słońcu. Co całej serii przyjętych ciosów wypadasz przez drzwi prosto w śniegową zaspę. Jednak w żadnym wypadku nie jest to koniec atrakcji. Wszystkie drzewa w twoim pobliżu ożyły i zaczęły dosłownie okładać cię korzeniami i gałęziami, zginając się przy tym okropnie. Aż w końcu jedno z największych drzew pochwyciło Cię za kostkę i zaczęło rzucać tobą we wszystkie strony uderzając o ziemię, budynek, a nawet inne drzewa. Podczas tej nieprzyjemnej zabawy z roślinkami, do twoich uszu dobiega rechot. Zgraja Erklingów siedziała na jednym z dachów i wytykała Cię palcami. Na sam koniec drzewo zrobiło Ci istną karuzelę kręcąc tobą wokół własnej osi tak szybko i tak mocno jak tylko potrafiło. Na sam koniec wypuszcza Cię, a ty lecisz daleko w kierunku księżyca. Oczywiście podczas tego wlatujesz w burzę śnieżną, a chwilę później budzisz się we własnym łóżku. Poza tym że jesteś cały poobijany - chociaż w mniejszym stopniu niż mogłoby się wydawać - spadła na ciebie klątwa która będzie trwać przez najbliższe 2 miesiące. W każdym wątku rzuć tarotem. Karta Diabła sprawia że wszystkie rośliny w twoim otoczeniu do jakiegoś stopnia ożywają i celowo uprzykrzają Ci życie. Na przykład dając z gałęzi w twarz bądź podstawiając korzeń. Bijąca wierzba za to będzie próbowała zabić Cię bardziej zaciekle niż zazwyczaj. Wylosowanie karty gwiazdy bądź popełnienie dobrego uczynku skracają czas trwania klątwy o jeden dzień.

Za cel obrałeś sobie niewielką chatkę sąjącą pomiędzy największym z budynków oraz stojącą na uboczu drewnianą budką. Drzwi do niej były otwarte, a w środku mogłeś zastać szereg piętrowych łóżek. Każde z nich wyglądało na ostatnio używane na  co mógł wskazywać czarny bród na pościeli. Szczerze mówiąc wyglądało to jakby ktoś wcześniej używał jej do noszenia węgla.  Podłogi za to jak i okna wydawały się być wyjątkowo dopieszczone. Zupełnie jakby ostatnie kilka dni ktoś nieustannie je czyścił. Poza łóżkami w oczy mogła Ci się rzucić biblioteczka na której niestety stało tylko kilka książek, które wyglądały jakby liczyły sobie co najmniej dwieście bądź trzysta lat.

