Julie siedziała na schodku i spoglądała na chłopaka. Dym co jakiś czas zawiewał na nią, a ta powstrzymywała się od kaszlu. Była typem osoby, która doceniała zdrowie, a kieliszek wina wytrawnego dobrze działa na trawienie. Co pozytywnego było w paleniu papierosów? Uspokajać można się na milion innych sposobów. Na przykład dziewczyna bawiła się długimi włosami - po prostu zajmowała ręce. Chwila moment i mogłaby się całkiem uspokoić. Uciekłaby do swojego świata wewnętrznego, bo tam wszystko jest przyjemniejsze i łatwiejsze.
- Powinieneś pozbyć się tego nałogu. Granie na gitarze i latanie na miotle nie szkodzi zdrowiu... - powiedziała poważnie, machając ręką, aby odgonić od siebie dym papierosowy. - Chyba, że dostaniesz tłuczkiem w głowę - dodała po chwili analizowania.

Chyba na prawdę nikt nie lubił papierosów, dlatego wziął głęboki oddech i wypuścił go po chwili, pokiwał trochę głową i wyrzucił niedopałek, przygniatając go butem. Teraz papieros nie działał na niego uspokajająco, może dawniej, przedtem palił dlatego, że był bardzo wnerwiony, ale teraz przemieniło się to w nałóg, więc musi palić, nawet gdy tego po prostu nie musi.
- Wyrzuciłem, bo widzę jak bardzo Cię to męczy, bardzo mało osób pali, ogólnie... - rozmowa przeniosła się bardziej na zainteresowania. Dosiadł się do niej na schodek i oparł się łokciami o niego, spoglądając co chwilę na Julie.
- Na razie nie chcę się go pozbywać, może wtedy, gdy poczuję jakieś objawy. Wielu gitarzystów paliło papierosy i... zmarli młodo, ale co tam. Uuuu, dostanie z tłuczka naprawdę boli, wiem coś o tym. - uśmiechnął się do niej. - Strasznie mi nudno na tych wakacjach, chyba wybiorę się do Londynu, wolałbym te wakacje urządzić sobie w większym mieście Japońskim, dlaczego o tym nie pomyśleli?

- Nie tylko gitarzyści umierają w skutek nadmiernego palenia - powiedziała poważnie. Jej ciotka dodałaby, że "palenie tego śmierdzącego świństwa jest mało czarodziejskie! fajki nigdy nie widziałeś?". Uśmiechnęła się na taką wypowiedź piszczącego głosu staruchy.
Julie nie narzekała na umiejscowienie wakacji. Pierwszy raz jest na szkolny wyjeździe, wcześniej ją to nie interesowało. Siedziała w czerwcu jak na szpilkach, aby w końcu poczuć na swojej skórze południowe słońce... Które zresztą wcale nie było dla jej cery łaskawe.
W Japonii było zdecydowanie mniej intensywne słońce, ale jednocześnie ciepło bez dużego zaduchu jak w głębi kontynentu to bywa, gdy jest gorąco. Wokół lasy i niewielkie jeziora dawały przyjemny chłód i cień. Do tego okolica bez tłumów... Yy, nie licząc natłoku uczniów z Hogwartu.
- Mi osobiście... podoba się to miejsce. Jest spokój i cisza... - powiedziała po namyśle. - Jestem przyzwyczajona do wiosek. Jedynym bardzo zatłoczonym miejscem w jakim byłam to Londyn i Hogwart. Nawet w samej stolicy rzadko bywam, bo tylko przed rozpoczęciem roku. Znaczy... - zrobiła pauzę próbując dobrać słowa - tylko wówczas wychodzę... ponieważ mieszkam u ciotki przed początkiem szkoły... Ale nie wychodzę z domu.
Nie chciała dużo mówić o swojej rodzinie, ale zmieszała się i stanęła w punkcie, z którego nie potrafiła wybrnąć. Po prostu załamała ręce w geście, że sprawa jest skomplikowana i nie warto o tym mówić.
- Nie gram w Qudditcha, ani nie latam na miotle. Mimo to moje szczęście spowodowało, że na meczach kilka razy dostałam odbitym tłuczkiem - przywołując wspomnienia rozmasowała ramię.

