Panie Orzechowski!

Ujął mnie Pan za serce swoim niespełnionym do tej pory marzeniem przeprowadzenia rozprawy naukowej dotyczącej zdolności sprzątających mioteł a przyspieszenia w locie. Z przykrością muszę poinformować, iż modele sportowe nie nadają się do tego typu prac, szczególnie nowsze egzemplarze, ale jestem gotów wspomóc Pana w tym przedsięwzięciu.
W tym celu z ogromną przyjemnością zapraszam popołudniu na polanę na błoniach.

Joshua Walsh

....W związku z wydarzeniami na ostatniej lekcji zaklęć, po dłuższym namyśle, ostatecznie postanowiłem anulować szlabany wszystkim zaangażowanym w bójkę. Mam nadzieję, że jest to ostatni tego typu wybryk, nawet nie tyle co na moich lekcjach, co mówiąc w szerszym kontekście. Nadal jednak nie zmieniłem zdania jeśli chodzi o poinformowanie o sprawie tego zdarzenia pańskiego opiekuna domu.

pozdrawiam

Szanowny Panie Brewer,

dotarły do mnie informacje o karygodnym zachowaniu w sali, w której odbywały się zajęcia profesora Voralberga. Mam nadzieję, że ma już Pan teraz świadomość popełnionego przez siebie błędu. Liczę na to, że sytuacja więcej się nie powtórzy.

Tymczasem zapraszam w poniedziałek o godzinie 17 do sali treningowej. Chciałbym pokazać, że są odpowiednie miejsca na wyładowywanie swoich emocji... I myślę, że szlaban w tej lokacji zadziała wprost magicznie.

Z poważaniem,
Leonardo O. Vin-Eurico

Panie Brewer,

W nawiązaniu do treści wykonanej przez Pana pracy domowej, polecenie przewidywało rozwinięcie, cytuję: "odgadniętego hasla". W domyśle: głównego. Tym razem, przez wzgląd na otrzymane opisy wszystkich pozostałych haseł, otrzymuje Pan ocenę Wybitną. W przyszłości nadgorliwość nie będzie wynagradzana.

Z poważaniem,
Prof. C. V. Shercliffe

Panie Brewer,

Paracelsus mawiał „wszystko jest trucizną i nic nią nie jest”, co oczywiście – jak zapewne Pan wie – oznacza, że działanie różnych składników i tworzonych z nich mikstur oraz ich szkodliwość zależy od dawkowania. To samo tyczy się eliksiru euforii (oraz wspomnianego potem alkoholu), co zresztą sam Pan zauważył – jestem zdania, że jest to bardzo dobry wybór, o ile rzeczywiście zachowa się umiar.

Pozdrawiam

Nathaniel Bloodworth

Max!

Rumunia jest zaczarowana. Gdybym mogła — czasem tak sobie gdybam, zmieniłabym się w smoka i tu została. Mam wrażenie, że ten wyjazd to najlepsze, co mogłam dla siebie zrobić, nawet jeśli żałuję zostawienia Ciebie, Victorii czy Lucasa na całe wakacje. Jestem tu z Neirinem, a poza tym sami doświadczeni smokolodzy czy magizoolodzy, nie musisz się martwić. Rin się o mnie troszczy, bardzo dużo mi tłumaczy i wiele mogę się nauczyć o zwierzętach.
Tak, nasza relacja znów ostatnio oberwała, prawda? Mam wrażenie, że przestaliśmy sobie o wszystkim mówić, może nawet ufać? A to dziwne, bo przecież wiesz, co nas łączy — mam nadzieję, że to nie moje wyobrażenie i wyolbrzymianie. Okazuje się, że jestem dobra w zbyt szybkim angażowaniu się w relacje, ale to nic.
Nie potrafię Ci odpowiedzieć, dlaczego tak mało o sobie teraz wiemy, ale to przerażające. Brakuje mi Twojej trzeźwej, chociaż pewnie nazbyt wulgarnej oceny sytuacji.
Nowy Orlean.. Piękne i niebezpieczne miejsce. Uważaj na siebie, dobrze? Słyszałam, że jest przesiąknięte magią, a wiesz, jak to może wpływać na Twoje wizje. Przepraszam, że zostawiłam Cię na te wakacje.. Chociaż, chyba zaprzyjaźniłeś się mocno z Finnem, co? Nie chce Ci wybierać przyjaciół ani niczego narzucać, ale dbaj o siebie — chłopak ma w sobie jakiś mrok. Wierzę jednak, że możesz być światłem, którego potrzebuje. Masz do tego talent, chociaż o tym nie wiesz. Niemniej jednak pamiętaj też o sobie Max. Jak nie dla siebie, zrób to dla mnie.
To będzie niebezpieczne. Ty mi jednak nie mówisz, że może zjeść mnie Rogogon, co też może się wydarzyć, więc jesteśmy kwita skarbie. Duch? Jak to duch? Opowiedz mi o tym więcej! Podoba Ci się Luizjana? Mają jakieś modele smoków?
Lou jest cudowna. Bardzo ją lubię, ucałuj ją ode mnie. Ma takie piękne włosy, chyba najładniejsze w szkole. Jest taka oryginalna! Mam nadzieję, że zgodzi się ze mną iść na kawę, gdy wrócicie do Anglii. Ja? Nieee! Może polubiła nalewki lub likiery? To długa historia.
Pytania, pytania...
Czy nadal się kochamy i jesteśmy w porządku między sobą? Nie umiem tak Cię wyrzucić ze swojego życia, nawet jeśli masz dość tak zakochanej w smokach dziewczyny. I pewnie w oczach brata — mającej gust do nieodpowiednich chłopców. Ah. Nie wiem czemu, zobaczyłam i usłyszałam w myślach Twoją reakcję. Od razu mi lepiej! Nie mogę się doczekać, aż znajdziemy wspólne mieszkanie.
Bo to aktualne, prawda?

