Ten rok minął pod znakiem Quidditcha. W Wielkiej Brytanii miały miejsce Klubowe Mistrzostwa Świata w Quidditchu, w których wzięło udział jedenaście drużyn (m.in. fabularne - Nietoperze z Ballycastle, Osy z Wimbourne i Sroki z Montrose). Rozgrywki wiązały się z przyjazdem do Wielkiej Brytanii wielu graczy z innych państw. Niesamowita atmosfera związana z rozgrywkami udzieliła się również osobom, które na co dzień nie wykazywały szczególnego zainteresowania miotłami. Niestety Mistrzostwa zostały przerwane z powodu wypadku, który miał miejsce podczas meczu Srok z Osami. Więcej informacji tutaj.

Dolina Godryka uporała się po trzech latach z walką z plagą akromantul, które uprzykrzały czarodziejom codzienne życie. Wiadomość ta wywołała ogromne zamieszanie w społeczności brytyjskich czarodziejów. Korzystając z niskich cen domów czarodzieje masowo zaczęli się sprowadzać do jedynej, z wyjątkiem Hogsmeade, całkowicie magicznej miejscowości. W ciągu ostatniego roku miasteczko znowu zaczęło tętnić życiem. Dolina na powrót stała się centrum życia społeczeństwa czarodziejów, gdyż wśród osadników znalazły się trzy znaczące rody - Lanceleyowie, Fairwynowie i Shercliffowie.

W tym roku uczniowie i opiekunowie spędzili wakacje w Grecji, mieszkając w hostelu Gates na malowniczej wyspie Lefkó. Uczniowie mogli poznawać naturę, korzystać z pięknej pogody i spróbować unikalnej, śródziemnomorskiej kuchni. Dzięki sąsiedztwu wyspy Agrios wycieczkowicze mieli szansę obcować z historią antycznej Grecji. Nie zabrakło również szansy do rywalizacji - podczas wyjazdu odbyły się dwa mecze Quidditcha i wyścigi rydwanów.

Do Hogwartu przyjechali uczniowie ze spalonego tajemniczo Salem. Od początku przyjezdni i miejscowi nie darzyli się pozytywnymi relacjami, dodatkowo rywaliowali w quidditchu i domowych punktach. Część salemczyków należała do bractwa Wands&Skulls, gromadzącego wpływowe osoby z USA. Poza tym związani byli oni z czarną magią, posiadając czarnomagiczne artefakty. Podczas swojej obecność wykręcili parę numerów, m.in. tworząc aluzję pożaru podczas Nocy Duchów i zwerbowali do ugrupowania kilku hogwartczyków. Na koniec roku znaczna część wyjechała, kontynuując naukę w Ilvermory, niektórzy jednak postanowili zostać w Hogwarcie.

Uczniowie spędzili miesiąc w Kolumbii, mieszkając w domkach na skraju dżungli. Mogli poznawać naturę, jaki i opalać się na pięknych plażach i spacerować po pobliskim miasteczku. Została zorganizowana wycieczka do dżungli, gdzie uczestnicy nocowali w hamakach, przeprawiali się przez magiczne bagna i odwiedzili ukrytą wioskę plemienia Yagua.

W roku 2014 do Hogwartu znowu przyjechali zdolni uczniowie ze szkół na całym świecie, tym razem biorący udział w projekcie Złoty Sfinks. Uczestnicy przydzieleni byli do czterech grup: Mane, Austri, Vesper i Noctis. Każda z nich specjalizowała się innej dziedzinie magii. Członkowie grup brali udział w zadaniach, konkurując między sobą przez cały rok, wykazując się wiedzą, zdolnościami magicznymi, opanowaniem, cierpliwością i skupieniem, często w bardzo trudnych warunkach. Ostatni etap był obserwowany przez uczniów z całego Hogwartu, gdzie zostało wyłonionych czterech zwycięzców, każdy z innej grupy:
Mane - Enzo Halvorsen
Austri - L. Taeheon Earl
Vesper - Eiv C. Henley
Noctis - Ettore Halvorsen

Uczniowie jechali pociągiem na ferie, oczywiście nikt nie wiedział co jest ich celem podróży. W pewnym momencie pojazd się wykoleił i wszyscy wylądowali na Syberii. Nikt nie wiedział (i nie wie do dzisiaj) czy wszystko to zostało zaplanowane. Okazało się, że w miejscu w którym się znaleźli, magia szalała i nie dało się teleportować. Całe szczęście była tam wioska w której uczniowie mogli się zatrzymać, chociaż większość nocy spędzili w rozbitym pociągu. Czekali na ratunek aż do końca ferii.

Wakacje rozpoczęły się na wielkim statku, którym dowodził kapitan - duch. Rejs trwał bardzo długo i kiedy już wszystkim wydawało się, że nie mają żadnego konkretnego celu podróży, a statek po prostu zatrzyma się na morzu Śródziemnym... zanurkowali. I znaleźli się w legendarnej Atlantydzie.

Nad światem magii zbierały się czarne chmury. Pomimo sielanki związanej z przyjazdem uczniów z sąsiednich szkół nic nie wydawało się być takie samo. Myślałeś, że już zawsze będzie dobrze, a świat będzie przyjemnym zakątkiem? Profesor Odell nie żyła, a ugrupowanie Lunarnych wydawało się wciąż rosnąć w siłę i zaczynać kontrolować nie tylko Hogwart. Do Argenych zaczęło przystępować coraz to więcej osób. Miejsce owego przywódcy zajął lubiany profesor, Marco Ramirez.

