Aero

* * *

Mój list:

Szanowna Pani Profesor,

wiele magicznych roślin można zastosować w gotowaniu. Podobnie jak ma to miejsce w przypadku eliksirów. Jednym z bardziej powszechnych składników są jagody jemioły, która przez wielu jest postrzegana jako mugolska roślina choć drzemią w niej prawdziwe magiczne właściwości.

Jagody jemioły ze względu na swoją konsystencję nadają się idealnie do tworzenia gęstych sosów o wyjątkowym słodko-kwaśnym smaku, który zależy przede wszystkim od stopnia dojrzałości owocu. Starte jagody jemioły używane są chociażby przy przygotowywaniu grawera Kirillija, który stanowi idealną zakąskę do napojów alkoholowych.

Kolejnym składnikiem, który może być zastosowany w kuchni jest liść mandragory. Nadaje się on już do surowego spożywania i posiada niezwykle charakterystyczny smak, ale jeszcze więcej swoich właściwości uwalnia wraz z sokami powstałymi w czasie kiszenia. Zwyczajowo dodaje się suszone liście chociaż niektórzy dla wzmocnienia efektu dodają świeżych, aby puściły soki, które wymieszane ze śluzem gumochłona idealnie wspomagają proces fermentacji i kiszenia śledzi. Te również stanowią idealną zakąskę do alkoholu.

W poważaniem,

Wilhelmina Hawthorne

Profesor Honeycott

Moim nowym kulinarnym odkryciem jeśli chodzi o roślinne dodatki do gotowania są ziarna dymnicy, które dodawane do deserów lub pieczonych mięs podkreślają smak potrawy swoją słodyczą. Prażenie ich podkręca ich słodki smak.

Drugą rośliną, jaka przychodzi mi do głowy jest cebula tykwobulwy, jej duża łodyga nadaje się do faszerowania, na przykład warzywami lub dobrze doprawioną dziczyzną.

Trzecim przykładem jest coś, czego sam nigdy nie wypróbowywałem, ale czytałem o prażonych strąkach wnykopieńków, jako przysmaku w niektórych stronach świata. Z pewnością chętnie bym spróbował takiego rarytasu, ale trudno zgadnąć, gdzie je dostać.

Lockie Swansea

Szanowna profesor Honeycott,

Asfodelus (z rodziny liliowatych) - rośnie na glebach żyznych, świetnie odnajduje się na terenach skalnych. Jest odporny na mróz. Łodygi ma nierozgałęzione, sztywne w barwie zielonej, ale może mieć też czerwone zabarwienia. Liście dolne asfodelusa są szerokie i lancetowate, z kolei liście górne są skrętoległe i znacznie mniejsze. Kwiaty przybierają barwy: białą, różową, żółtą i pomarańczową. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Asfodelus stosowany jest jako kilka kropli wywaru do zupy pokusa syreny.

Rauhitia (z rodziny jaskrowatych) - łodygi ma cienkie, górę rozgałęzioną, na dole pokryte są czerwonymi pierścieniami. Liście są podłużne, ostro zakończone, pokrywają większość łodygi. Kwiaty drobne ciemnobłękitne. Nasiona są rozgrzewające. Kwitnie od grudnia do lutego. Stosuje się nasiona tej rośliny w rozgrzewającej zupie z ryby husk, rauhitia są bardzo ważne w tym daniu, ponieważ to one nadają właściwości rozgrzewającej tej zupie islandzkiej.

Dyptam (z rodziny rutowatych) - ma ciemnozielone liście, które są brzegami ząbkowane. Kwiaty mają barwę białoróżową lub różową. Roślina wydziela dużo olejków eterycznych, dlatego otacza ją silna, balsamiczna woń. Kwitnie od maja do lipca. Esencje z dyptamu stosuje się do zupy kościanej bardzo dobra na niestrawności.

wychowanka domu Roweny Ravenclaw, uczennica VII roku
Marcella Hudson

Szanowna Pani Profesor Honeycott,

Magiczne rośliny, podobnie jak i te mugolskie, mają bardzo ważne miejsce w sztuce gotowania. Najczęściej spotykane są w postaci przypraw, bez których potrawa mogłaby być albo mniej apetyczna, albo w ogóle niejadalna. Przechodząc do tematu pracy, chciałabym opisać zastosowanie avalońskiej jabłoni, jemioły i wnykopieńki.

