Cześć. Nigdy się nie poznamy. Jest to bardzo przyjemne, można wyrzucić z soebie różne sekrety, będąc pewien, że nie wyjdą na światło dzienne. Przynajmniej nie pod naszym nazwiskiem. Ale jakoś trzeba zacząć list! Ładna dziś pogoda, prawda?
Niezbyt. Zimno i mokro, bo śnieg się roztopił. Przynajmniej drzewa ładnie wyglądają. Ogólnie od zimy wolę inne pory roku. Ogólnie to z buta wjeżdżam i od razu informuję o pewnych kwestiach, mój nieznajomy, moja nieznajoma. Nie zdziwię się, jeśli zaraz po przeczytaniu tego listu zdecydujesz się porzucić tę zabawę w tajemnicze korespondencje. Albo poprosić o zmianę partnera do pisania. Cóż, źle trafiłeś, łagodnie mówiąc. Nie jestem osobą, która będzie dla ciebie miła ani taką, która postawi sobie za cel zdobycie twojej sympatii podczas naszej wymiany listów. Mówiąc absolutnie szczerze (w tym listach nigdy nie będę kłamać, tak dla odmiany) nic mnie nie obchodzisz. Nie chcę znać ani twojego nazwiska ani wiedzieć, jak wyglądasz... Mimo wszystko zgadzam się na pisanie. Nawet chętnie wysłucham zwierzeń, nawet jeśli będą one dotyczyć takich głupotek, jak na przykład miłość, ale to nie znaczy, że będzie mi na nich zależeć. Bo mam ochotę cię wypróbować i sprawdzić, czy zaliczysz test. Twoja decyzja - wchodzisz czy tchórzysz?
Tak się szczęśliwie składa, że ty również mnie nie interesujesz kochana. I miło, że się zgadzasz na pisanie, przecież to taki... wyczyn! Tak, tego słowa mi brakowało. Miłość? Oh, źle trafiłaś. Chciałbym porozmawiać o czymś ciekawszym? Zapodasz tematem?
Na razie cię nie interesuję, a poczekaj trochę, popiszemy więcej listów i zobaczysz. Nie będziesz mógł żyć beze mnie, zapach Wizz-Wizzów na zawsze będzie kojarzyć ci się z moimi listami (palę, gdy piszę, może nie powinnam), a nocami będziesz tylko czekać na sowę, nie mogąc zasnąć. Będziesz próbować sobie ze słów skleić moją twarz i w końcu napomkniesz coś w post scriptum o spotkaniu. Tak będzie! I to jest wyczyn. Ty często robisz takie rzeczy? Zupełnie, jakby ludzie nie byli dosyć irytujący to jeszcze zgadzasz się na rozmowy, które będą się pewnie długo ciągnąć. A miłość to był jedynie przykład. Celowałam w coś najbardziej popularnego. Od czego jestem, żeby jeszcze rzucać ci tematem, leniu? Ale niech będzie, raz będę wspaniałomyślna. Możesz opowiedzieć mi o tym, za czym tęsknisz.
Co zrobisz, jeśli okaże się, że jestem twym zaciekłym wrogiem, wypluwającym na Ciebie pokłady sfrustrowanego jadu? A jeśli jestem przegrywem z pierwszej ławki, podglądającym dziewczyny wychodzące z łazienki? Jaki jest twój ulubiony kolor?
Ważne sekrety o mnie: - Kiedyś chciałem zostać hodowcą skrzatów domowych, skrybą i goblinem z banku - Lubię jagody i kolor niebieski - Moje pierwsze wspomnienie dotyczy rozbitego nosa u mych dziadków
jeśli okażesz się mym wrogiem, niestety, twoje dni są od momentu wysłania mojego listu policzone. Gdyby w grę wchodziła opcja numer dwa, będziemy mogli zbić sobie piątki... Wiedziałeś, że najczęściej można spotkać roznegliżowane ślizgonki? Czasem są w stanie im dorównać panny z domu Roweny, chociaż ja osobiście uważam, że najlepsze są w Gryffindorze, hihi. Kogo ostatnio podglądałeś?
Mój ulubiony kolor to czarny... A twój?