• Jeśli w tym roku byłeś grzeczny: Jedna z książek samoistnie wysuwa się z półki upadając na podłogę otwierając się w wyniku uderzenia. Słowa zapisane czarnym atramentem zaczęły świecić się na złoto jedynie nęcąc Cię do podejścia bliżej i podniesienia jej. Kiedy tylko się zbliżasz, słowa zaczynają uchodzić z księgi rozpływając się w powietrzu, zmieniając jednocześnie scenerię otoczenia wokół ciebie. Strony przewracały się same z niesamowitą prędkością. W końcu kiedy i książka się rozpłynęła, dostrzegłeś że nie jesteś już w chatce która przypomina obozowy domek. Stoisz na środku miasta, którym przechadza się masa ludzi. Śnieg padał obficie, a towarzyszyły mu lodowate powiewy wiatru. Przechodnie jednak zdają się nie zwracać na ciebie większej uwagi. Nawet pomimo tego że twój ubiór mógłby zostać uznany za dziwaczny. Ruszając przed siebie możesz dostrzec mężczyznę w grubym płaszczu czytającego gazetę. Może i była ona niemagiczna i zapisana językiem duńskim, ale na szczęście odczytanie daty nie stanowiło dla ciebie żadnego problemu. Według pisma… Jest rok 1845.  Nawet jeśli jesteś w szoku, jedna rzecz przykuwa twoją uwagę wyjątkowo mocno. W kącie pomiędzy dwoma domami siedziała dziewczynka z pudełkiem zapałek w rękach, ubrana w koszulę nocną i do tego na bosaka. Siedziała i w dłoni trzymała prawdopodobnie jedną z ostatnich  zapałek którą próbowała ogrzać siebie i swoje zmarznięte nogi. Kiedy tylko się do niej zbliżasz, dziewczynka wstaje trzęsąc się z łzami w oczach.  -Przepraszam. Nie mam już żadnych zapałek, które mogłabym Ci sprzedać - O ironio była jedyną osobą która zwróciła na Ciebie uwagę w tym miejscu - Poza tą… - Powiedziała wręczając Ci pudełeczko z jedną zapałką. Mimo wszystko posłała Ci ciepły uśmiech, a kiedy zapałka która trzymała w dłoni wypaliła się do końca, odwróciła się nagle.-Babciu? To ja! Idę do Ciebie - Ty jednak na chwilę obecną  nie widziałeś nikogo. Dziewczynka z zapałkami zrobiła zaledwie kilka kroków, po których padła bez życia na śnieg, a jej ciało zaczęło znikać migając na złoto. Dopiero kiedy całkowicie wyparowała, w jednej z chmur dostrzegłeś wizję… Dziewczynka razem z Babcią idzie za rękę w kierunku nieba. Twoją uwagę od tego pięknego obrazu odwraca jednak przybycie dwóch gości. Z czego jeden z nich na pewno jest tym niespodziewanym. W jednej chwili widzisz sanie z reniferami lądujące na jednym w dachów. W drugiej słyszysz silne uderzenia, a kiedy spoglądasz w ich kierunku dostrzegasz Krampusa skaczącego po dachach. W końcu wskakuje przez okno do jednego z domów. Słyszysz krótki krzyk mężczyzny. Dosłownie chwilę później z mieszkania wypada szklana kula. Widać w niej było bosego mężczyznę po kolana w śniegu, który próbował nieskutecznie sprzedać zapałki. Świat wokół ciebie się rozmył. Budzisz się w swoim łóżku, jednak czujesz że pod poduszką Ci coś zalega. Widzisz pod nią Tom Baśni Andersena oraz pudełko z jedną zapałką. Otrzymujesz Ostatnią Zapałkę. Ta nigdy się nie wypala, więc możesz ją zapalać i gasić tyle razy ile masz ochotę. Ponadto kiedy płonie, wszyscy w twojej okolicy rozgrzewają się, zimno przestaje im dolegać, a pobliskie zaklęcia uzdrawiające są nieco silniejsze.

• Jeśli w tym roku byłeś niegrzeczny: Jedna z książek samoistnie wysuwa się z półki upadając na podłogę otwierając się w wyniku uderzenia. Nagle zaczyna się z niej wydobywać istna wichura lodowatego wiatru, lodu i śniegu. Otoczył cię istny wir w którym utonął cały pokój. W całym tym zamieszaniu coś wleciało Ci do oka i zaczęło straszliwie uwierać. Kiedy wszystko się uspokoiło, z łatwością mogłeś stwierdzić że nie jesteś już w drewnianym domku, a u progu lodowego pałacu. Nawet jeśli był cudowny, ciężko Ci było cieszyć się jego widokiem. Dosłownie czujesz jakby wszystko co przedtem wydawało Ci się piękne, teraz było smutne i pozbawione kolorów. Wrota zamku otworzyły się, a twoje nogi same z siebie ruszyły w jego głębię. Kiedy tylko dotarłeś do sali tronowej ujrzałeś je… Ramę lustra i tysiące rozsypanych na podłodze kawałków, Królową Śniegu oraz niedźwiedzia polarnego. Nieważne co sobie myślałeś… Królowa nakazała Ci odbudować lustro. Czułeś że musisz spełnić tę prośbę, nieważne jakim kosztem. Biały Miś miał za to Cię pilnować. Wydawało się że minęło wiele dni, ale lustro udało Ci się niemal całkowicie odbudować. Brakowało tylko jednego kawałka po którym nie było nawet śladu. Twoja ekscytacja momentalnie zmieniła się w złość i frustrację. Nie ważne jak długo szukasz, nie jesteś w stanie znaleźć brakującego fragmentu. Dopiero po spojrzeniu w swoje odbicie dostrzegasz coś w twoim oku. Był to zaginiony kawałek lustra. Kiedy jednak naprawiłeś lustro. Te wybuchło pozbawiając Cię przytomności. Budzisz się w swoim łóżku, jednak spada na ciebie klątwa trwająca cztery miesiące. Kiedy spoglądasz w lustro rzuć tarotem. Gdy wypada karta Cesarzowej bądź Diabła, pęka ono na wiele fragmentów a cała okolica wydaje Ci się pozbawiona piękna i kolorów póki go nie naprawisz. Każda wylosowana karta gwiazdy bądź popełniony przez ciebie dobry uczynek, skracają czas trwania klątwy o jeden dzień.  

