Widziadła: F nie

Pomimo zawirowań z wróżkami, pomimo wszystkich problemów, jakie wywoływały swoim pyłem i nieustannymi psotami, o których było coraz głośniej, życie zdawało się toczyć dalej w całkiem normalnym tempie. Christopher miał oczywiście pewne trudności, jak każdy zresztą, nie do końca będąc w stanie zapanować nad halucynacjami, jakie czasami go nawiedzały, szukając sposobu na to, by rośliny poczuły się lepiej, co było właściwie z góry skazane na porażkę. To jednak nie oznaczało, że tak naprawdę jakoś szczególnie mocno cierpiał, czy odczuwał to, co się dookoła niego działo. Wiedział, że wróżki stanowiły poważny problem, dostrzegał go bowiem w faunie i florze, ale nie poświęcał temu każdej chwili, każdego momentu. Ostatecznie bowiem istniały również inne, niesamowicie ważne sprawy, jakim zwyczajnie musiał się poświęcić, jeśli chciał, żeby cokolwiek z nich wyszło. Chodziło tutaj również o sprawy rodzinne, ale także uczniów i studentów, takich, jak Maximilian, który zapowiedział się z wizytą na to popołudnie.
Nie widzieli się tak właściwie od czasu ferii, bo spotkań w szkole i na lekcjach nie dało się za takie uznać, więc zielarz był ciekaw tego, co działo się u chłopaka i jak się miał. Sprawiał, jak zawsze zresztą, wrażenie dość mocno zapracowanego, ale też Chris czuł pewien niepokój, który wiązał się z wróżkowymi widziadłami. Widział, jak Max zareagował na nie na jego lekcji i spodziewał się, że kryło się w tym coś więcej, zapewne coś, o czym chłopak nie chciał mówić. Było to coś, na co zielarz zamierzał zwrócić szczególną uwagę, ale na razie poprosił Mędrkę, by przyprowadziła Solberga do ogrodu, kiedy się tylko zjawi. Nie musiał mówić, żeby przyniosła im również herbatę i ciasto, bo dla skrzatki było to oczywiste. Zapewne była gotowa przynieść im także pokrojone owoce, a gdyby było trzeba, wpychałaby je w nich, jak w niegrzeczne dzieci, którymi niewątpliwie byli w jej oczach. Zielarzowi w ogóle to nie przeszkadzało, ale nie wiedział, jak Solberg ostatecznie się do tego odniesie. Na razie jednak pozostawało po prostu na niego zaczekać.

Widziadła: NIE

Pogoda się zrobiła ładna, a Max coraz częściej miał ochotę na odpoczynek od roboty. Wziął na siebie za dużo i jego umysł nie nadążał za ambicjami swojego właściciela. Gdy więc Solberg złapał się po raz kolejny, na bezsensownym gapieniu się na własne notatki uznał, że czas na przerwę. Zamiast szukać guza, gdzieś w Zakazanym Lesie, napisał do Christophera, wpraszając się poniekąd do niego na herbatkę. Już kiedyś rozmawiali o ogrodzie Walshów i liczył na to, że w końcu go zobaczy. Nie miał jeszcze okazji odwiedzić nowej posiadłości mężczyzn, więc wziął ze sobą flaszkę specjalnie zrobionego dla nich bezalkoholowego, orzeźwiającego drinka, a do tego słynną zapiekankę Stacey, którą kobieta przyszykowała na jego prośbę i tak przygotowany pojawił się przed domem zielarza.
-Wszystkiego dobrego na nowej drodze mieszkania. - Przywitał się z mężczyzną, przekazując mu podarki. -Zero alkoholu, tylko owocki i zioła. - Zaznaczył od razu, bo o ile wiedział, że Josh czasem coś wypije, to jeszcze nie widział chyba, żeby Chris smakował alkoholu. Szanował to i nie miał zamiaru tego zmieniać, a obawiał się, że gdyby przyniósł herbatę, Walshowie utonęliby w tym suszu po uszy. Max dobrze wiedział, jak wielką kolekcję posiadali w swoich szafkach. Aż za dobrze.
-Jak się mieszka na takim odludziu? - Zapytał, rozglądając się po ogrodzie, który robił na nim wrażenie. Wiedział, że większość roślin zapewne nie powinna była jeszcze kwitnąć i do tego też miał zamiar przejść, ale nigdzie mu się nie spieszyło.