Osoby:@Azazel Whitelight@Rylan A. Coulter Miejsce rozgrywki: 24 Club Rok rozgrywki: 20.10.2021 r. Okoliczności: Rylan wprowadza się do wolnego pokoju.
Wreszcie nadszedł dzień opuszczenia szkolnych murów... No nie tak do końca, bo w końcu zostawał na stanowisku studenta, po prostu opuszczał krukońskie dormitorium, które od dawna miał już opuścić. Otrzymanie jednak posady w Lumosie umożliwiło mu chociaż minimalne usamodzielnienie się. Na wsparcie rodziców koniec końców nie miał co liczyć, a jakimiś super oszczędnościami też nie operował. Niemniej jednak samą wyprowadzką się denerwował. Można było wręcz rzec, że zżerał go stres, bo mimo że właściciela mieszkania poznał podczas oglądania pokoju to spędzili ze sobą... Może pięć minut? Co będzie, jeśli nie dogadają się i któryś któremuś będzie grał na nerwach? Jak powinien się w sumie zachowywać mieszkając z właścicielem.? W jego głowie kłębiło się całkiem sporo rzeczy, a towarzystwo dużej walizki, która przy mianie “dorobku całego życia” Rylana wypadała dość mizernie wcale nie polepszało jego sytuacji. Finalnie stanął przy drzwiach wejściowych i... Złapał go moment zwątpienia. Czy klucze przyszły sową, a on nie sprawdził? W sumie... Z własnego gapiostwa zapomniał ustalić ten drobny, acz dość istotny szczegół i w sumie zastanawiał się teraz dość mocno co właściwe powinien zrobić. Takie sytuacje niesamowicie wręcz chłopaka strofowały, bo nie chciał wyjść już pierwszego dnia na kretyna bądź jakąś sierotę życiową... najwidoczniej było już za późno. Zapukał po raz pierwszy. Marnie, bez przekonania. Jakby bał się, że drzwi będą chciały mu oddać. Łapiąc się nasady nosa zastanowił się w ogóle nad sensem swojej wyprowadzki tutaj, skoro bał się samych kontaktów z właścicielem mieszkania. W duchu westchnął i obrócił znajdującą się od kilku sekund sosnową różdżkę w dłoniach. A może użyć Allohomory? Zagaił sam siebie w myślach bez przekonania. To magiczne drzwi zapewne były zabezpieczone przed takiego typu zaklęciami. Jeszcze raz postanowił zapukać tym razem omal nie waląc z całej siły w drzwi i wybałuszając oczy ze zdziwienia, że kompletnie losowo akurat z takim natężeniem postanowił uderzyć w drzwi. W duchu dziękował, że nikt go nie obserwuje, bo z boku mogło to wyglądać na co najmniej podrzędny kabaret dla ubogich, a nie sytuację z prawdziwego zdarzenia. Niemniej jednak postanowił teraz nasłuchiwać czy przypadkiem @"Azazel Withelight" się nie zbliża.
:: 