Drewniana, stara i niewielka budka stojąca nieco oddalona od reszty budowli z jakiś powodów wydała Ci się rozsądnym schronieniem przed bezlitosnym mrozem i coraz bardziej narastającego uczucia bycia obserwowanym. W końcu książki nie należy oceniać po okładce i mieć nadzieję że nie jest to wychodek z którego nagle wyskoczy bogin. Po otworzeniu drzwi jasne stało się że musisz zaklęciem rozświetlić to miejsce, ponieważ w środku próżno było szukać jakiegokolwiek światła. Dopiero po rzuceniu Lumosa możesz dostrzec wielki i zdecydowanie głęboki tunel prowadzący gdzieś daleko pod ziemię. Były też tory i wózek po brzegi wypełniony węglem. Na ścianach zawieszone były kilofy, a na podłodze pod nimi znajdowały się wielkie żeliwne kule z przyczepionymi do nich kajdan na łańcuchach. Kasków i lamp jednak próżno było szukać. Nie mogłeś jednak dłużej się rozglądać. Śnieżyca dotarła do drzwi budki. Żeby się ratować, musisz ruszyć w głąb kopalni.

• Jeśli w tym roku byłeś grzeczny: Im głębiej wchodzisz w kopalnię, tym cieplejsza staje się temperatura otaczającego Cię powietrza. Może pomysł żeby tu wbiec nie był aż tak tragiczny? Schodząc coraz głębiej, do twoich uszu dobiegają liczne dźwięki uderzeń o skały, dziecięce szlochy oraz gniewne i przerażające porawkiwania. W końcu natrafiasz na widok tak okropny, że wiele osób załamałoby się po jego ujrzeniu. Dostrzegasz dzieci zakute w kajdany i z kulami u nóg. Zmarznięte i zasmarkane uderzały kilofami wydobywając węgiel, który następnie ładowały do wózka. Pilnował je siedząca na stołków ekipa Erklingów, które robiły prawdopodobnie za brygadzistów w kopalni. Warczały i naśmiewały się z nieszczęsnych dzieciaków okazjonalnie plując w nie z rurki ślinowej. Jeden z chłopców widząc twoją różdżkę i w zależności od twojej płci, wykrzyknął przerażony “Wiedźma” bądź “Czarownik” upadając przy tym na pupę. Po reakcji łatwo było się domyślić że to mały mugol. Jeden z Erklingów zaciekawiony twoim pojawieniem się podszedł bliżej i zaczął machać przy tobie urządzeniem podobnym do kompasu. Jego tarcza zaświeciła się na zielono, a on… Był w szoku i zdecydowanie nigdy wcześniej nie widział takiego wyniku na oczy. Zapytał innych ze swojego gatunku. Zaczęli rozmowę w niezrozumiałym języku, która chwilę później przerodziła się w bójkę między nimi na pięści i rurki. W jej wyniku jeden z nich rzucił ciebie tym dziwnym kompasem. Dzięki tobie dzieci miały chwilę przerwy. Bitwa Erklingów jednak nie trwała za długo. Kiedy tylko za twoimi plecami rozległ się odgłos kopyt, zarówno dzieci jak i stwory skuliły się ze strachu. Krampus przybył i trzymał w ręku zegarek kieszonkowy, który im sprezentował. Właśnie wybiła północ, a kajdany, bród i rany dzieci dosłownie rozpłynęły się w powietrzu. - Wasza kara dobiegła końca. Zaraz się obudzicie i będziecie pamiętali to jako koszmar. Nieserdecznie zapraszam za rok. - Jego głos był potężny, gardłowy i niski. A wiecznie wściekłe spojrzenie nie dodawało mu uroku. Po jego słowach dzieci również rozmyły się w powietrzu, a Erklingi dały dyla w kierunku wyjścia. Spojrzenie przeniósł na ciebie i na kompas którym oberwałeś. -Czaromiot… Podniósł leżący na ziemi przedmiot i dosłownie wcisnął w ręce. -Zrób mi przysługę i przypilnuj znajomków żeby nie dokładali mi pracy. - Ciężko było stwierdzić czy był to rozkaz czy może prośba. Dał Ci pstryczka w czoło, co sprawiło że natychmiast przebudziłeś się w swoim łóżku trzymając kompas w dłoni. Otrzymałeś Kompas Moralności. Jeżeli przyłożysz go do kogoś, strzałka na kompasie wskaże czy był on w ostatnim czasie grzeczny czy niegrzeczny. Kiedy ktoś był grzeczny, igła kompasu wskazuje podobiznę Mikołaja i świeci się na zielono. Przy niegrzecznych strzałka pokazuje podobiznę krampusa i świeci piekielnie czerwonym kolorem.