Owoce avalońskiej jabłoni, czyli jabłka, znajdziemy w formie przetworzonej oraz zapiekanej. W pierwszym przypadku, używa się ich do stworzenia cydru, navalonki. Jest on rarytasem, którego smaku podobno nie da się zapomnieć. W wersji zapiekanej, a dokładnie jako zapiekane avalońskie jabłka, podawane są dodatkowo miętowym sosem, dla wzbogacenia smaku.

Jagody jemioły, chociaż w formie surowej nie są zbytnio jadalne, to można je zetrzeć do postaci bardziej gęstej i płynnej. Startych jagód używa się do stworzenia graweru Kirilija, czyli naciętej surowej ryby z dodatkami w środku i polanej sokiem z salionixu.

Wnykopieńki według spisu roślin nie mają zastosowania w kulinarii, jednak w spisie kulinarnym już tak. Ich podsmażone pędy są jednym ze składników farszu do smoczych naleśników. Przyznam, że z tą informacją nie spojrzę na naleśniki w ten sam sposób.

Z wyrazami szacunku,
Elaine Morieu

Pani Profesor,

Ze względu na wychowanie w ściśle magicznej społeczności Rezerwatu Wilkołaków widzę, że dużą trudność sprawia mi odseparowanie roślin magicznych od tych uznawanych za mugolskie. Z tego, co zostało mi wyjaśnione, wiele magicznych ziół wciąż wykorzystywanych jest przez mugoli w celach leczniczych, jednak w codziennym życiu ich wiara w magiczne właściwości ziół została mocno osłabiona, np. niewielu z nich jest świadomym jaką magię wzmocnienia miłosnych uczuć niesie ze sobą dorzucony do zupy lubczyk czy dodane do herbaty goździki; bądź jaką moc ochronną może roztoczyć wokół naszych bliskich pita codziennie mięta lub choćby oprószenie koperkiem podanego już na stół dania.

Korzystając z dostępnej w szkolnej kuchni książki kucharskiej zauważyłem, że wiele przepisów z różnych stron świata wykorzystuje w ten czy inny sposób pędy wnykopieńków (np. farsz do smoczych naleśników, tureckie podsmażane bakłażany, zupa "pokusa syreny"), których natomiast nie mogę doszukać się w żadnym z mugolskich przepisów, więc to właśnie je chciałbym podać jako przykład w pełni magicznej rośliny z wykorzystywaniem w gastronomii. Wnykopieńki są cennym dodatkiem kulinarnym, który może wzbogacić potrawy o intensywny smak i aromat. Ich ostrość i charakterystyczny smak sprawiają, że są idealnym składnikiem do dań, które mają być pikantne i wyraziste w smaku, jednak ze względu na ich mocną nutę smakową, zaleca się zachowanie umiaru w ich stosowaniu, aby nie przytłoczyć innych składników.

Rośliną, co do której uznania za "magiczną" jestem pewien, jest mandragora, która jednocześnie do gotowania wykorzystywana jest jedynie przez czarodziei - przez mugoli bowiem uznawana jest za silnie toksyczną. Odpowiednio przygotowana może jednak w postaci liści i w towarzystwie śluzu gumochłona nadać kiszonym śledziom magicznego charakteru bądź wystarczająco długo gotowana może stać się jednym ze składników uwielbianej przeze mnie Jambalayi.

Wilkie Marrok
Slytherin, I rok studencki

Pani Profesor,

Robi Pani jakieś zapisy na konsultacje? Zupełnie nie radzę sobie z brytyjskimi składnikami w kuchni, a przecież szkolne skrzaty nie będą karmić mnie do końca życia. Potrzebuję solidnej dawki podstawowych informacji i praktyki, by nie skończyło się to tak, że moim jedynym źródłem posiłku będzie polowanie w pełnię.
To nie groźba, tylko prośba.
Jestem śmiertelnie poważny i gotowy do nauki od zaraz.

