Gorące źródła

Gorące źródła

Z daleka wyglądają jak jeziora, tyle tylko, że unosi się nad nimi para. To dlatego, że temperatura wody dochodzi niemal do 40 stopni i stanowi wielką różnicę z grenlandzkim, mroźnym powietrzem.
Zanurzenie się w wodzie po szyję jest bardzo przyjemne, trzeba jednak uważać, żeby nie znaleźć się zbyt blisko najgorętszej wody - można się nawet opatrzyć! Odważni mogą spróbować wyjść na brzeg i potarzać się w śniegu.

Skoro już przyjechała na te ferie, to postanowiła z nich jakkolwiek skorzystać. Umiejętność budowania igloo była świetna, chociaż nie sądziła, że kiedykolwiek jej się przyda - była bowiem ciepłolubnym stworzeniem, w związku z czym nie planowała dzikiej wyprawy na biegun. Kiedy urządzili się w swoim małym czarodziejskim igloo-Mariocie, Padme w pierwszym naturalnym odruchu poszła coś zjeść a potem ruszyła na zwiedzanie pobliskich terenów. Wizja gorących źródeł była bardzo kusząca, więc zaopatrzyła się przy okazji w ręcznik i strój kąpielowy.
A gdy znalazła się na miejscu, zdziwiła ją wszechogarniająca pustka. Jej to było na rękę. Kochała kąpać się nago, więc i tu nie widziała powodu, dla którego miałoby być inaczej. Wróć, w resztce ludzkich odruchów została w czarnych majtkach od stroju kąpielowego, ale takie zakrywanie nie było żadnym zakrywaniem. A gdyby ktoś przyszedł, no cóż, udawałaby, że taki był plan. W końcu każdy kiedykolwiek widział piersi. Usiadła sobie na ziemi, bo źródła były dość płytkie miejscami, tak, że widać było w zasadzie tylko jej głowę i ramiona.

Chociaż Lemony początkowo miał wątpliwości, ostatecznie cieszył się, że przyjechał na ferie. Hogwart był niegdyś jego drugim domem - piętnaście lat temu opuścił mury szkoły, chociaż nie czuł upływającego czasu. Sądził prawdopodobnie, że cały czas jest młodym, dzielnym Gryfonem, który hobbistycznie lata na miotle. I - co za tym idzie - ma największe prawo podglądać ładne dziewczęta. Nieświadomie oczywiście. Bo skąd miał wiedzieć, że Krukonka wpadnie na pomysł nagiej kąpieli w gorących źródłach? Pandę spotkał po raz pierwszy kilka godzin temu, kiedy budowali igloo. Ostatecznie wyszło ogromne, kształtne i wręcz idealne. Prawie jak hotelowy pokój. Tyle tylko, że grenlandzka pogoda nie zachwycała, a Lemony nie czuł się dobrze, gdy temperatura sięgała poniżej zera.
Nic dziwnego, że na brzegu wyskoczył z ubrań, rzucił je gdzieś w bok i powoli wszedł do wody w samych bokserkach, patrząc na popołudniowe niebo. Było przyjemnie ciemno, dzieciaki nadal bawiły się z lodowymi domkami, a on uznał, że jeśli jeden opiekun na moment zniknie to nic wielkiego się nie stanie.
Zapatrzony na gwiazdy i marzący o gorącym kakao dopiero po chwili dostrzegł siedzącą nieopodal Padme. Cóż - pierwsze zbliżenie mieli już za sobą: w końcu jakiś czas temu objął dziewczynę i szepnął na ucho kilka słów. Ciekaw był tylko, czy go znała. Czy zdawała sobie sprawę, kim jest Lemony. Oprócz tego, oczywiście, że na wyjeździe pełni rolę bardzo przystojnego opiekuna.
- Doczekałaś się tych nalewek? - zagadnął niskim, w miarę cichym głosem, jakby nie chcąc zaburzać spokoju tego miejsca. Podszedł do dziewczyny blisko, ale on, dla odmiany, stał. Niech sobie Krukonka popodziwia.