• Jeśli w tym roku byłeś niegrzeczny:[/b] To nie śnieżyca powinna być twoim zmartwieniem, ponieważ zdecydowanie byłaby ona przyjemniejsza niż groza czyhająca głęboko w kopalni. Magia zaczyna szwankować, koniec różdżki mrugać niczym stara żarówka. Poczułeś mokrą, lodowatą dłoń na swojej, a przy twoim uchu rozległ się cichy, zachrypiały szept płaczącej dziewczynki. “Uciekaj… Ratuj się!”. Jednak kiedy odwróciłeś się by na nią spojrzeć, nikogo tam nie było. W końcu wyczarowane przez ciebie światło gaśnie nagle niczym zdmuchnięta świeczka. Pochłonęła Cię ciemność, jednak nie na długo. Z głębi kopalni rozległ się ryk tak głośny, że nieomal pozbawił Cię słuchu, tak przerażający że każda komórka twojego ciała zamarzła ze strachu. Dalsza część szybu wybuchła płomieniem ukazując w jego świetle przerażającą sylwetkę Krampusa. Od jego ryku trzęsła się cała kopalnia, która zaczynała się sypać. Nawet jeśli zebrało Ci się na ucieczkę z powrotem na górę, z każdym krokiem wydawało Ci się że tylko przybliżasz się w kierunku kozła, pomimo że ten się nie porusza. W końcu swoją wielką łapą łapie Cię za gardło i bezlitośnie rzuca w płomienną czeluść. Oczywiście zaraz po tym jak spojrzał Ci głęboko w oczy. Świat się rozmywa i budzisz się nagle w swoim łóżku nadal czując się jakby twoje ciało smażyło się w ogniu. Po paru minutach to uczucie przechodzi, jednak spada na Ciebie klątwa trwająca trzy miesiące. Kiedy znajdziesz się w bardzo ciemnym miejscu rzuć kartą tarota. Diabeł oznacza że ryk Krampusa rozbrzmiewa w twojej okolicy ponownie i słyszą go również towarzyszące Ci osoby. Jednak uczucie płonięcia żywcem od środka spotyka tylko Ciebie. Szczęśliwie, trwa to jedynie niecałą minutę. Wylosowanie karty Gwiazdy oraz dobre uczynki skracają czas działania klątwy o jeden dzień.

Miejsce do którego wszedłeś zdecydowanie przypomina coś na kształt staroświeckiej fabryki… zabawek i słodyczy? Wyglądała na naprawdę starą, ale nie na zaniedbaną - pomijając oczywiście dziury w dachu i ścianach które obecnie pozwalały światłu dostać się do środka. Gdzie nie gdzie na liniach montażowych leżały zniszczone, mugolskie zabawki, a zaraz obok nich dwa kartony podpisane “Zepsute” i “Naprawione”. Po drugiej stronie stał ogromny piec i stoły obsypane mąką. Na niektórych z nich leżały śladowe resztki wyrobionego ciasta. Niepokojące za to mogły się wydawać leżące gdzie nie gdzie obroże przykute łańcuchem do podłogi lub ściany. Na szczęście pomimo tego że ten budynek nie był w szczytowej formie, to było w nim cieplej niż na zewnątrz. Pewnie przez zaklęcia izolujące.