Ważne sekrety o mnie: - mam Abraksana - jestem uzależniona od zajadania się dyniowymi pasztecikami - nie potrafię powstrzymać się przed kłamstwem
Gorzej, jeśli będę twoim wrogiem, a mimo wszystko po tych listach uznasz, że jestem ok. Masz wielu wrogów? Jacy są?
Problem ze ślizgonkami jest taki, że wszystkie mają minę, jakby nieustannie pod nos podtykał im ktoś łajno hipogryfa do wąchania. Jesteś ze Slytherinu?
Czarny jak twoja dusza? Niebieski!
- Trzymasz abraksana na Hogwarckich błoniach? Czy jesteś naszym gajowym???
Myślę, że mnie okłamujesz, albo masz problemy ze zdefiniowaniem własnej płci.
nie mam wrogów, co może wydawać się dziwne. Nie lubię marnować czasu na niesnaski.
Proszę mnie nie obrażać! Mam tyle wspólnego ze Slytherinem, co gumochłony z rozumowaniem prostych komend. Niemniej, nie... Nic nie łączy mnie z domem węża; tak szczerze, byłoby to dla mnie uwłaczające, rzecz jasna - z szacunkiem do ślizgonów.
Jesteś z Ravenclaw?
Chciałabym być gajowym, wiesz? Pracowałbym ze zwierzakami, raz po raz je dokarmiał, tresował i uciekał hen-hen daleko, gdybym miała już dość obecności ludzi. Wbrew pozorom często mam dość.
O wyczuwam, że coś nas łączy, też zupełnie nie tracę czasu na posiadanie wrogów!
A z jakim domem masz najwięcej wspólnego? Myślisz, że to, że w wieku 11 lat pasowałaś do danego znaczy, że teraz też do niego pasujesz? O ile oczywiście nadal nie masz jedenastu lat. Ta tiara jest trochę naciągana, albo posiada właściwości wróżbiarskie.
Lubię niebieski, ale nie gustuję w krawatach o tym kolorze.
Tylko, że kręciłaby się koło Ciebie grupa dzieciaków, przypominając o tym, że ty młodość i należenie do nich, masz już dawno za sobą. Wolałbym być badaczem zwierząt, niż Hogwarckim gajowym.
Jeszcze nie wiem, to zależy czy planujesz się ze mną spotkać, czy chcesz zostać na wieki moim tajemniczym przyjacielem. Jako przyjaciela wolę chłopca, a jak na spotkanie - to jasne, że dziewczynę.
Nie jestem pewna czy zostałam dobrze dopasowana; przyznam i nie będę oszukiwać – jestem dziewczyną; niemniej, trafiłam do Hogwartu przypadkiem, nie planowałam tego, a co za tym idzie, nie jestem w stanie odpowiedzieć zgodnie z prawdą na twoje pytanie. Ty natomiast pasujesz (zapewne) do Hufflepuffu, prawda? Wydajesz się niezwykle pozytywnie zakręcony.
Chcesz badać zwierzęta? Ciekawe czy już po wymianie listów polubimy się, jeśli tak, chciałabym cię o coś poprosić, coś co jest typowe, ale mnie onieśmiela. Jeżeli lubisz zwierzęta – możesz być jednym z lepszych obiektów do tego, by faktycznie zaangażować cię w swój pomysł.
Wolisz dziewczyny? Muszę zatem zapytać. Jesteś stuprocentowym przedstawicielem brzydszej rasy czy może jednak panienką o skłonnościach i zamiłowaniu do istot tej samej płci? Zdradź rąbka tajemnicy!
Przypadkiem? Losowałaś z gargulkowych kulek do jakiej szkoły pójdziesz? Czy wysłali Cię za karę, dajmy za to, za torturowanie czarną magią w Durmstrangu, wścibskie koleżanki? Nie, Hufflepuff to lojalność i pracowitość - pracowitość to ostatnie co można o mnie powiedzieć. Jestem pewien, że optymizmu dałoby się doszukać w każdym domu, chociaż bardzo rzadko się go doświadcza ze strony mieszkańców spod zatęchłego jeziora.
