Trudno było jej przywyknąć do Londynu, Anglia była zupełnie innym krajem, niż Ameryka. Nie potrafiła przywyknąć do rytmu którym żyje Londyn. W Kanadzie żyło się zupełnie inaczej, inni ludzie, inna pogoda... Wszystko było inne. Nastia nie bardzo wiedziała dokąd się udać, by móc kupić przedmioty i rzeczy, które będą jej potrzebne do szkoły. W jej życiu ostatnio działo się naprawdę dużo, nie ogarniała swojego życia i szybko go chyba nie ogarnie. Teraz największym problemem było spłonięcie Salem, dziewczyna została zmuszona do zmiany szkoły i wyjazdu do Anglii. Nie była zbyt pozytywnie nastawiona do tej przeprowadzki biorąc pod uwagę fakt, że słyszała różne opinię na temat anglików. Obawiała się, że nie zostanie zaakceptowana przez rówieśników, a nie chciała być też sama. Dziewczyna obecnie miała na sobie krótkie czarne spodenki i czarną, obcisłą bluzkę na ramiączka. Nie wyróżniała się jakoś szczególnie, lecz mimo to ludzie i tak zwracali na nią uwagę. Pewnie dlatego, bo wyglądała jak śmierć, która przybyła do świata żywych by odebrać komuś życie. Musiała zakupić jakieś książki, gdzieś tu na Pokatnej, ale... Gdzie? Stała między dwoma ogromnymi budynkami i zupełnie nie wiedziała co ma ze sobą zrobić. Podeszłaby do kogoś i zapytała o drogę, ale... Po prostu się wstydziła. Może ktoś się nad nią ulituje.

Nowy rok już tuż, tuż. Ledwie tydzień, a Azalia dopiero teraz postanowiła zabrać się za zakupy na Pokątnej. Głownie dlatego, bo wcześniej jej się po prostu nie chciała, codziennie widzi ulicę z okna swojego małego mieszkanka na 2 piętrze. Wybrała sobie idealny moment, kiedy liczba czarodziejów osiąga prawdopodobnie maksimum w tym miejscu, w sumie to już taki urok magicznej ulicy. Wędrowała już od sklepu do sklepu w czarnej sukience, która wspaniale kontrastowała z jej jasnymi włosami. Czarownica jak malowana, do tego zakupy w szarym papierze, powiązane sznurkiem unoszące się nad nią by się nie pogubiły, do tego było ich na tyle, że nie dałaby rady samej nosić to wszystko. Tym razem już czuje się zdecydowanie pewnej chodząc tutaj i po całym Londynie, od roku przemieszczanie się między stolicą Wielkiej Brytanii, a Hogwartem. Do tego czas kiedy chciała zobaczyć jak najwięcej miejsc, teraz po roku czuje się niemal jak ryba w wodzie. Całkiem inne życie niż na odludziu w Norwegii, gdzie jedyną rozrywką było oglądanie granianów w okresie godowym lub naprawianie im nóżek gdy sobie coś zrobiły. Czasami z tym tęskni, ale na takie życie się zdecydowała. Tylko tutaj ma szansę na osiągnięcie czegoś i wybicie się, bo Norwegii to co najwyżej od starek kanapy mogła się odbić bo robiła sobie żarty. Co drugi przedmiot był magiczny, będąc tutaj czuje się jakby brakowało tej magii dookoła. Dlatego wybrała właśnie Pokątną.
Przemieszczała się z nosem w książce przed siebie wśród tłumu czarodziei , ludzie byli na tyle mili, że sami ją wymijali widząc jak bardzo skupia się na lekturze. Jednakże nie zrobiła już tego dziewczyna, na którą wpadła. Szok i nagła reakcja sprawiła, że wszystkie jej zakupy runęły na ziemię bo straciła koncentrację, i tylko zdezorientowała się.
-Oh, przepraszam. Nie patrzę jak chodzę.