• Jeśli w tym roku byłeś grzeczny: Kiedy ruszyłeś w głąb pomieszczenia, ogień w kinkietach rozpalił się samoistnie, a samo miejsce wyglądało zdecydowanie mniej upiornie. Światło płomieni padające na ściany odkryło ich świąteczne - chociaż niestety wyblakłe już - barwy. Spoglądając na zniszczone zabawki, biała magia świąt - a przynajmniej ta która dzięki tobie była w tym okropnym miejscu obecna - zachęciła Cię byś ruszył w ich kierunku i naprawił kilka zniszczonych zabawek. Przy linii montażowej leżało wiele różnorakich narzędzi przeznaczonych do naprawiania. W tym również klej… Taki z brokatem. Zapewne były one przeznaczone dla porwanych przez Krampusa pracowników nie magicznego pochodzenia. Tobie jednak wystarczy jedno proste zaklęcie, prawda? Kiedy się na to decydujesz, a zabawki zostają zreperowane… Te ożywają i radośnie maszerują w kierunku pudła na naprawione zabawki. Będąca na końcu wesołego szeregu, szmaciana lalka wyglądająca jak Cowboy wzięła marker i zaadresowała paczkę do znajdującego się w Londynie sierocińca. Twój czyn nie pozostał jednak bez nagrody. Przez dziurę od sufitu, na skrzydełkach przylatuje do ciebie gwizdek, który aż się prosi żebyś w niego dmuchnął. Kiedy to robisz, nagle światło gaśnie. Zasnąłeś. Kiedy otwierasz oczy, jesteś w swoim łóżku, a w buzi… Trzymasz ten sam gwizdek. Otrzymujesz Żywy Gwizdek dający Ci +1 punkt do DA. Raz na wątek możesz na nim zagwizdać, by na dwa posty dać życie w pobliskie niewielkie przedmioty i móc im wydać dowolny rozkaz, który postarają się wypełnić. A jeśli będzie nim atak na niegodziwą osobę… To lepiej wezwij uzdrowicieli dla tego kogoś już teraz, ponieważ przedmioty wpadną w amok.

• Jeśli w tym roku byłeś niegrzeczny: To wejście do tego budynku zdecydowanie było błędem, chociaż początkowo nic tego nie zdradzało. Dopiero kiedy ruszyłeś nieco w głąb tego dziwnego miejsca, ogromny piec odpalił się sam z siebie wypluwając po chwili całe blachy pierniczkowych ludzików. Nie byłoby to w żadnym stopniu przerażające gdyby nie fakt, że wszystkie posiadały nienaturalnie wściekły wyraz twarzy, miały masę ostrych zębów, a z ich oczu wydobywał się czerwony płomień. Za swoimi plecami za to rozległ się głośny trzask. To zabawki ożyły i wylazły z jednego z kartonów z podpisem “Zniszczone”. Dopiero teraz kiedy płomień pieca oświetlał pomieszczenie mogłeś dostrzec ich prawdziwy wygląd. Nie licząc tego że zgodnie z nazwą kartonu były zniszczone, okazały się być równie potwornie zniekształcone co piernikowe ludziki, które ku twojemu zdziwieniu… zniknęły z blachy. Nie musisz się martwić, nie uciekły. Wręcz przeciwnie. Przyszły po Ciebie.
W różnych miejscach na ciele zaczynasz odczuwać przeszywający ból, kiedy złe pierniczki wbijając zęby w twoje ciało szarpią mięso. Tak, wlazły pod twoje ubrania przez nogawki. Zabawki również dołączyły do zabawy okładając Cię porządnie. Twoje męki na szczęście nie trwały długo. Kiedy tylko drzwi z hukiem wyleciały z zawiasów, a w progu stanęła gigantyczna sylwetka Krampusa wszystkie zabawki i ciasteczka wróciły do normy, a po ich upiornej deformacji nie było nawet śladu. Poważnie poraniony również padłeś na ziemię i mogłeś tylko obserwować jak rogacz zbliża się do ciebie, stukając kopytami o kamienną posadzkę. Tracisz przytomność. Budzisz się następnego ranka na Oddziale w Świętym Mungu cały w bandażach. Według uzdrowicieli po prostu pojawiłeś się w jednym z łóżek. Zostajesz wypisany dopiero wieczorem, ale spada na Ciebie klątwa. Przez dwa miesiące zawsze kiedy zostajesz sam, wszelkie figurki i zabawki w twojej okolicy zaczynają wyglądać naprawdę przerażająco i śledzą każdy twój ruch. Jeśli zrobisz wtedy coś niegodziwego, rzucą się na ciebie. Każdy dobry uczynek jaki zrobisz, skraca czas działania klątwy o jeden dzień.