Wilkie Marrok

Honeycott,

Upiekłabyś trochę ciastek? Dzięki mnie masz szansę wykazać się swoimi wybitnymi zdolnościami cukierniczymi. Chcę przynieść coś dobrego na spotkanie. Jako że to wspólne oglądanie nocnego nieba to najlepiej tematycznie kształt gwiazdek i księżyców. Nic z cytrusami.

B.A.D.

Gwen,

dobra!!! Koordynujemy jakoś stroje? Bo zakładam, że na pewno się przebierasz... To co, widzimy się jakoś w okolicy otwarcia na głównej ulicy?

Dion

Honeycott,

Po co zmieniać to, co już jest dobre? Poza tym, nie przesadzaj, przecież bycie miłą by mnie zabiło.
Nie mam planów na Halloween ani ogólnie żadnych innych, bo jeszcze jestem w szpitalu. Tak, ta wyprawa na smoka na pewno i Tobie obiła się o uszy, nawet jeśli żyjesz pod kamieniem. Dopóki mnie nie uleczą dopóty nie będę w stanie chodzić na randki z Tobą.
Uznajmy, że mi przykro.

Fire

Szanowna Pani Profesor Honeycott

~~Ja tak bardzo Panią prze...~~

Na wstępie chciałam napisać, że bardzo chciałam Panią przeprosić za mój brak obecności na spotkaniu kółka, na którym to powinnam powitać Panią jako nową opiekunkę od magicznego gotowania! Powód tego jest pewnie Pani znany, ale mogę już tylko obiecać poprawę i pilne pojawianie się na wszystkich spotkaniach! Mimo tej nieobecności chciałam oficjalnie napisać:

Bardzo się cieszę, że Pani do nas dołączyła! Witam w naszej małej, artystycznej rodzince! Mam nadzieję, że poczuje się w niej Pani dobrze!

Pozwoliłam sobie też dołączyć mały prezent powitalny, proszę go przyjąć jak od przewodniczącej kółka!

Wiem, że może to troszeczkę niegrzeczne od razu też wychodzić naprzeciw Pani z zadaniami, jednak sprawa jest ważna, pilna i już powołałam do współpracy razem z naszym kołem także Koło Magicznych Wyzwań! Otóż na ostatnim spotkaniu robiliśmy figurki z glinki! Figurki te zostaną przetransmutowane w pluszaki i wspólnie oddamy je (lub wyślemy, jeżeli na wyjście dyrekcja się nie zgodzi) do domu dziecka jako prezent na Mikołajki! Udało się w to zaangażować już profesora Swansea, ale przecież Pani już też oficjalnie należy do naszego grona! Dlatego też chciałam się zapytać, czy myśli Pani, że do paczuszek z pluszakami moglibyśmy zrobić magiczne czekoladki? Żeby dzieciaczki dostały je razem z pluszaczkami?

ALBO MINI KALENDARZE ADWENTOWE Z CZEKOLADKAMI!

Nie mogę doczekać się Pani opinii! A także przyszłych spotkań koła! Raz jeszcze serdecznie Panią witam i życzę nam o w o c n e j (8 D) współpracy!

Z wyrazami szacunku,
Harmony Seaver, przewodnicząca Koła Realizacji Twórczych

Do listu dołączony był kieszonkowy kalendarz z listą wszystkich członków koła, a także krótkim streszczeniem wszystkich spotkań i ich tematów przewodnich, jakie odbyły się w zeszłym roku.