Wiedziała, że ją obserwował. Po prostu miała wyćwiczone zmysły do tego stopnia, że już wiedziała kiedy ktoś się bezczelnie w nią wlepiał albo o niej mówił. Zresztą, wystarczyła chwila zwykłego skupienia. Krukonka nie przejęła się tym jednak zauroczona gorącymi źródłami, które dosłownie i w przenośni robiły jej teraz dobrze w każdy centymetr ciała i umysłu. Nie miała zamiaru się stąd ruszać, w związku z czym przymknęła powieki, dłonią przesuwając po tafli wody.
W pewnym momencie jednak jej palce musnęły coś, czego wcześniej tutaj nie było a co okazało się nogą mężczyzny. Z uśmiechem na ustach spojrzała w górę, niezbyt subtelnie przesuwając wzrokiem po jego ciele.
- Jeszcze nie. Chyba nasz przytulny hotel nie spełnia wymogów gwiazdki i gejo... gajowego - kurwa. I znowu to głupie przejęzyczenie... pozostała tylko nadzieja, że Lemony nie zwróci na nie szczególnej uwagi a ona w przyszłości zacznie myśleć szybciej, niż mówić. Wiedziała kim był, chociaż niespecjalnie interesowała się graczami.
- Dlaczego gracze Quidditcha przyjeżdżają na ferie z uczniakami? Tak marnie wam płacą? - spytała, jakby ta myśl nie dawała jej spokoju od samego początku, kiedy go tutaj zobaczyła. - No wiesz, podrywanie małolat chyba nie jest zbyt wskazane. Zresztą, w twoim wieku... - wcale nie chciała być złośliwa, chociaż skutek był odwrotny do zamierzonego. Nie miała też zamiaru go za to przepraszać.
- Czy to taka próba odmłodzenia się? - oj, grabiła sobie coraz bardziej, ale wiecie co? Przecież były ferie. To co się działo na feriach, zostawało na feriach. Teraz mogła być kimkolwiek chce, no albo chociaż przestać udawać ułożoną i ogarniętą córeczkę ważnego medyka. Odsunęła się nieco do tyłu, by mieć lepszy pogląd na swojego towarzysza i żeby niekoniecznie znajdować się głową na wysokości jego bokserek.

Fakt faktem, Lemony nie jest najlepszy w podglądaniu. Kiedy na kogoś patrzy, robi to otwarcie i nawet nie myśli o udawaniu, że jest inaczej. Bo i po co? Jego dziecięca szczerość i naiwność zazwyczaj zachęca śliczne panie i rozczula. Przykre, że Padme potrafiła wyczuć, kiedy zwracało się na nią uwagę. Czy spowodowane to było nieprzyjemnymi doświadczeniami? Z pewnością. Ale trudno uwierzyć, że tak śliczna dziewczyna mogła być w przeszłości obgadywana. Łatwiej byłoby przyjąć do wiadomości, że posiadała stalkerów. Nie żeby Cytrynek się do nich wliczał.
Kiedy palce Pandy musnęły jego umięśnioną łydkę, oderwał spojrzenie od nieba i znów zerknął na nią. I, proszę mi wierzyć, starał się nie zwracać uwagi na widoczne w czystej wodzie piersi. Starał się. On również poczuł jej wzrok, kiedy bezczelnie zaczęła mu się przyglądać. A proszę bardzo - niech sobie patrzy. Piętnaście lat ostrych ćwiczeń, codziennego biegania, latania na miotle i grania w koszykówkę pięknie wyrzeźbiły jego ciało. I wiedział dobrze, że nie ma się czego wstydzić.
- Jesteś chociaż pełnoletnia? Wyglądasz dosyć... młodo - mruknął, udając, że nie zauważył jej przejęzyczenia. Jak by na to nie patrzeć: on też przywykł do nazywania Maxa gejowym. Ma w końcu swoje powody. - A głupio by wyszło, gdybym upijał nieletnie - dodał, przekrzywiając głowę. Jak to dobrze, że jako jeden z nielicznych zabrał ze sobą kilka butelek dobrego, mugolskiego wina, prawda? - Możesz to uznać za zaproszenie. Jeśli zasłużysz oczywiście - zaznaczył na koniec.
- Płacą całkiem nieźle - odpowiedział z szerokim uśmiechem, nie uznając jej słów za obrazę. Pyskaty dzieciak, ot co. - Na pewno wystarczająco dużo by znaleźć ciekawą alternatywę dla takich ferii. Tylko po co? Pomyśl sobie, że gdybym nie pojechał, nigdy byś mnie nie poznała. A to wielka szkoda, prawda? - zażartował. - "W moim wieku"? Wydaje ci się, że ile mam lat? Czterdzieści? - zapytał, unosząc jedną brew. Jasna cholera, przecież jest jeszcze młody! Kiedy odchyliła się nieco w tył, uznał to za zaproszenie i usiadł obok, wpatrując się chwilowo w profil Krukonki. - Jeszcze nie podrywam żadnej małolaty. Dowiesz się pierwsza, jeśli zacznę.