Zdecydowałeś się schronić w największej z budowli, która wyglądała na domostwo. Po otworzeniu drzwi w twoją twarz uderza przynosząca ulgę fala ciepła. W środku unosi się zapach ciastek korzennych wręcz zachęcających by wejść do środka. Kiedy to robisz pierwszą rzeczą która rzuca Ci się w oczy, jest rozpalony kominek i stojąca przed nim kanapa. Dopiero parę sekund później dostrzegasz liczne półki na których były porozstawiane śnieżne kule, a każda z nich miała na sobie wyryte imię i przedstawiała inną scenę. Między innymi w jednej możesz dostrzec wysportowanego mugolskiego chłopca, który jest wystawiony na pośmiewisko przez innego, dużo wątlejszego i wyglądającego na kujona. W tej stojącej obok, banda szczeniąt pakuje mężczyznę do worka i wrzuca do rzeki…


• Jeśli w tym roku byłeś grzeczny: Oglądając kule śnieżne i przedstawione w nich scenerie, do twoich uszu dobiega skrzypienie drzwi, a zaraz po nich stukot kopyt i szelest łańcuchów. Masz zaszczyt stanąć twarzą w twarz z panem tego miejsca, Krampusem. Potężnym oraz wysokim na dwa i pół metra. Z rogatą, demoniczną, przypominającą kozę głową, cielskiem futrem porośniętym i ostrymi pazurami długimi na dwa cale. Odzianym w zniszczony strój Świętego Mikołaja. Na plecach nosił wór obwiązany grubymi łańcuchami, które opadały na ziemię. Jednak ten nie zrobił w twoim kierunku żadnych gwałtownych ruchów. Wściekłym wzrokiem łypnął tylko na kanapę zapraszając Cię do zajęcia miejsca, po czym oddalił się do innego pomieszczenia, by po chwili przynieść Ci koc, talerz pierników i ciepłe mleko które Ci wręczył. Zaraz po tym sam z hukiem padł na pusty fotel, sięgnął po książkę i zaczął czytać. Kiedy skończyłeś jeść, pić i zdążyłeś się ogrzać, podszedł do ciebie i wręczył w twoje dłonie żeliwny dzwonek wielkości piłki tenisowej. Na górej jego części wyryto na nim inskrypcję "Gruss Vom Krampus", na dolnej zaś dało się dostrzec runy Wunjo. Po jego dotknięciu budzisz się we własnym łóżku, jednak masz pod choinką dodatkowy prezent. Ten sam dzwonek. Otrzymujesz Dzwonek Krampusa. Osłabia on siłę czarnej magii w twoim pobliżu oraz wywołuje u pobliskich niektórych czarnomagicznych stworzeń, złych osób i tych ukaranych ostatnio przez Krampusa silny niepokój. Erklingi za to śmiertelnie się go boją. Jednak kiedy go nosisz masz wrażenie że ktoś Cię obserwuje, a osobom w twojej okolicy zdarzy się usłyszeć niosący się echem z oddali szelest łańcucha. Zwłaszcza w święta.


• Jeśli w tym roku byłeś niegrzeczny: Drzwi za tobą otwierają się z hukiem, ogień w kominku gaśnie kiedy do środka wdziera się śnieżyca. Zapach który unosił się w powietrzu zniknął, a przyjemne ciepło zmieniło się w niemożliwe do wytrzymania zimno. Nawet nie wiesz kiedy za twoimi plecami pojawił się pan tego miejsca. Jego łańcuchy owinęły się wokół ciebie niczym węże dusząc cię. Przerażające, żarzące się ślepia Krampusa zapamiętasz zapewne do końca życia. Żadna magia której próbowałeś do obronienia się wydawała się nie działać, przez co ostatecznie straciłeś przytomność. Po "przebudzeniu się", znalazłeś się w koszmarze, w którym musisz przechodzić przez to samo co przechodziła osoba, której wyrządziłeś najwięcej złego. Po dwudziestu czterech godzinach budzisz się we własnym łóżku z bolesnymi śladami po łańcuchach na ciele oraz klątwą utrzymującą się 6 miesięcy. Na czas jej trwania ślady po łańcuchach nie znikają, a w każdym wątku musisz rzucić kartą tarota. Wylosowanie karty Diabła sprawia, że jeśli spróbujesz w danym wątku popełnić coś niegodziwego, ślady po łańcuchach na twoim ciele ożyją i zaczną Cię dusić aż do utraty przytomności. Każdy dobry uczynek jaki popełnisz bądź wylosowanie tarota gwiazdy skraca czas działania klątwy o jeden dzień.