Skąd ta pewność? Może zmuszę Cię do czekania w nieskończoność?

A dziękuję, dziękuję. Bardzo miłe powitanie. Obsługa 10/10. Poleciłbym każdemu *Bierze herbatkę i rozgląda się*

Opcje zawsze są, kotek

Dokładnie tak. Kolejna rzecz, jaką mamy wspólną, poza dziwnie rzadką krwią płynącą w naszych żyłach

Czy nowa to nie wiem

Największa bolączka trochę. Ale, dopóki stawiam siebie na pierwszym miejscu, to jest dobrze. Albo na równi z kimś innym, o.

To prawda. Mimo wszystko lepiej jest coś złożyć, niż nie wiedzieć nic na swój temat. To znaczy się, chyba, bo nigdy nie straciłem pamięci. Raczej... jak już zdobędziesz trochę wspomnień, to wiesz, jak postępować. Kogo lub czego unikać. Daje Ci to już jakąś przewagę, niż gdyby nie poświęcić temu paru chwil.

Czasami, kiedy człowiek jest na dnie i widzi, że nie ma nikogo dookoła, nie ma sił wznieść się na szczyt.

Kiedy jest na szczycie, niektórzy powoli spychają, by ten znowu spadł.

To prawda. Zdanie sobie sprawy z tego, jak w bardzo popierdzielonych schematach się siedziało od wielu lat, by stać się w jakiś sposób lepszym, potrafi odnieść zbawienne skutki.

Dziękuję.

Stawianie siebie na pierwszym miejscu nie musi być egoistyczne. Jeśli z nami nie jest najlepiej, nie będziemy w stanie zbyt dobrze pomóc innym. Tak przynajmniej mi się wydaje.

To.. To nie do końca tak jest. Mając tylko trochę wspomnień, które powinny się z czymś łączyć, a jednak są dziwną oddzielną mieszanką wydarzeń z przeszłości, tak naprawdę masz więcej pytań niż gdy ich nie było wcale. Ja...

Zresztą nieważne.

Prawda, ale też trzeba zdać sobie sprawę, że czasem to inni nas na to dno spychają. Nie zawsze będziemy otoczeni ludźmi, którymi chcemy być otoczeni, bądź których potrzebujemy. Czasem można liczyć tylko na siebie, co nie znaczy, że można się poddawać.

Tak, też tak myślę i sądzę, że lepiej zdać sobie z tego sprawę późno niż wcale. Jak to mówią te wszystkie mądre głowy, nigdy nie jest za późno na zmianę, czy coś.

Nie ma sprawy, mordo. Nic wielkiego

To prawda. W większości przypadków wówczas nie jest możliwe pomaganie innym. Jak coś lub ktoś jest zepsuty od środka, to teoretycznie i praktycznie.... nie ma sił.

Przepraszam, ja... nie wiedziałem. Często trudno jest zrozumieć, dopóki samemu się nie będzie miało z tym do czynienia.

Hm?

Czasami poddawanie się brzmi jak najlepsza opcja, choć wcale tak nie jest.

Ano. Sam fakt podjęcia się czegokolwiek już świadczy o sporej woli walki.

I tak, dzięki za wysłuchanie. Jest późno, ludzie zmęczeni już po tym gradzie PD od nauczycieli, więc każda minuta jest na wagę złota.

To też. Choć często nie widzimy, że sami potrzebujemy pomocy zaaferowani sytuacją innych.

Lepiej żebyś nie musiał rozumieć. Pojebana akcja, tyle.

Jeśli człowiek nie ma sił, na pewno jest to najłatwiejsza opcja. Ale chyba niezbyt często słuszna.

Niektórzy w dziwny sposób wołają o pomoc i nie zawsze jesteśmy w stanie to dostrzec, co może też nieco ich demotywować. Ale tak jak mówisz, jakakolwiek akcja jest lepsza niż żadna akcja.

Weź, nie samą nauką człowiek żyje no nie?

Trudno zaprzeczyć. Też, człowiek nie podchodzi do siebie tak, jak do innych.

Wolałbym uniknąć podobnej sytuacji.

O co chodzi z tą poprzednią wiadomością?

Czasami trzeba dołożyć parę groszy. Nawet jeżeli ma to zmęczyć.

Albo czasami nie chcemy widzieć tego, że ktoś woła o pomoc. Kwestia wygody, rozproszonej odpowiedzialności - także.

Też fakt, ale bez snu człowiek tak średnio sobie żyje.

A to już w ogóle. Wiele osób ma tendencję do ignorowania własnych potrzeb.

I dobrze

Nie, nic. Po prostu to grubsza sprawa i tyle.