Na jego uwagę o młodym wyglądzie Krukonka uśmiechnęła się szeroko.
- Kobiet nie pyta się o wiek, ale jeśli cię to uspokoi to tak, mam dwadzieścia lat - naciągnęła wiek, w zasadzie tylko o cztery miesiące, więc nie skłamała tak drastycznie, jakby się mogło wydawać. Liczył się fakt, że była w pełnoletnia i nikt nie mógł posądzić go o pedofilię. Bo przecież jakby to wyglądało w aktach gwiazdki i w gazetach? Okropnie. Zadziwiał ją fakt, że dalej poza ich dwójką nie było tutaj nikogo, ale niespecjalnie jej to przeszkadzało.
- Z pewnością moje życie nie byłoby nic warte, gdybym cię nie poznała - skłoniła się teatralnie w podzięce, po czym jeszcze raz przesunęła wzrokiem po jego ciele. Właściwie nie wiedziała czemu zrobiła się taka pyskata, bo w gruncie rzeczy na co dzień bywała przyjazna dla większości ludzi... była miłą Pandą, a teraz była wyjątkowo zaczepną Pandą.
- No wiesz, pierwszej świeżości już nie jesteś... - uniosła wymownie brew, robiąc mu miejsce obok siebie. - Trzydzieści lat to względnie sporo, poza tobą chyba jeszcze dwie osoby tutaj przekraczają ten próg, więc z mojego punktu widzenia już jesteś troszkę stary - żeby zatrzeć tę uszczypliwą uwagę, uśmiechnęła się czarująco. Fakt, że siedziała w połowie nago jakby jej teraz w ogóle nie przejmował. Zanurzyła się ciut głębiej, schodząc jednocześnie na głębszą wodę. Tym razem nie było w ogóle nic widać.
- Ale podobno im starsze, tym lepsze - dodała szybko, przesuwając dłonią po jego ramieniu. Jednak i to był tylko niewinny gest, bo potem trzymała rączki przy sobie. - No dobrze, to co tu robisz? Zatęskniłeś za szkolnymi feriami? - spytała, żeby zaraz rzucić kolejnym pytaniem. - Nie powinieneś teraz trenować do kolejnego meczu?

- Kobiet może nie, ale jeśli ma się do czynienia z istotą, która może być niepełnoletnia, to chyba wypada - wytłumaczył się, marszcząc czoło. Fakt faktem, nie chciał być posądzony o pedofilię. Chociaż... przecież nie robił nic złego. Siedział tylko półnagi w wodzie i obserwował piersi Krukonki. To nie pedofilia. Chyba. - Dwadzieścia? - powtórzył za Pandą bo chyba ciężko mu było uwierzyć. Raz jeszcze przesunął wzrok na jej cycki, najwyraźniej próbując z nich wyczytać, czy mówi prawdę. No niech będzie, że wierzy. - Dobrze więc, dwudziestolatko... Lemony Carman - przedstawił się jej. - Wstaniesz bym mógł ucałować twoją dłoń czy jednak krępuje cię brak stanika? - zagadnął, przechylając głowę. Ni to gentleman, ni cham. Tylko Cytrynek potrafi w ten sposób zwracać się do kobiety.
- Produkt może kilkukrotnie używany, ale nadal zdatny do spożycia - mruknął na jej słowa. - Trzydzieści dwa, jeśli być dokładnym - zaznaczył, wysłuchując jej słów. Spojrzał na nią kątem oka, kiedy nieco się odsunęła i z trudem powstrzymał prychnięcie. Przecież jej nie zgwałci. - To akurat prawda. Facet jest jak wino - zapewnił ją i napiął mięśnie, kiedy go dotknęła. Zerknął na delikatną dłoń Krukonki i tym razem nie krył uśmiechu.
- Każdemu należy się trochę odpoczynku. Mecze... poczekają. Życie przecieka mi przez palce, mała - wytłumaczył, patrząc jej w oczy z zadziwiającą, dziecięcą szczerością. - Zatęskniłem za wolnością, jeśli chcesz wiedzieć - uświadomił ją i znowu spojrzał w niebo. Ot, wzięło go trochę na przemyślenia.