Alise

Max!

Poważnie zaczynam się obawiać tych gróźb, które rzucasz w moim kierunku Max. Myślę o sobie, przecież wybrałam Rumunię, a nie siedzenie z Tobą, szlajanie się Vici. Jak możesz nie zauważać egoizmu tej decyzji, lewku?
Gdybym mogła przyznawać order za pisanie głupot, dostałbyś taki. Oczywiście, że Ci ufam! Jesteś moim najlepszym przyjacielem, kocham Cię, jak brata – tak mi się wydaje, bo żadnego nie mam i jestem przekonana, że moje życie bez Ciebie byłoby całkiem niekompletne. Obydwoje się trochę ignorowaliśmy, ale tak już chyba jest w szkole. Zwłaszcza że mamy różne zainteresowania i towarzystwo. Dlatego ciesze się, że razem zamieszkamy, bo cokolwiek by się nie działo, chociaż raz czy dwa dziennie będziemy mogli chwilę porozmawiać i wtedy będę mogła Cię lepiej pilnować, mieć pewność, że u Ciebie dobrze.
To zawsze działa w dwie strony. Nie pisz, jakbyś był winny, bo pęka mi serce Max.
Głupi. Przemilczę kilka zdań, bo jak zacznę się irytować, to będę zbyt głośno i mnie faktycznie zje ten smok, bo akurat jestem na punkcie obserwacyjnym Szwedzkiego Krótkopyskiego. To fantastyczne miejsce, są piękne widoki.
Zaznaczam tylko, że jesteś ważną częścią mojego życia i planów.
Słyszałam, że silnie Nowy Orlean działa na jasnowidzów i znających się na okultyzmie, więc tym bardziej, powinieneś na siebie uważać, a ja mam wyrzuty sumienia, że Cię nie pilnuję. Dlaczego przez niego Ci niedobrze? To dość dziwne. Przecież jest martwy..
Skyler zawsze wysyła słodycze, gdy czuje się winny albo chce się pogodzić, każdy w szkole tak mówi. To uczynny chłopak, chociaż faktycznie kontrastuje z Twoim sposobem bycia, ale ja też..
Oni byli razem, prawda? Jeśli była pomiędzy nimi miłość, to nic dziwnego, że się martwi o niego, ale tez o Ciebie. Wszyscy wiedzą, że Finn jest specyficznym i bardzo indywidualnym człowiekiem. Poradzisz sobie z nim? W to nie wątpię, ale trochę obawiam się skutków tego radzenia się i hej, nie rób takiej miny i nie wywracaj oczyma, zawsze będę się o Ciebie martwić.
Gównie w formie trójkąta, nadmiaru wizji czy jeszcze innym? Przede wszystkim to powinieneś z nim szczerze pogadać, bo szkoda, żebyście się kłócili.
Tak, wiem i poniekąd dlatego się nie wtrącam, zerkając i martwiąc się z ukrycia. Ciesze się, że odnalazłeś z nim wspólny język i dobrze się bawicie, mieliście prawdziwie iskierki w oczach na siebie, gdy wychodziliście z imprezy Lucasa. Nie wybaczę mu, jednak gdy Cię skrzywdzi i nie możesz mieć o to pretensji. Twoja siła dobrze mu zrobi, ale żeby nie okazało się, że jego mrok jest większy niż Twój i Cię pochłonie lub sprawi, że Twój dar będzie wymykał się spod kontroli.