To racja. Choć łatwo tak o tym rozmawiać, a gdy człowiek faktycznie znajdzie się w takiej sytuacji, jego spojrzenie na świat nieco się zmienia.

To już kwestia indywidualna sumienia. Jeśli potrafisz tak zignorować to luz, ale nie każdy potrafi.

Dziwne, co nie? Że o innych chcemy dbać, a siebie odsuwamy na drugi plan. Może to empatia, może to głupota.

Wiesz, jeżeli chciałbyś się wygadać, cokolwiek - jestem do dyspozycji. Tak samo jak Ty mi umożliwiłeś wygadanie się z pewnych nurtujących mnie rzeczy, masz takie samo prawo do zrobienia podobnego kroku.

Sup. Ale też, rzadko kiedy człowiek ma z tym naprawdę do czynienia. Słyszy głównie z historii, opowiastek.

Nah, niespecjalnie potrafię.

Może jedno i drugie. Może kwestia wychowania. Maybe it`s maybelline...

Ta, wiem, dzięki.

To może i dobrze, no nie? W sensie nikt z nas nie chce się raczej znaleźć w takiej pozycji, czy też być świadkiem czegoś takiego.

Chyba dobrze to o Tobie świadczy

Czynniki środowiskowe, psychologiczne, genetyczne... no, dużo tego jest.

Yep. Cierpienie nie jest najlepszą metodą, by coś lub kogoś zrozumieć, lepsze są łagodniejsze środki. Chociaż czasami bez ciężkich metod się nie obejdzie.

A Ty? Potrafisz zignorować?

Nie zawsze jest możliwe postawienie się na czyjeś pozycji bez podobnego doświadczenia. A jednak czasem takie spojrzenie z zewnątrz może być naprawdę przydatne.

Nie wiem. Chyba... nie? Nie miałem przez ten miesiąc podobnej sytuacji, ale wydaje mi się, że raczej nie potrafiłbym przejść obojętnie obok czegoś takiego.

Najlepiej jest uczyć się na cudzym doświadczeniu, co nie? Mniej boli, bardziej się przyglądniesz, no i nie popełnisz tego samego błędu. To znaczy się, jeżeli wyniesiesz z tego jakąś lekcję.

Myślę, że w tym przypadku to nie jest kwestia tego, czy miałeś z tym wcześniej do czynienia. To kwestia prędzej... tego, co powiedziałeś. Sumienia.

Dzięki jeszcze raz za rozmowę.

Nie powiedziałbym. Chociaż na pewno najbezpieczniej. W sensie.. No patrząc z zewnątrz nigdy nie będzie to pełna nauka.

To racja, ale wiesz, na papierze można strugać z siebie bohatera, a życie i tak zweryfikuje.

Luzik, od tego tu jestem

Trzeba zachowywać umiar, co nie?

Nah, znam Cię i wiem, że byś nie spierdolił. W tej kwestii możesz mi zaufać.

Na Merlina, co to za nieludzka godzina...

No dokładnie. Jakoś trzeba.

no cóż, chyba nie mam innego wyjścia :)

Nieludzka? Noc jeszcze młoda!

Jakoś - słowo klucz.

Czy ja wiem...

Nieludzka! Ciemno i w ogóle mózg wyprany.

Dawno nie siedziałem do późna.

To idź spać, a nie narzekasz

Przepraszam?

NIE

Za co przepraszasz?

Lol, ziom, nie obwiniam Cię za taki stan rzeczy, spokojnie.

Ok?

No, mogłem nie ciągnąć tematu, czy coś

Ok.

To ja go rozpocząłem, co nie? Więc w sumie... obydwoje jakoś w to brnęliśmy.

No tak. Niby tak...

No, także się nie obwiniaj. Też idź spać może. Noc niby młoda, ale przydałoby się odpocząć, co nie?

Oczywiście. Nic tylko wskoczyć do łóżka

Feli pamiętasz, co proponowałem Ci przed kartkówką u Beci?

No więc gadałem z Nickiem i zgodził się Ci pomóc, jeśli zechcesz oczywiście.

Ach... Tak, pamiętam. Myślałem o tym jeszcze...

Nadal mi głupio korzystać z pomocy.

Ehm.. jesteś pewien, że to nie jest dla niego żaden kłopot...?

Nie masz powodu, to nic takiego.

W stu procentach. Jedyne czego potrzebuje to na własne oczy zobaczyć o co chodzi. Sam niw potrafiłem dostarczyć mu odpowiednich informacji. Wiesz, nie jestem lekarzem.

No nie do końca "nic takiego", Max.

Tak, wiem, i tak już robisz za dużo w tej sprawie...

Kiedy... kiedy mogę podejść, zapytać się o to...?