- To prawda. - dziewczyna miała słuszność, ale fajka mało czarodziejska? Przecież znał paru wybitnych czarodziei, którzy lubili sobie zapalić, niekoniecznie papierosa, ale bardzo lubili to robić. Robert w sumie lubił wyjazdy, ale nie interesowały go malutkie wioski, ponieważ był z miasta położonego w USA. Chciał również pozwiedzać, a wiele zabytków było umiejscowionych w większych miastach. Oprócz góry Fudżi, w czasie tego wyjazdu na pewno będzie musiał się tam wybrać. Ta... okolica bez tłumów, wioska przez ten wyjazd na pewno zarobi więcej pieniędzy niż przez całe swoje istnienie.
- Ja niestety jestem z miasta, ale dobrze jest pobyć w mniej hałaśliwym miejscu. - chyba nie chciała wiele mówić o rodzinie, nawet nie chciał głębić się w tym temacie, wydawał się aż nadto prywatny, pokiwał tylko głową, na znak, że nie musi już drążyć tego tematu.
- Ja staram się odbijać tłuczka w zawodnika, a nie w trybuny. - skrzywił się trochę, gdy ona rozmasowywała swoje ramię.
- Masz jakieś dalsze plany? Chyba nie będziemy tu siedzieć cały czas, co nie? - uśmiechnął się do niej zadziornie, czekając na odpowiedź.

Zrobiło się chłodniej, jak w każdą noc. Dziewczynie lepiły się oczy po winie i ze zmęczenia ostatnich dni.
- Widać nie wszyscy są tacy mądrzy... - powiedziała. - Nawet nie wiem z jakiego domu był ten głupek.
Julie nie przeklinała, ale mówiąc o tej osobie powinna wściekać się ile wlezie na wspomnienie wielkiego sińca. Zamiast tego była spokojna i zrelaksowana, ale uczucia bólu nie zapomniała.
- Sama nie wiem - odpowiedziała na pytanie chłopaka i ziewnęła. - Poczułam się bardzo zmęczona. Co powiesz na spacer do domków?
Miała brzydko podkrążone oczy. Ostatnio nie sypiała dobrze, a teraz jeszcze była późna pora. Miała nadzieję, że dojdzie do domu bez problemów, ale kiedy gwałtownie się podniosła, zakręciło jej się w głowie. Wypiła jedynie kieliszek, ale na pusty żołądek. Widać zadziałało mocniej niż się spodziewała. Po chwili zawroty ustały, ale dziewczyna nadal nie czuła się najlepiej.

//Proszę czytaj uważniej posty, bo to któryś już raz. Jest różnica pomiędzy myślami, a wypowiedzią i Robert nie powinien ich znać. I wcale nie napisałam, że FAJKI są niemagiczne, lecz papierosy :<

//Bardzo przepraszam, jestem niedospany, bo mam wiele pracy i tak jakoś samo wychodzi :x

Tak, Robert też poczuł chłód, który był spowodowany późną godziną, to znaczy, że jutro będzie świecić słońce! Ocierał rękoma łokcie, aby zrobić trochę ciepła wokół siebie.
- Skoro Ty nie wiesz, to ja tym bardziej, zareagowałem tylko na Twój głos. Mógłbym go ścigać, ale to chyba głupi pomysł, przynajmniej teraz. - o, właśnie, w domu był ostatni raz, gdy się rozpakowywał, więc czemu nie wybrać by się do nich kolejny raz, jeszcze z tak miłą osobą, jaką jest Julie? Przytaknął, uśmiechnął się i odpowiedział.
- Wspaniały pomysł! - widział po niej, że jest zmęczona, dlatego szybko wstał ze swojego miejsca i pomógł jej wstać.
- Chyba nie czujesz się najlepiej, czym prędzej chodźmy do Twojego domku. - wziął ją pod rękę, po czym zdjął swoją czarną kurtkę i narzucił ją tak, aby mogła się tym ogrzać, on na pewno sobie jakoś poradzi. Wolnym krokiem zmierzali w stronę domków mieszkalnych.

z/t x2 -> Domki.