Nie zwracała najmniejszej uwagi na osoby, które się tu znajdowały. Nikogo nie znała, nawet nie wiedziała żadnej znajomej twarzy. Jeśli w ogóle byłaby mowa o jakiejkolwiek. Dziewczyna zgarnęła swoje długie, czarne włosy i ułożyła je na ramieniu, gładząc je. - Co tu zrobić... - Powiedziała, patrząc w niebo. Nie miała zamiaru wracać do domu z niczym. Chciała mieć już za sobą te zakupy i to z nimi wrócić.Przeszła kawałek, kierując się w stronę schodów aż tu nagle... Bum. Wpadła na nią pewna dziewczyna. Czarnowłosa prawie straciła równowagę, obrzuciła dziewczynę rozbawionym spojrzeniem. No proszę, jaka urocza blondyneczka! - Nie no co Ty... Nie szkodzi. Powinnam zwracać uwagę na ludzi, gdy idę. - Powiedziała doń, nie wiedząc bardzo jak się zachować. Cóż, nie była zbyt towarzyską osobą, najchętniej to by stąd uciekła, no ale... Gorzej jak później spotka ją w szkole i będzie miała z niej ubaw. Nastia przestąpiła z nogi na nogę. - Czekaj, pomogę Ci. - Powiedziała, po czym pochyliła się i zaczęła zbierać zakupy dziewczyny. Spojrzała na nią z dołu, po czym posłała jej delikatny uśmiech i podniosła się. Wręczyła jej zakupy. - Jestem Nastia. Widzę, że nie tylko ja wybrałam się na zakupy... Słuchaj, zgubiłam się. Mogłabyś mi wskazać drogę do jakiejś księgarni, czy coś...? - Zapytała niepewnie. Do cholery, była pełnoletnia a gadała jak małe dziecko, no nie. Trochę odwagi, dziewczyno. Przyjrzała się uważnie puchonce, wyglądała na miłą osobę, miała nadzieję, że nie oceniła jej źle. Nie chciała, żeby okazała sie jakąś wredną suką, których to pełno. Chociaż w sumie, to Anglia. Anglicy nie byli zbyt mili, albo raczej... Większość osób, którzy tu mieszkali. Tych typowych anglików. Nie twierdziła, że amerykanie byli cudowni, ale na pewno milsi.

-Spokojnie, nie ma takiej potrzeby - odparła kiedy dziewczyna zdeklarowała swoją pomoc. Tylko po co jak jednym ruchem różdżki można sprawić by ponownie się unosiły tuż nad nią, tego było po prostu za dużo. Podręczniki, nowe szaty, pióra, kilka małych zachcianek no i jedzenie, w końcu coś trzeba jeść a półki w jej kuchni zrobiły się jakieś puste. Dlatego wyciągnęła różdżkę z torby na ramieniu i rzuciła w myślach zaklęcie sprawiające, że wszystko się uniosło nad dziewczyny.
-Azalia, miło mi - odpowiedziała z uśmiechem chowając różdżkę. Zagubiona dziewczyna, ooh czyżby nie tutejsza? Po jakimś czasie człowiek stwierdza, że na Pokątnej nie da się zgubić. Najważniejsze, że nie dotarła na Nokturn tak to prędzej by jej oko zmienili z jajko niż pomogli. Bardzo pozytywna okolica.
-Oh, świetnie trafiłaś. Nie ma problemu, zaprowadzę Cię tam - z entuzjazmem zgodziła się pomóc Nastii, ciekawe imię w sumie jak i ona - Rok temu to ja potrzebowałam pomocy. Skąd jesteś? - pytała dalej i szły już w kierunku biblioteki, była bardzo bliziutko. Mniej niż minutę szły, a już były w środku. Szczęściem nie było wielkiego ruch jak się spodziewała, dało się przemieszczać, a nie szturchać z każdego ramieniem. Azalia książki już ma, ale nigdy nie odmówi ponownej wizycie. Tym razem jest to już inna księgarnia i pewnie tutaj też znajdzie coś dla siebie. Bo większość książek, które zdobyła to jej zachcianki, a nie szkolny obowiązek. Znacznie więcej się dowie wybierając inne, niż te obowiązujące w Hogwarcie. Zawsze lubiła szukać i wiedzieć więcej.