First topic message reminder :

Marudnik i szczęściarz nie zawsze się sprawdzają. Czasami nie wiadomo czy się cieszyć czy płakać. Wątpliwości? Wyżalociesz się w neutrarlinku! ;33
:morph:

płetwal błękitny, mydło i świeczki.

Żeby gra mogła tak wpłynąć na psychikę człowieka? Zawsze chciałam wymaxować wszystko, przejść grę tak jak uważam, a później ogarnąć wszystkie zakończenia... a teraz? Żeby gra pozostawiła taką wielką pustkę, po zakończeniu jej i niechęć do przechodzenia jej po raz kolejny w ten zły sposób... Jeszcze kiedy znów włączyłam ją... gra prosi mnie bym pozostawiła to prawdziwe, szczęśliwe zakończenie... to jest zbyt mocne dla mnie
~Pustka mi została i nie wiem czy to dobrze, czy źle...

wszystko tak mi się pokomplikowało, że każda decyzja wydaje się słaba

ogółem bardzo fajnie, że historia sztuki mnie jeszcze nie zabiła
jest super, wszystko dalej leci, sama sobie gratuluję

ale

7 wykładów pod rząd, czyli
11 godzin i 15 minut na uczelni

sprawia, że nie chcę żyć.
co się stało z moimi wakacjami?

boże jak mi się nie chce do tego wracać

Mam zajęcia z doktorem, u którego 3 semestry temu w ciągu może siedmiu labków poparzyłam się cztery razy. Przedwczoraj wchodzę sobie spóźniona na wykład, mówię "dzień dobry", a doktor na to: "O nie..."
Ale to miło być pamiętanym ;p

Boli mnie nos, w domu za dwie godziny, założyłam mega niewygodne buty i mam poranione podeszwy, tęsknię za starymi krzesłami na pkp na których tak wygodnie sie spało, robię się powoli głodna, przeżywam awkward sytuacje z pewnymi ludźmi, palce mnie bolą, włosy denerwują i nie wiem.
Ale ogólnie dobrze się czuje XD