Czy brzmię jak mama? Pewnie trochę tak, przepraszam.
Lou jest przezabawna, stęskniłam się za nią. Nie zrobi tego, to dobra dziewczyna. Zazdroszczę jej tej pewności siebie i siły, bycia sobą. Jest idealną gryfonką, prawda?
Co to znaczy „odwalać po wizji” i „wlec do domku”, a przede wszystkim, co to była za wizja... ?
No, wiesz. Tak normalnie, za szybko. Wszyscy wiedzą, że jestem naiwna, ufna i bywam głupia. Kolor włosów zobowiązuje Max. Czasem powinnam bardziej uważać na to, jak szybko fascynuje mnie drugi człowiek i nie chodzi tu tylko o relacje romantyczne, tak ogólnie. Kompletnie nie uczę się na błędach.
Too... To wcale nie jest takie skomplikowane, jakie było dla mnie jeszcze w czerwcu. Boyd to cudowny chłopak, ma w sobie wiele dobrego, tylko przez to, że jest nerwowy i bardzo szczery, mało osób to zauważa. A ja chyba mam szczerość do takich osób. Ty też łączysz te dwie cechy, może dlatego nie jesteście najlepszymi przyjaciółmi? Mam dzięki niemu naprawdę pięknie wspomnienia i życzę mu, jak najlepiej. Mam nadzieję, że będzie szczęśliwy, bo koleżanki mi pisały, że dość szybko znalazł fajną dziewczynę, chociaż jej nie znam. Po prostu czasem nie wychodzi, chociaż to bardziej moja wina, niż jego. Ot, cała historia.
A Lucas jest moim przyjacielem, świetnie się z nim rozmawia, tylko jest nadopiekuńczy. Co jest urocze, pewnie traktuje mnie trochę, jak siostrę, czasem mnie tak nazywa. I dobrze całuje. Powiedzmy, że mieliśmy czas, żeby się lepiej poznać również na tej płaszczyźnie, która obejmowała również pocałunki. Kazałam mu się jednak dobrze bawić na wakacjach i tworzyć piękne wspomnienia.
Są cudownymi ludźmi, lubię ich bardzo.

Dlaczego miałabym nie chcieć?! Tak, musimy koniecznie się rozejrzeć. Myślałeś, czy chcemy wynająć coś większego, czy może mniejszego? Odłożyłam już pieniądze, bo nie chce brać od rodziców, zważywszy na to, że bardzo przeżywają mój pomysł. Uspokaja ich jednak to, że z Tobą. Uwielbiają Cię przecież. Postanowiłam pouczyć się gotowania, jak wrócę, żebyśmy nie umarli z głodu.
Babcine narzuty bywają ładne, ale oszczędzę Ci tego i postaram się nie zrobić za dużo dodatków, wiesz, że czasem, gdy szyję lub robię na drutach, to odpływam i potem wychodzi piętnaście pokrowców na doniczki lub zamiast jednej poszewki, szyję trzydzieści. Będę musiała kupić nową maszynę do szycia, to sama Ci zrobię ładną narzutę, jaką sobie tylko wybierzesz!

Tęsknie!

Alise

Max!