Profesor Honeycott,

"Jesienne Eldorado" to potrawa wykorzystująca miętę pieprzową, owoce głogu oraz kurki. Przygotowuje się najpierw grzyby - pokrojone i oczyszczone są smażone na maśle oraz solone do smaku. Kiedy przybiorą złoty odcień odstawia się je na bok. Następnie przygotowuje się placki orkiszowe. Mąka, jajko, mleko oraz odrobina soli muszą być wymieszane w misce, a potem podsmażone. Ostatnią częścią potrawy jest syrop z głogu. W garnku zagotowuje się owoce wraz z wodą, potem odciska i ewentualnie słodzi powstały sok. Aby zrobić syrop do tego dania należy w garnku zagotować sok z dodatkiem syropu klonowego i szczypty cynamonu. Będzie gotowy, kiedy znacznie zgęstnieje, wtedy należy odłożyć go do wystygnięcia.
Na talerzu układa się placki orkiszowe, dodaje kurki i polewa syropem z głogu. Dodatkiem mogą być także prażone ziarnka słonecznika.
Po zjedzeniu potrawy czuje się nawiązanie magicznego połączenia z naturą. Wzrasta wrażliwość na jej piękno. Już kilka kęsów pozwala widzieć świat w intensywnych barwach jesieni - żółci, czerwieni i brązie. Znacznie bardziej chce się przebywać na zewnątrz, a i potrawa może pomóc w łatwiejszym znoszeniu mrozów tej pory roku, dając poczucie wewnętrznego ciepła i spokoju. Najprzyjemniej je się Jesienne Eldorado na balkonie lub w altance.

Helen O. Eastwood

Czarodzieju,

śnij piękne sny i odpoczywaj, bo ciężko pracowałeś przez cały rok, by dotrwać do tego dnia. Znam Twoje marzenia, nie musisz się obawiać, że o Tobie zapomniałem, bo przecież nie jesteś już od dawna maleńkim dzieckiem. Wiem również, że od dawna jestem dla Ciebie jedynie legendą, mniej lub bardziej miłą, i chociaż wiem, jak zareagujesz na ten list, jak spojrzysz na przyniesiony przez mojego wysłannika list, i tak go do Ciebie kieruję.

Ufam, że rozbudzi w Tobie pragnienie przygody i nadzieje, że przypomni Ci o tym, co dawno temu opowiadano Ci o wspaniałym, ukrytym domu czarodzieja, który przynosi na świat Święta. Bez Ciebie te tegoroczne są bowiem zagrożone i pragnę wierzyć, że zechcesz pomóc mi je ocalić, przyglądając się jednocześnie, z jakim mozołem buduję je przez cały rok. Wystarczy, że sięgniesz po przyniesiony Ci prezent, a trafisz wprost do Merfox Village. Mój lisi wysłannik będzie Ci towarzyszył i o Ciebie dbał.

Papa Świąt

Event Świąteczny

O północy na Twoim łóżku ląduje nie tylko list, ale również paczka. Całkiem spora, pięknie zapakowana, sprawia niesamowite wrażenie i aż cała drży. Duch liska polarnego, który ją przyniósł, zwija się obok niej w kłębek i bacznie cię obserwuje, czekając, aż się obudzisz, by przekonać się, co się właśnie wydarzyło. To prawdziwa magia, taka, z jaką nie miałeś jeszcze styczności i jest w niej coś pociągającego!

Duch polarnego liska od tej pory nie odstąpi cię na krok, będzie tuż przy tobie, czekając na to, czy sięgniesz po niesamowity świstoklik, który przyniósł ci tej nocy, jako pierwszy podarunek od samego Papy Świąt. To nie jest coś, czym można łatwo wzgardzić, ale z całą pewnością nikt się nie obrazi, jeśli postanowisz pozostać w domu i oglądać śnieg zza okien, czekając na Boże Narodzenie.

Żeby dowiedzieć się, jaki polarny lisek cię nawiedził, zapoznaj się z zasadami, które znajdziesz w tym temacie. A więcej o całym wydarzeniu poczytasz tutaj. Życzymy fantastycznej, niezapomnianej przygody w Merfox Village, w końcu i ty możesz uratować Święta!