Jeszcze wątpił? Niedowiarek. Co miała poradzić, że się nie malowała i nie nakładała tony makijażu na twarz, żeby się postarzeć? Była w pełni naturalna, co jej odpowiadało i nie chciała tego zmieniać. Nie skomentowała jednak jego słów, na te kolejne wzruszając ramionami.
- Subtelnie - żachnęła się. - Jeśli chciałeś pooglądać moje piersi, to wystarczyło poprosić - poinformowała go równie dobitnie. Ostatecznie pozostała na swoim miejscu, nie podnosząc się ani nie podsuwając mu dłoni. Czekała na moment zaskoczenia.
I nie musiała długo czekać, bo przepłynęła kilka metrów a potem wróciła, podpływając do niego i stając na proste nogi. Ukazała swoje równie naturalne ciało z równie naturalnym biustem.
- Pałkarz zmęczony meczem? Ostatnio jeden pałkarz złamał mi nos tłuczkiem, nie sądzę, żeby was męczyli tak jak obrońców - nie chciała informować go o tym, że gra w Quidditcha, bo nie traktowała go tego tak poważnie jak pieczenia i gotowania, ale sama myśl o tym bólu, krwi i rozkwaszonym nosie była niemiła. Na ciele Krukonki pojawiła się gęsia skórka, a podmuch chłodnego wiatru zmusił ją do ponownego klapnięcia w wodzie.
- Wolnością? Wolność to pojęcie względne. Chyba nie było nic, co mogłoby ci ją odbierać i nikt cię do niczego nie zmuszał. A wolności osobiście szukałabym w Hiszpanii albo Malediwach a nie w Grenlandii - dalej nie mogła pojąć jego wyboru, ale już nie kontynuowała. - Co ci w takim razie zabierało wolność? - spytała grzecznie, żeby nie wyjść na ignoranta.

Lemony lubi naturalne kobiety. Makijaż zazwyczaj go odrzuca - pewnie przez to, że wówczas mężczyzna ma wrażenie, iż dziewczyna chce coś ukryć. Szczerość uważa za jedną z najważniejszych cech, które mają określać ewentualne pogłębienie relacji. Dlatego cieszył się w duszy, że po policzkach Pandy nie spływały aktualnie mokre, czarne smugi tuszu.
- Chciałem po prostu przywitać cię jak należy - odpowiedział z niewinnym uśmiechem. Boże, z jednej strony zaczynała go irytować, z drugiej jej pewność siebie i waleczność wzbudzały zainteresowanie. Zachowywała się, jakby musiała mu (lub sobie) coś udowodnić. Chwilę później już wygodnie usiadł, ale partnerka do rozmów... odpłynęła. Jasna cholera, czyżby się obraziła?
Patrzył za Pandą nierozumiejącym wzrokiem. Podziwiał widoczne pod wodą kształty i zdziwił się, że miała na sobie majtki. Spodziewał się chyba, że skoro zdjęła stanik, całą resztę też sobie odpuści. Wszystko w niej przyciągało spojrzenie: płynne ruchy, ciemne włosy, figlarne spojrzenie, a zaraz później także piersi, które zupełnie niespodziewanie pojawiły się na wprost oczu Cytrynka.
- Masz bardzo ładny biust - powiedział spokojnie, podziwiając cycki Pandy. Z przyjemną satysfakcją obserwował, jak przez pieszczoty chłodnego powietrza jej sutki twardnieją, a ciało pokrywa się gęsią skórką. Sam chciałby być powodem takiej reakcji. Żeby ruszyć Lemonka trzeba było jednak czegoś więcej, niż młode piersi. Przykładowo... zachęcające spojrzenie, którego się nie doszukał.
- Porównujesz tę niewinną zabawę na hogwarckim boisku do prawdziwego meczu? - upewnił się i aż prychnął na jej głupie słowa. Chyba nawet zrobiło mu się trochę przykro bo po raz kolejny Panda go nie doceniła. Co za kobieta!
Patrzył na nią cały czas, kiedy znowu zajmowała miejsce obok. Posłał jej nawet ciepły uśmiech. Czuł jednocześnie, że zbyt prędko nie wrócą do rozmowy o tym niewinnym pokazie, który przed chwilą mu sprezentowała.
- Moje własne hobby - odpowiedział całkiem szczerze na jej pytanie, wzruszając przy tym ramionami. Zaczął odczuwać zimno, więc odchylił się do tyłu i oparł łokciami o dno źródełka, przez co Krukonka miała nieco lepszy widok na jego tors. Niech sobie poogląda.