To wcale nie jest tak. Myślę też o sobie, przecież tu jestem, a nie w Luizjanie, prawda? To niepodważalny dowód oraz argument, że mam rację. Nie odnoszę się do zostawienia Cię teraz, bardziej nawiązywałam do tego nieszczęsnego Meksyku, gdzie urwał się nam kontakt.
Dlaczego od razu ślub.... Muszę się jednak zgodzić, że lepiej Ci powiedzieć, zanim mojego ewentualnego męża zabijesz przypadkiem. Tak to jest mieć brata, co? Tylko to ja jestem starsza i to ja powinnam Twoje partnerki lub partnerów sprawdzać, spychać ze schodów i tak dalej. A to powinieneś być małym, słodkim Maxem. Coś poszło nie tak albo to tylko moja wyobraźnia.
Jednak i tak Cię kocham, wiesz? Więc nie złość się na mnie. Na pewno zrobiłeś tę swoją minę, gdy napisałam, że wciąż mam wyrzuty sumienia. Znam Cię.
Powiem Ci szczerze, że czasem myślę, żeby rzucić studia i tu zostać, tylko nie wiem, czy bez dyplomu i pracy by mnie przyjęli.. No i pewnie starzy zeszliby na zawał, adoptowali Cię, a mnie się wyrzekli. No wiesz, sam fakt, że Mung poszedł w odstawkę, ich denerwuje.
Oczywiście, że przywiozę! Masz jakieś limitowane modele smoków tam, w Luizjanie? Jeśli tak, koniecznie o mnie pamiętaj, a figurkę, którą znalazłeś, to też chcę zobaczyć. Ewentualnie ją ukradnę, odkupię. Na wakacje kolega podrzucił mi dwa swoje modele, nazywają się Andrzej i Rysiek. Z moją lodową dziewczyną, mam już trzy. I towarzyszą mi każdego dnia w pracy. To mnie tylko powstrzymuje przed kradzieżą pisklęcia lub tego smoka, którym z Rinem się opiekujemy. Jestem zaskoczona, jaki ten Puchon jest mądry i jak wiele w nim ciepła.
Oddaliliśmy na chwilę, ale zaraz zamieszkamy razem i wszystko będzie dobrze, jestem pewna. Mam tylko nadzieję, że będziesz mi wracał na noc do domu lub chociaż uprzedzał, że nie wrócisz, bo zejdę na serce. Nie mogę się doczekać, aż zamkniemy się w domu i porozmawiamy o wszystkim i o niczym, tak, jak kiedyś. Dlaczego posądzasz mnie o psychoanalizy, głupku?
Jednym słowem – cieszysz się, że pojechałeś czy żałujesz? Musiało wiele się wydarzyć, być intensywnie. Dobrze, że Lou ma na Ciebie obok, będę musiała jej podziękować.
Dlatego, że z nim rozmawiałam i miałam okazję go poznać. Wiesz, że mnie trudno zaniepokoić, a jemu się udało. Masz dużo problemów ze swoim darem, a karuzela emocjonalna to ostatnie, co Ci potrzebne. Nie wątpię, że jemu pomożesz. Masz w sobie niesamowity dar, ale nie powiem Ci więcej, bo obrośniesz w piórka. Jednocześnie potrafisz nazbyt się kimś lub czymś przejąć, zapominając o sobie. Najważniejsze jednak, że jesteś szczęśliwy, więcej mi nie potrzeba. No, poza tym bezpieczeństwem.
Będę się martwić, pogódź się z tym. Masz talent do wpadania w kłopoty, działasz impulsywnie i jesteś głupio odważny. Typowy Gryf.
Staram się nadążyć, nie martw się, a ten Twój duch jedna coraz mniej mi się podoba, chociaż Ty z pirackimi przyśpiewkami to musi być uroczy widok. Aż żałuje, że mnie tam nie ma. Moje lunballe i smok by jednak tęskniły. Poznałam też ciekawego Profesora, smokologa. Dużo mi opowiada. Pomagam też w zagrodach. Mamy tu hipogryfa!
Gdybyś mnie potrzebował, daj znać. Wrócę. Mam nadzieję, że to nie były bardzo negatywne obrazy. Dlaczego nie chcesz mi powiedzieć, co się spełniło z Violettą?
Nie doceniasz mnie. Poradzę sobie Max, zawsze sobie radzę i znajduję rozwiązanie. Chyba trochę za późno, żebym zmieniła drogę. Uczucia są ważne, pogódź się z tym. Czasem nie potrafimy ich zobaczyć lub zaakceptować, ale to przecież one sprawiają, że jesteśmy ludźmi. Wiesz, że łatwiej mi rozmawiać o kimś, niż o sobie? Nie musisz się przejmować i martwić skarbie, dam sobie radę. Jestem młodą kobietą na etapie głupiej gęsi, tak już jest. Każda to przechodzi.
I błagam, nie bij ludzi bez powodu. Przemoc jest zła, zrobisz sobie krzywdę i będziesz miał kłopoty. Niby jak mam Cię ratować z Rumunii?
Tak, musimy wziąć dwa pokoje i coś wspólnego z kuchnią. Łazienkę wolisz z wanną czy z prysznicem? Myślisz, że będą nas chcieli odwiedzać? Moja Vic rzadko ma czas na wyjście na lody do wioski, bo tonie w książkach, a moja Ślizgońska część towarzystwa mało Ci odpowiada. Powinnam chyba skupić się na relacjach w tym roku, bo lista znajomych jest dość uboga.. Dobrze, że mamy Lou. I pewnie Finn będzie zaglądał. Powinna być rozkładana kanapa, żeby mogli zostać. Damy radę! Razem na pewno wyjdzie nam coś smacznego. Kupiłam już książkę kucharką i zrobiłam pierwsze próby w tutejszej kuchni, omlet był nawet zjadliwy. Tak, sałatki są pyszne. Poradzimy sobie Max, na pewno. Mogę zrobić Ci pled na łóżko albo poduchy, nie tylko pokrowce na doniczki. Jak kupię maszynę do szycia, to nie tylko szydełko czy druty pójdą w ruch. Zamierzam trochę pobawić się ubraniami czy dodatkami. W sumie zioła na parapecie w kuchni pięknie by pachniały! Znasz się na tym?
Moje wyroby nie są aż tak ładne, głupku.

