Vitt weszła do domku wciągając za sobą średniej wielkości walizkę, a na ramieniu niosąc dodatkową torbę. Ferie! Nareszcie! Potrzebowała odpoczynku bardziej niż kiedykolwiek wcześniej... Przynajmniej z tego okresu czasu, który w ogóle pamięta. A gdzie można odpocząć najlepiej jeśli nie na Malediwach?! To słowo na bank w jakimś języku znaczyło "relaks".
Po wejściu z zaciekawieniem rozejrzała się po głównym pomieszczeniu nie dostrzegając nikogo ani niczyich rzeczy - była pierwsza. Miała szansę na wybranie pokoju to też zostawiła najpierw swoje rzeczy przy wejściu (upewniając się, że nikt, to ewentualnie będzie wchodził się o nie nie potknie) i ruszyła w stronę pomieszczeń. Nie było między nimi większej różnicy, więc ostatecznie wybrała po prostu drugi z oglądanych i wróciła się po swoje rzeczy. Pewnie są jakieś zaklęcia, które ułatwiają dźwiganie walizek - ale to była Vitt. Ostatnie o czym by pomyślała to ułatwienie sobie życia magicznym patykiem - który jak zwykle tkwił w jednym z jej trampków niezbyt pasujących do pozostałego ubioru - letniej, białej sukienki. Blokując więc swoim drobnym ciałem wejście analizowała z jak podnieść walizkę, którą ledwo toczyła na kółkach. Była ciężka, bo... Wypakowana książkami.

@Kaldred Sindre @Wiktor Krawczyk

Wpełzł starając się ukryć złowieszcze rzężenie, które wydobywało się z jego... nosa, gardzieli? Sam już nie wiedział. W każdym razie dotarł, nareszcie dotarł.
Jeszcze raz potarł lewo trzymającą się kupy chusteczką oba nozdrza i syknął przy tym z bólu.
Popatrzył na dziewczynę . Nic nie mówił ale miał wrażenie, że chciała coś powiedzieć.
Usiadł na pierwszym łóżku, po czym wyjął bagaż to będą ciekawe ferie.
- Co robimy od czego zaczynamy?- spytał

@Vittoria Sorrento

Chłopak, który nagle pojawił się w domku, musiał być wyjątkowo drobny skoro mimo iż stała pod samymi drzwiami był w stanie wejść nie uderzając jej nimi. Jedyne co zaalarmowało ją o czyimś pojawieniu się to pociąganie nosem. Podniosła więc spojrzenie swoich niebieskich oczu z walizki i przeniosła ją na twarz... O nie. Nowa osoba. 50:50 szans na to, że się wcześniej już poznali, a ona go nie pamięta. Musiała wybadać sytuację nim ustali jak prowadzić z chłopkiem rozmowę.
Wyglądał na młodego, więc mała szans by mieli ze sobą wcześniej do czynieni. I już zmierzała przedstawić się idąc tym tropem, ale wtedy puchon odezwał się pierwszy. Sposób w jaki ją zagaił dał dziewczynie jasno do zrozumienia, że jednak nie jest to ich pierwsze, prywatne spotkanie. To niestety ten mniej przyjemny scenariusz – zdecydowanie łatwiej było faktycznie kogoś poznać niż poznawać na nowo.
- Em... – Zaczęła bezmyślnie szukając w głowie odpowiednich słów – Od rozpakowania się? – Trzeba było jednak poprosić o jeden pokój z Maxem. Albo Julką. Nie byłoby jej wtedy tak niezręcznie.
Ze względu na to, że dzieciak był od niej niższy postanowiła nie prosić go o pomoc z bagażem. Przejechał brudnymi kółkami walizki po biednej podłodze modląc się o to, by nie porysować jej całej i wkroczyła wraz ze swoimi rzeczami do wybranego wcześniej pokoju. Były trzy... Czy ktoś jeszcze miał do nich dołączyć?