Udział w evencie świątecznym jest całkowicie dobrowolny! Jeśli nie masz ochoty na taką przygodę, nie musisz rzucać na lisiego towarzysza, ani wybierać się do Merfox Village.

Profesor Honeycott,

Świąteczny pierniczek w kształcie dzwonka udekorowałam zielonym i czerwonym lukrem, a potem posypałam kolorową posypką. Jego magicznym efektem jest delikatny dźwięk dzwoneczków, który rozbrzmiewa, kiedy tylko ktoś wybucha śmiechem.

Helen O. Eastwood

Szanowna Pani Profesor,

Mój pierniczek to oczywiście złoty znicz, a przynajmniej jego podobizna (nie jestem szczególnie utalentowany artystycznie...). Udekorowałem go żółtym lukrem (złotego nie znalazłem), a szczegóły narysowałem białym cukrowym pisakiem. Wbrew pozorom ciastko nie lata i nie ucieka przed właścicielem, ale dzięki kilku zmielonym kierowym orzechom, które dodałem do ciasta, niekóre pierniki powodują lewitację u jedzącego!

Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku,

Terry Anderson

Szanowna Pani Profesor,

Moje ciasteczko to prosta laseczka, bo mistrzem pieczenia nie jestem i nigdy nie będę. Wszystko udekorowane jest zielonym i białym lukrem, oraz małą cukrową dekoracją, która przypomina mi jakąś wstążkę za udział w konkursie, co odpowiadało mi do magicznych właściwości piernika, który dodaje sił na godzinę. Wszystko oczywiście dzięki eliksirowi wzmacniającemu, dodanemu do ciasta.

Maximilian Felix Solberg

Student Slytherinu

Profesor Honeycott,

Gratuluję (albo współczuję??) objęcia dowodzenia nad domem Lwa. To dopiero będzie wyzwanie, żeby to jakoś ogarnąć. Coś czuję, że nikt Pani jakoś bardziej nie powitał, więc zdecydowałam się napisać. Postaram się sprawiać ciut mniej kłopotów niż zazwyczaj. Ciut.
Życzę wesołych świąt i najsmaczniejszego jedzenia wigilijnego.

Helen O. Eastwood

Szanowna Profesor Honeycott,

na wstępie zaznaczę, że cukiernictwo zdecydowanie nie jest moją najmocniejszą stroną, jednak muszę przyznać, że robienie ciasteczek w okresie świątecznym, które potem mogę podarować najbliższym to czysta przyjemność!

W tym roku postawiłam na klasyczne pierniki w kształcie serca, okraszone lukrem oraz sproszkowanym eliksirem rozweselającym, żeby nawet największa maruda poczuła klimat Świąt i była w stanie celebrować ten czas w gronie ukochanych osób, bez niepotrzebnych nerwów, że trzeba po raz setny machnąć chłoszczyść w mieszkaniu.
Dodatkowo za pomocą transmutacji ulepszyłam ciastko, aby było zawsze ciepłe i chrupiące - jakbym dopiero co wyjęła je z pieca!

Pozdrawiam serdecznie,

Marla O’Donnell

Droga Profesor Honeycott,

w obliczu radosnej nowiny spieszę pogratulować nowej pedagogicznej roli, a także przedświątecznie życzyć dużo cierpliwości do naszej rozwrzeszczanej hałastry. Oby psychiczne i moralne straty poniesione w związku ze znoszeniem gryfońskiej brawury spłacały się z nawiązką w naszej wdzięczności, wzajemnej zażyłości i pilności w nauce podopiecznych domu Godryka!

Z wy

zami szacunku,

Morgan

Jakby na potwierdzenie życzeń Davies do listu dołączony był kolejny, zawierający odpowiedź na zadaną pracę domową:

Szanowna Pani Profesor,

zwracam się w temacie pracy domowej z Magicznego Gotowania.