Tęsknie wciąż!

Alise

tobie się to zapewne bardziej przyda.

nie pozwolono mi już się z nikim widzieć. Posłuchałem Twojej rady, posłuchałem rady ojca i magipsychiatry. Muszę zrezygnować ze studiów i doprowadzić siebie do porządku. Będziemy w kontakcie oczywiście jeśli dam radę pisać listy, prawda? Mam prośbę, przechowaj coś dla mnie do czasu aż nie wrócę. Dobrze wiesz, że noszę ten totem od półtora roku i to w sumie bez przerwy. Potrzymasz na swojej szyi? Niech nie zakurzy się ani nie schłodzi, a jest ponoć ochronny.

Kochani Gryfoni, kochane Gryfonki!

Pewnie wiecie, że od niedawna postawiono mnie w nowej roli - Waszego Prefekta. Cóż, nie tylko ja się tego nie spodziewałem, nie tylko ja zastanawiałem się, czy w ogóle pasuję na to stanowisko. Stało się jednak i mam zamiar sprostać temu zadaniu, a przede wszystkim... postarać się Was nie zawieść.
Sam jednak nie dam rady i potrzebuję Waszej pomocy.
Wiem, że nie było łatwo i zapewne nie będzie. Ale wiem też, że drzemie w nas ogromny potencjał i siła, którą wystarczy rozbudzić. Jesteśmy czymś więcej niż znajomymi ze szkolnego korytarza - jesteśmy rodziną. Każdy/a z nas jest wyjątkowy/a, ale łączą nas pewne cechy: oddanie, przyjaźń, odwaga, lojalność i dążenie do celu. Pokażmy reszcie, że jesteśmy w stanie osiągnąć o wiele więcej. Jest jeszcze czas, by wyrównać różnicę w punktacji Domów, ale i dokonać czegoś większego. Serio! Zobaczycie, że ten trud się Wam opłaci i to dosłownie *wink-wink*

A teraz najprzyjemniejsza informacja:
Zapraszam Was na małą integrację w Pokoju Wspólnym. Trzeba podreperować ciało i duszę po ostatnim meczu i przed feriami. Co najważniejsze: będzie darmowy alkohol i jedzonko!

A jak to jest być Prefektem? Dobrze?
Otóż... moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że niedobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że Gryfonów. Gryfonów, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które, by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, ponieważ je znalazłem. I...

Dziękuję za doczytanie do końca.
Liczę na Waszą obecność na integracji!

Buziaczki!
Wasz nieidealny Prefekt - Bruno

Przyznam, że jestem trochę zaskoczony, ale oczywiście możemy się spotkać. Mam teraz trochę spraw rodzinnych na głowie, ale będę wolny jutro po południu. Z racji na kilka zabezpieczeń, spotkajmy się w centrum Doliny Godryka, teleportuję nas stamtąd w dokładną lokalizację, bo trudno wytłumaczyć mi ją listownie.