Tymczasem szkoła miała gościć reprezentantów Quiddicha z Kanady (szkoła Riverside) oraz Australii (Red Rock). Trzy drużyny: Znikacze z Hogwartu, Ogniste Kraby z Red Rock i Reemy z Riverside miały wziąć udział w międzyszkolnych rozgrywkach o złoty puchar owej dyscypliny czarodziejskiego sportu. Na ten czas zostały zawieszone międzyszkolne drużyny, a najlepsi gracze dołączyli do Znikaczy. Poza zwykłymi meczami odbywały się również nielegalne wyścigi i pojedynki Bludgera. Każda drużyna zagrała z każdą. Złoty Puchar powędrował do Reemów, drugie zaś miejsce zajęły Znikacze.

Chociaż gracze mogli przez ten czas zapomnieć o sytuacji pomiędzy Argenami i Lunarymi, wciąż toczyły się pomiędzy nimi pojedynki. W końcu, Marco Ramirez miał wystarczającą grupę, aby móc przeciwstawić się Lunarnym. Ostateczny pojedynek odbył się w siedzibie Sheraziego w Hogsmeade, a "zła" strona została pokonana. Ich przywódca został zabity, natomiast jego poplecznicy dostali szansę złożenia Wieczystej Przysięgi, w której obiecali, że nikomu nie zdradzą co zaszło oraz nie będą próbowali kontynuować tego, co zaczął Sherazi.

Od paru już lat czarodzieje mogli słyszeć o pojedynczych atakach wilkołaków, zdających się grasować bez względu na fazę księżyca. W roku 2012 nagłówki gazet coraz częściej pisały o owych tajemniczych wypadkach. Kto spodziewałby się, że osoba za nie odpowiedzialna znajduje się w, teoretycznie bezpiecznym, Hogwarcie?
Ci którzy zdawali sobie sprawę z tego co się dzieje, podzielili się na dwie frakcje. Jedni wspierali żądnego krwi nauczyciela Sherazi, zwąc się Lunarnymi, drudzy chcieli z nimi walczyć w ugrupowaniu Argenów, prowadzonych przez vice-dyrektor, Abriendę Odell.

Przez większą część roku ugrupowania skupiały się na zdobywaniu magicznych artefaktów, które miały pomóc im w wygranej. Lunarni rekrutowali coraz to nowe osoby, część z nich zamieniając w wilkołaki, potrafiące kontrolować swoje przemiany i stawać się krwiożerczymi bestiami nie tylko podczas pełni. Głównym celem profesora Sherazi było zgromadzenie u swego boku ludzi wyjątkowych, zdolnych, o specjalnych talentach. Nie miał oporów z mordowaniem tych, którzy mu się sprzeciwiali - kilkoro uczniów zaginęło w niewyjaśnionych okolicznościach. Rok szkolny skończył się tragicznie dla tej "dobrej" strony, kiedy zabito profesor Odell. Wydawało się, że Lunarni przejmą Hogwart, a potem i cały magiczny świat.

Program Iterius to trzyletni program studentów z całego świata. W roku 2011 przyjechali do Hogwartu jako do drugiej szkoły, gdzie spędzili rok. Każdy ze studentów pochodził z innego kraju. Mówiło się, że jest to program dla najlepszych, jednak nie jedna osoba załapała się tylko za sprawą jakiegoś przekrętu wygranej w konkursie, bądź dzięki dobremu nazwisku.. Studenci należeli do różnych grup ze względu na region pochodzenia i w tym podziale wykonywali zadania, za które otrzymywali punkty.

Do Hogwartu przyjechali uczniowie czterech znanych szkół. Każdy z nich był inny, oraz przedstawiał inne zakątki świata, Francję, Stany Zjednoczone, Rosję oraz Meksyk. Jednakże to nie wszystko, bowiem tak naprawdę zostali wyznaczeni przez swoje szkoły jako potencjalni uczestnicy do Turnieju Trójmagicznego.

Uczestnicy wzięli udział w trzech zadaniach. Odbywały się one kolejno: na Sekretnej Wyspie, w Hogsmeade oraz w Św. Mungu. Każdy musiał się wykazać wiedzą, zdolnościami magicznymi oraz umiejętnością trzeźwego myślenia w niecodziennych sytuacjach. Zwycięzca otrzymał 1000 galeonów. Wyniki Turniej prezentowały się w następujący sposób:
1 miejsce: Beauxbatons (Joel Garcon)
2 miejsce: Hogwart (Effie Fontaine)
3 miejsce: Durmstrang (Grigori Orlov)
4 miejsce: Salem (Thomas Kennedy)
5 miejsce: Tequala (Manuel Rosado)

Wraz z możliwością studiowania Hogwart magicznie się powiększył. Pojawiło się Skrzydło Studenckie (obecnie Skrzydło Zachodnie) w którym, tak jak obecnie, mieściły się cztery dodatkowe piętra.

Na początku, studenci byli oddzielną grupą i nie należeli do żadnego z domów. Podzieleni byli na cztery widziały zgodne z ich specjalizacją i w takim też podziale zamieszkiwali dormitoria ukryte w Skrzydle Szpitalnym. Uczyli się przedmiotów, które były głównie rozszerzeniem tych zwyczajnych, mieli jednak też możliwość wyboru zajęć artystycznych (teatr, malarstwo, muzyka), jak i innych nowości, np: Magia Lecznicza, Tajniki Tarota, Magia Żywiołów.

W pewnym momencie, kiedy tworzenie studentów stało się bardzo popularne, zaczęto przydzielać ich do domów tak jak uczniów. Zrezygnowano też z rozszerzonych przedmiotów, a studenci od tej pory uczęszczają na lekcje razem z uczniami.