Przedstawiam wpierniczki! Służą w Pokoju Wspólnym jako ozdoby choinkowe, a nasączenie ich smoczym espresso pozwala na dłuższe utrzymanie w nich korzennego, rozchodzącego się po pomieszczeniu aromatu, tak silnie przecież związanego z atmosferą świąt! Swoją nazwę zawdzięczają niezbyt dobremu reagowaniu na próby zjedzenia. Zaklęte są w taki sposób, że po pierwszym ugryzieniu odskakują oburzone, ich radosne minki zmieniają się w grymas żądzy krwi, a one same w zachowaniu bardzo przypominają quidditchowe tłuczki. Kolejnych żartów o wpierniczu pozwolę sobie Pani oszczędzić.

Z korzennymi pozdrowieniami,

Morgan A. Davies

Gryffindor, II rok studencki

Szanowna pani Profesor

W odpowiedzi na zadaną aktywność, wysyłam Pani udekorowany pierniczek ze specjalnymi właściwościami rozgrzewającymi! Po ich zjedzeniu można poczuć rozlewające się w ciele ciepło, szybko kumulujące się w dłoniach - stąd ma się wrażenie, jakby właśnie wciągnięto na nie puchate rękawiczki! Dodatkowy imbir nieco wrażliwszych poszczypie po języku, ale dla koneserów pierniczków to będzie prawdziwy rarytas! Gwarantowana uciecha!

Kate Milburn, VIII, Gryffindor

Szanowna Pani Profesor,

Nie jestem specjalistą w wypiekach, ale przygotowanie pierniczków sprawiło mi zaskakująco dużo zabawy. Ten konkretny, którego zdjęcie załączam, jest w kształcie serca
ozdobionego jemiołą. Reszta dekoracji też jest w duchu miłości, bo dla mnie jest najważniejsza w święta. Magiczny efekt, który pojawia się po zjedzeniu, to uczucie sympatii do wszystkich, niezależnie od tego czy są naszymi przyjaciółmi, czy wrogami. Niestety utrzymuję się tylko godzinę. Ale myślę, że czasami nawet ta godzina może sporo zmienić.

Tim Seaver, Student I roku, Gryfindor.

Galeony : 3963 Liczba postów : 3566

Gwen najdroższa,

Na te święta życzę Ci samych sukcesów i jeszcze więcej rozwoju, a przede wszystkim twórczej weny w kuchni, byś nigdy nie miała jej niedoborów, a ja zawsze pełny żołądek! Nie trać nigdy tego blasku, które oświetla dzień każdego, kogo zaszczycisz swoją osobą.

Camael

Dołączony podarunek:

brytfanna Gideona Ratliffa, butelka grzanego miodu z korzeniami
O przedmiotach można przeczytać więcej w spisach.

Nowy rynsztunek dla bezkonkurencyjnej kibicki.

M.

Dołączony podarunek:

koszulka quidditchowa - 'Lioness'
ryczący po golach lwi kapelusz
przypinka - wpierniczek
O przedmiotach można przeczytać więcej w spisach.

Bycie z Gryfonami bywa trudne. Ale satysfakcjonujące. Gratuluję posady opiekunki domu, służę pomocą i życzę dużo cierpliwości. Wesołych Świąt!
~ Marla

Dołączony podarunek:

eliksiry: regenerujący, spokoju, słodkiego snu, wiggenowy
O przedmiotach można przeczytać więcej w spisach.