Sama zaczęła się łapać na tym, jak bardzo irytująca się stała. Ale... chyba musiała odreagować ostatnie wydarzenia i dopiero teraz cały stres z niej schodził. W normalnych warunkach zjadłaby ciasteczko, wychlałaby wino jak na damę przystało prosto z gwinta, ewentualnie zapaliłaby jointa, żeby potem zasnąć z kotem na głowie. Teraz jednak tkwiła w Grenlandii i chciała chyba wrócić do domu. Póki co jednak korzystała z gorących źródeł, bo wiedziała, że nieprędko tutaj zawita.
- Jasne, że nie - posłała mu pełne niezrozumienia spojrzenie. Nie wiedziała czemu tak pomyślał, ale zdawała sobie sprawę z tego, że jego mecze bardzo różniły się od ich meczów w szkole. Z pewnością były na poważnie i nie przypominały bandy bachorów rzucających się za piłkami. - Co nie zmienia faktu, że zderzenie z dwoma tłuczkami było przyjemne - dodała jeszcze, przyglądając się ciału Lemonka. Musiała przyznać, że miał się czym popisać, ale sama nie była pewna czy chciałaby w ogóle postrzegać go jako obiekt swoich zainteresowań. W ostatnim czasie było ich stanowczo za wielu. Ale co działo się na feriach, zostawało na feriach, dlatego nie zakładała niczego z góry.
- Podobno jak się coś lubi, to już nie jest praca - popatrzyła kontrolnie na mężczyznę. Faktycznie wyglądał na zmęczonego, więc trochę odpuściła i uśmiechnęła się całkiem przyjaźnie. - Nie myślałeś o... emeryturze? Albo zmianie zawodu? - może i naiwne było jej pytanie, ale nawet logiczne.

Re: Gorące źródła Sro Mar 01 2017, 21:00;

William tak ja wcześniej wspomniał chwycił w swoja dłoń butelkę ognistej whisky i powolnym krokiem wyszedł z sali balowej czując na sobie wzrok opiekunów. Nikt jednak go nie zatrzymał ani nawet słowa do niego nie powiedział. Mieli lepsze zajęcie, którym było pilnowanie nieletnich, a nie jego. Nie dopuszczał do siebie nawet, że to może się nie udać. Nawet gdyby go przyłapali wymyśliłby coś na wytłumaczenie. Że idzie zatapiać swoje smutki, albo że woli pić w samotności. Nieważne co by powiedział i tak zastałoby to łyknięte. Chwila nieuwagi i już jakiś małolat mógł się dorwać do magicznych alkoholi, a tego przecież nikt nie chciał.
– To gdzie idziemy? – zapytał swoją dziwnie milczącą towarzyszkę.
Koniec końców wylądowali przy gorących źródłach, a obecność wszystkich na balu sprawiła, że tutaj świeciło pustkami. Tym lepiej dla nich. Will machnął różdżką, by się ogrzać, gdyż zaczęło mu się robić zimno. Usiadł na jednej ze skał i rozlał ognistą do obu szklanek. Miał przeczucie, że wybrał sobie dobrego kompana do picia. Mimo, że nie darzyli się zbyt wielką sympatią, nie przeszkadzało mu, że spędzi te chwile z nią.
– Uważaj na pigułki i inne proszki, które ci tam wsypałem – powiedział z przekąsem. – Żartuję, co to by była za zabawa gdybyś była nieświadoma?
Will stwierdził, że zabrzmiał trochę jak psychopata, który pragnie zadawać ból. Zawsze sądził, że właśnie tak postępują, bez żadnego znieczulenia, tak by ofiara ich zapamiętała do końca swojego życia, które już długo nie potrwa. Myślał jak popaprany. Miał w swojej krwi już jakąś ilość alkoholu, niezły odlot. Mimo tego, zamierzał jeszcze wypić i sprawić, że ten dzień będzie całkiem znośny. Walentynki, walentynki, głupie święto. Jednakże tego dnia było także coś innego, co miało dla Willa dużo większe znaczenie.
– Moje zdrowie. – powiedział unosząc szklankę. – Właśnie skończyłem dziewiętnaście lat.