Nieee, nie chce badać zwierząt! Po prostu ich badanie byłoby ciekawsze niż opiekowanie się nimi (ciężko pamiętać o karmieniu, nie wspomnę już o nieustannym sprzątaniu dookoła nich - moja sypialnia ewidentnie wskazuje na to, że nie znam zaklęć czyszczących). ONMS to jeden z tych przedmiotów, z którego oceny nie powinienem wypowiadać na głos. A ty? Zajmujesz się zwierzętami? Co chcesz z nimi robić? To jakiś tajny projekt nawiązujący do tego, że Cię wyrzucili za torturowanie?
A jestem sobie chłopcem i lubię dziewczęta. Jesteś dziewczęciem kogo lubiącym?
ojciec wybrał za mnie pierwszą szkołę, którą nie był Hogwart, choć twój pomysł z gargulkami podoba mi się zdecydowanie bardziej. Myślisz, że powinnam porozmawiać z rodzicielem, by mu wyperswadować ewentualną szansę zmiany uczelni, poprzez czarodziejskie zabawki? Ciekawe czy się zgodzi… I niestety – żałuję – ale nie miałam okazji torturować kogokolwiek w czarnomagiczny sposób. Leniwy gryffon czy jednak mroczny ślizgon? Cholera, ten jęzor mnie trochę myli.
Powinieneś w takim razie zatrudnić magiczną pomoc sprzątającą, nie sądzisz? Ja osobiście uwielbiam porządek i jestem od niego wręcz uzależniona, a co za tym idzie – opieka nad zwierzakami byłaby strzałem w dziesiątkę, podobnie jak ich badanie. Szkoda tylko, że to nie jest moja ulubiona dziedzina nauczania. Jedynym projektem nad jakim planuję rozpocząć pracę to tworzenie swoistego rodzaju biżuterii o dość nietypowych cechach charakterystycznych.
Lubisz dziewczynki… Chyba w takim razie się dogadamy, bo ja lubię chłopców.
Skoro wybrał inną szkołę i już poszłaś do niej, wedle jego dyktatury, to co teraz robisz w Hogwarcie? Uciekłaś spod jego surowych rozkazów?
Wiesz, że tiara też się wahała czy bardziej jestem odważnym idiotą czy przebiegłym złośliwcem? Nie mogę Ci dać odpowiedzi na tacy, tiara też się musiała pogłowić.
Nie wiem czy w Hogwarcie można trzymać prywatne skrzaty domowe do sprzątania zatęchłych skarpet spod łóżka, chyba będę musiał poczekać do momentu stałego zamieszkania poza zamkiem. A co w takim razie jest twoją ulubioną dziedziną? I co to za biżuteria? Jeśli jej cechą charakterystyczną ma być to, że po założeniu stajesz się kogoś mężem/żoną, to takie coś już istnieje i nie namówisz mnie do założenia tego!
Nasze zainteresowania idealnie się uzupełniają. Sprecyzuj jeszcze jakich chłopców, a będę mieć pewność z tego pisania, czy jestem Ci pisany.
dobrze to brzmi, ale jednak nie… Trochę byłam niegrzeczna i nie robiłam tego co chce, a z racji, że pragnął żyć ze mną w zgodzie – poszedł na ustępstwo. Głupie to czy jednak trochę dobrze rozegrałam karty?
A ja powiem, że jesteś odważnym złośliwcem i umiejscowię cię w Gryffindorze. Zgadłam? Jeśli tak, będę dopominała się u Bennett o dodatkowe punkty dla mojego domu, za bycie perfekcyjnym i niezawodnym detektywem.
Mieszkasz w zamku? Ja sobie tego nie wyobrażam… Mam swój pokoik, malutki i cieplutki, łóżko tak duże jak dwa mniejsze w dormitorium i najważniejsze – z dala od rozwrzeszczanych, rozchichotanych współlokatorek. Nie za dużo chciałbyś wiedzieć? Od razu zgadłbyś kim jestem, bo akurat w tej dziedzinie jestem mistrzem, a przecież umówiliśmy się – żadne z nas nie ułatwia sobie życia. Nie zapominaj o regułach tej gry!
Lubię zabawnych, wysokich, ale szarmanckich, którzy wiedzą w jakiej chwili należy zdominować dziewczynę. Kocham też sarkastyczne żarty i ironiczne poczucie humoru. Nie akceptuję jednak owłosionych stóp; to jest straszne.
Ps. I zmuszę cię. Już niebawem będziesz moim mężem.
:: 