Profesor Honeycott,

Walentynki to czas, gdy magia miłości otula nas cieplej niż kiedykolwiek, a co może być bardziej magicznego niż wspólny posiłek, który jest kwintesencją tej uczuciowej atmosfery? Moje idealne walentynkowe danie nazywa się 'Pod Gwiazdami'. To nie tylko uczta dla podniebienia, ale i dla oczu, serwując niezapomniane doznania zmysłowe.
Przystawka rozpoczyna się od 'Chmury Miłości', delikatnego musu z róży i malin, który unosi się nad talerzem jak prawdziwa chmura. Dzięki subtelnemu zaklęciu, chmura ta powoli opada na talerz, uwalniając lekki, kwiatowo-owocowy aromat, który pobudza zmysły i przygotowuje podniebienie na główne danie.
Główne danie to 'Serce Feniksa', które jest kombinacją magicznie przygotowanego pieczonego kurczaka, nadziewanego ziołami i aromatycznymi przyprawami. Kurczak jest pieczony w specjalnej brytfance, która sprawia, że mięso jest soczyste i kruche. To danie jest serwowane na talerzu, który podgrzewa się do idealnej temperatury, gdy tylko dotknie go osoba, która ma je zjeść.
Deser to 'Gwiezdna Niespodzianka', delikatne sufle czekoladowe, które w momencie przekrojenia uwalnia strumień jadalnego złota. To złoto zamienia się w małe, migoczące gwiazdki, tworząc nad talerzem efekt nocnego nieba. Gwiazdki powoli opadają na sufle, dodając słodkiego blasku i wyjątkowego smaku.
Całe danie jest dopełnione kieliszkiem 'Eliksiru Serca', nie, że prawdziwego eliksiru, ale magicznego napoju, który zmienia kolor w zależności od nastroju osoby, która go pije. Eliksir jest słodki, z subtelnym posmakiem egzotycznych owoców i ziołowych nut, idealny do toastu za miłość i szczęście.

Lockie Swansea

Szanowna Pani Profesor,

Dla mnie idealnym walentynkowym daniem byłoby coś, co połączy słodycz czekolady i pikanterię papryczek habanero. Może coś w rodzaju koktajlu czekoladowo-pikantnego? Do tego podałbym jakieś herbatniki dla złagodzenia wyrazistych smaków, bo nie każdy będzie w stanie wytrzymać tyle słodyczy lub tyle pikanterii naraz. Osobiście podałbym maślane ciasteczka, bo uwielbiam ich smak, ale zwykłe, cukrowe ciacha też dadzą radę.

Maximilian Felix Solberg

Student Slytherinu

Profesor Honeycott,

Zadała Pani bardzo ciekawy temat pracy domowej, aż pokuszę się, by podzielić się z Panią moimi przemyśleniami w tym temacie. Muszę jednak nadmienić, że moja przygoda z magiczną kuchnią rozpoczęła się dosyć niedawno, wobec czego nie miałabym zbyt wiele do zaoferowania swojej walentynce jeśli akurat o to miałoby chodzić.
Świętowanie walentynek nieodzownie kojarzy mi się z czekoladą - ale niekoniecznie w postaci bombonierek lub pralin. Proszę sobie wyobrazić cały półmisek owoców i migdałów oblanych mleczną, ciepłą czekoladą... Nie wiem, czy istnieje coś lepszego od zatopienia zębów miękkim miąższu banana oblanego masą kakaową. Albo od wzięcia do ust skąpanej w słodyczy truskawki... Dodatkowym aspektem takiego poczęstunku byłaby możliwość wzajemnego raczenia się dobrocią półmiska.
Z góry przepraszam, jeśli moja praca jest zbyt obrazowa.
Inspiracja

Kate Milburn, VIII, Gryffindor

Szanowna Pani Profesor

Jako osoba chora na pressurę muszę dobierać dania z najwyższą starannością, dlatego moje walentynki muszą obejść się bez tak uwielbianych przez wszystkich słodyczy. Nie oznacza to bynajmniej ubogiego posiłku.
Uważam, że najbardziej romantycznym wyborem jest kolacja we dwoje w asyście świec i muzyki jazzowej. To samo w sobie osłodzi to spotkanie i sprawi, że cukier w posiłkach będzie zbędny.
Wśród licznych urozmaiceń, takich jak świeże truskawki i maliny, czy zupa krem z lubczykiem posypana pestkami dyni, główną rolę powinno grać danie z krewetek, które są powszechnie znanym afrodyzjakiem. Smażone na oliwie z czosnkiem, natką pietruszki i chilli, podawane z pikantnymi sosami i różowym winem półsłodkim. Sądzę, że byłoby to doskonałym zestawieniem smaku i wykwintności.

Anna Luna Brandon

klasa VII, Hufflepuff